Rocznik 1996. Urodziłem się w Krakowie, gdzie też spędziłem prawie całe życie. Jebię PiS, KonfedeRosję, kler, Jana Pawła II, patriarchat i kapitalizm. Wierzę w dinozaury, nie w Biblię. Katoli chromolę. Tusk nie prowadzi mnie. Od lutego 2021 leczę się psychiatrycznie w związku zaburzeniami depresyjnymi, głównie na tle lękowym i zaburzonego rytmu dobowego. Przechorowałem kilka razy kiłę i rzeżączkę, byłem też zakażony HPV. Jestem działaczem społecznym i politycznym, członkiem Nowej Lewicy, od stycznia 2021 asystentem społecznym posłanki na Sejm RP profesorki Joanny Senyszyn, od grudnia 2021 członkiem Małopolskiej Rady Wojewódzkiej Nowej Lewicy. Od grudnia 2021 działam w kolektywnie Równoważnik. Od stycznia 2022 jestem członkiem stowarzyszenia Kuźnica w Krakowie. Współuczestniczyłem w zawieszeniu tęczowej flagi na Smoku Wawelskim w solidarności z Margot (sierpień 2020) oraz w performansie Dom szatana pod kurią krakowską (listopad 2020). Brałem udział w protestach w sprawie aborcji po tak zwanym „orzeczeniu” tak zwanego „Trybunału J. Przyłębskiej” (2020–2021), co skutkowało zatrzymaniem mnie przez policję, zarzutami i sprawami sądowymi o tamowanie ruchu oraz o użycie wulgaryzmu (prawomocne orzeczenia sądów na moją korzyść). W akcie protestu przeciw czczeniu zbrodniarzy wojennych oplułem popiersia „Łupaszki” i „Lalka” (2021). Współorganizowałem protest solidarnościowy z Babcią Kasią (2021). Dwukrotnie, we wrześniu 2015 i lutym 2023 brałem udział w wizytach studyjnych w siedzibie Parlamentu Europejskiego w Brukseli. W sierpniu 2018 nagłośniłem informacje o trollkontach wspierających kampanię Łukasza Gibały na prezydenta Krakowa (sprawę opisał Dawid Serafin). Wziąłem udział w konsultacjach społecznych ws. pominka Armii Krajowej w Krakowie (2019), Parku im. Wisławy Szymborskiej przy ul. Karmelickiej (2020) oraz zagospodarowania terenu Wesoła (2021). Jesienią 2021 nawiązałem współpracę z antyklerykalnym kolektywem Dość milczenia. W grudniu 2021 zabrałem głos na forum Rady Miasta Krakowa potępiając Marka Jędraszewskiego i apelując o odwołanie go z kapituły Medalu Cracoviae Merenti (wnioskowała o to Katarzyna Wójtowicz z Dość milczenia). W czerwcu 2022 zabrałem głos na forum Rady Miasta Krakowa krytykując pomysł organizacji tzw. Igrzysk Europejskich. W 2015 podjąłem studia MISH na Uniwersytecie Jagiellońskim (kierunek wiodący: historia), gdzie moim opiekunem naukowym przez pierwsze dwa lata był Bronisław Maj. Od lutego do czerwca 2017 studiowałem na Uniwersytecie Wiedeńskim w ramach stypendium Erasmus. Byłem laureatem stypendium rektora UJ dla najlepszych studentów (2016) oraz stypendium Funduszu Talenty (2016–2018). W kwietniu 2018 wziąłem udział w wyjeździe grupy studentów historii do Belgii, gdzie wygłosiłem referat podczas konferencji Between picture and word. The circulation of news in the times of the French Wars of Religion and the Dutch Revolt organizowanej przez UJ i Universiteit Antwerpen. Również w kwietniu 2018 byłem w komitecie organizacyjnym konferencji Wokół humanistyki – początek na UJ. Byłem członkiem Koła Naukowego Filozofii Prawa Towarzystwa Biblioteki Słuchaczów Prawa Uniwersytetu Jagiellońskiego, z którym w marcu 2019 wziąłem udział w seminarium wyjazdowym „Różnorodność spojrzeń na prawo: od normatywnego po dyskursywne” w Węgierskiej Górce, gdzie wygłosiłem referat o tzw. „obrazie uczuć religijnych” (art. 196 kk). W 2021 zaangażowałem się w publiczną krytykę wiernopoddańczych wobec rządzącej skrajnej prawicy władz Uniwersytetu Jagiellońskiego. Protestowałem przeciw sankcjom dyscyplinarnym za mój protest ws. upamiętniania Łupaszki i Lalka. Wraz z kolektywem Równoważnik zaprotestowałem w grudniu 2021 przeciw stanięciu władz UJ murem za skompromitowaną, transfobiczną wykładowczynią. W wyniku publicznego nazwania