Neyse bu sebeple küçüklüğümde hep aneanemin dayımın çocuklarını daha cok sevdiğini düşünürdüm, bana yansitirdi bunu. Buyukbabamla birlikte beni ellerin malı gibi onlariysa kendi evlatlari gibi gorurlerdi

Büyüdükçe işler değişmeye başladı tabi. Ben tıp okuycam falan dedikçe coştular, beni aşırı sever hale geldiler. Sevgileri tamamen çıkar üstüne kurulu diyemem tabi ama önemli bi etkisi var. Şu an arayıp sormamama rağmen beni hala çok seviyolardir çünkü potansiyel güç kaynağıyim onlar için

Mesela oğullarını cok sevip kızlarını daha az sevmelerine rağmen en küçük teyzemi oğulları kadar severler, bunda hem en küçük olmasının hem de okumasının ve para kazanmasının etkisi var bence. Annemi ve büyük teyzemi diğerleri kadar sevmezlerken teyzem zengin olduktan sonra o da kıymetlileri haline geldi, ananem sürekli onları arar sorar oldu. Şimdi tek gariban anem kaldı, ona da zannediyorum ben güçlendiğim zaman aynı muameleyi göstermeye başlarlar. Ne üzücü. Bir de konuştuğumuz zaman ben hiçbir çocuğuma ayrımcılık yapmadım diyor. Yaptığının ayrımcılık olduğunun farkında bile değil yani bu daha da beter

Tabi çok karanlık bi yön gibi anlattım arada diğerleri kadar olmasa da sevgi de var

Vee bayramda mük sofralar var, yarın aç gitcem orda börek et ve tavuk yemekleriyle doycam hehhe