día das letras e da música galegas

A MUSA NON LEVA UN PESO

Lúa baixo o chopo

Olga Novo

“Nalgún poema pasei frío e pasei fame

Sentín sufrimentos que non eran meus.

cos teus fillos metidos no ferrado

coas túas criaturas nunha mula

cos teus bebés nunha caixa de cartón

cos teus mozos na casa.

Nalgún lugar tiña frío e fame

Rompei o xeo coas mans para lavar a roupa na piscina

con aquel xabón que non espumaba

fabricado

con graxa e sosa cáustica e unha pinga

sutil

de amor.

Nalgún poema verteuse leite aos meus pés

escoitando chorar a miña filla

E no medio da noite aleitei nenos doutro tempo

aferrándose ao instinto de succión

coma quen preme os beizos contra o aire para extraer a luz

do día

Nalgún poema pasei frío e pasei fame

Sentín como a sarabia destruía o trigo contra a miña carne

e así cando queda sen nada

escolle algunha rama na memoria

con ela prender lume e ir á fonte para durmir

para que durmen os fillos da pobreza.

Nalgún lugar o leite subía ata os meus peitos

mentres a palabra ascende ao cerebro

trepando coma un gato nun bosque de glándulas

e fun todas as nais que son nais dos meus fillos

Nalgún poema pasei fame

e tiña frío".