rektora UJ reakcyjnym bucem zostałem zaszczuty przez zdegenerowaną kastę trzymającą władzę na UJ. Na wniosek sitwy Jagiellońskiej, tj. szesnaściorga dzieknek i dziekanów UJ zostałem ukarany naganą przez komisję dyscyplinarną UJ-owych patałachów. Decyzja o ukaraniu mnie została uchylona w styczniu 2023 przez odwoławczą komisję dyscyplinarną w związku ze skreśleniem mnie wcześniej z listy studentxx. Wyreżyserowałem trzy filmy krótkometrażowe: Hydrofobia (2013), Kury (2016) i Ad maiorem pastae gloriam (2017). Film Hydrofobia miał premierę podczas Gadającego Psa, a także publiczny pokaz w Małopolskim Ogrodzie Sztuki. Film Kury został zakwalifikowany do Panoramy Filmu Polskiego na 56. Krakowskim Festiwalu Filmowym oraz do konkursu Filmowa Młoda Polska na 20. Festiwalu Lato z Muzami. Film Ad maiorem pastae gloriam miał publiczną premierę w klubie Pauza w Krakowie w lutym 2017. Wystawiałem moje prace na trzech indywidualnych wystawach fotografii: Febbraiata Romana w Café Gołębia 3 (2014), At 50, everyone has the face he deserves w hallu VII Liceum Ogólnokształcącego w Krakowie (2015) oraz The Fading Companion Guide to Memory w sekcji Fringe Miesiąca Fotografii w Krakowie, w kinie Mikro (2021). Moje fotografie znalazły się na łamach internetowego kwartalnika MULTImedia oraz były prezentowane w klubie Hevre w Krakowie na pokazie Niepodległa (2018). Byłem uczestnikiem wystawy zbiorowej Nasz ogródek w ramach Krakersa (2021). Prowadziłem bloga fotograficznego Trash Container (2014–2019). Od października 2020 do kwietnia 2023 byłem sekretarzem ds. programowych i komunikacji w Galerii Olympia. Wcześniej, od 2014 działałem tam jako wolontariusz zajmując się dokumentacją oraz prowadzeniem kanału galerii w social mediach. Jako model współpracowałem z następującymi twórcami: Andrzej Pilichowski-Ragno (Ambiente, wyd. Fundacja Freda Gijbelsa, 2014), Bogusław Bachorczyk (od 2018), Bogumił Książek (od 2018), Michał Sosna (aka No Pic No Chat; od 2019), Krzysztof Marchlak (od 2020), Edmund Krempiński (od 2021), Stanisław Wielopolski. Wystąpiłem w teledysku Lisy Gerrard i Jules’a Maxwella Deshta (Forever) w reżyserii Michała Sosny (2021) oraz filmie Edmunda Krempińskiego SKRAJ (Edge, 2022), zakwalifikowanym do programu Post Porn Film Festival w Warszawie (2023). Byłem redaktorem bloga „Piękno neurobiologii” (2010–2017), a także sekretarzem mojego dziadka Jerzego Vetulaniego w kilku ostatnich latach jego życia, prowadziłem jego kanały w mediach społecznościowych oraz częściowo korespondencję. Opublikowałem teksty wspomnieniowe o moim dziadku Jerzym Vetulanim w The International Network for the History of Neuropsychopharmacology (2018) oraz w publikacji Wybitni uczeni we wspomnieniach. Jerzy Vetulani wydanej przez Biuro Upowszechniania i Promocji Nauki PAN (2019). W biografii Piękny umysł, dzikie serce autorstwa Katarzyny Kubisiowskiej (2022) zostały zacytowane moje wypowiedzi oraz zostały opublikowane trzy fotografie mojego autorstwa. Od 2010 angażuję się w rozwijanie Wikipedii, Wikimedia Commons, Wikicytatów i Wikidata. Publikowałem na Krowoderska.pl, w krakowskiej Wyborczej, w Artes (piśmie MISH UJ) oraz Societas Historicorum (piśmie Koła Naukowego Historyków Studentów UJ). W czerwcu 2014 prowadziłem wydanie specjalne Gadającego Psa. Udzieliłem wypowiedzi do projektu Krzysztofa Wodiczko Niebo nad Krakowem. LGBT mówi. Dronowy pokaz na Rynku Głównym (2021). Transkrypt mojej wypowiedzi znalazł się w publikacji towarzyszącej projektowi wydanej przez MOCAK. Od 2014 pracuję w instytucjach kultury jako bileter, od 2022 także jako szatniarz. W 2016 pracowałem przez kilka miesięcy jako barman. Interesuję się historią, filmem, malarstwem, architekturą, literaturą, fotografią, teatrem, samorządem, polityką, filozofią, sprawami społecznymi, sztuką współczesną.