Işık, lacivert akşam, yakın geçmişten yarım bir aşk, ihanetin ve şehvetin.
Komşu ışıklarının manzarası huzur vermiyor bilmelisin.
Huzuru bir gece kollarından ayak tırnaklarıma kırmak sureti düşürüşün.

Sen hiç inanmadan da olsa sevdin mi?
Yanılacağını bilerek istedin mi bir yaşantıyı.
Ben virgüllerin üstünden geçmekte mesela çok ustayım?
Hiç gidip gelmemeyi denedin mi?
Ben mesela televizyon izlemeyişimle meşhurum.

Kalbimi ısıtıp, tokum deyip dolaba geri kaldırdın.
Bozuldu mu hiç bakmadın, ilgi bilgeliğinden iş bu saadetine şükranım seni şaşırtmasın.
Ben göklere aitim, bu seni kızdırmasın
Çünkü ben tuzaklara düşmekte çok inatçıyım.
Bir aşka yenilmekle benden ancak intikam alınır,
Dolapların doğa katliamını bozan kalbim sıcak kalır.
Baki kalır
Virgüllerden atlar
Ve bir baba karşısına
İşte aşk bu dilde yatat.