خارش مقعد (Pruritus Ani) یک مشکل شایع است که معمولا اطراف یا داخل مقعد را تحت تاثیر قرار می دهد و ممکن است بعد از اجابت مزاج تشدید شود. دلایل متنوعی برای خارش مقعد وجود دارد، از عدم رعایت بهداشت مناسب مقعد گرفته تا بیماری های مقعدی مانند بواسیر و شقاق. درمان خارش مقعد با توجه به علت آن میتواند متفاوت باشد. در برخی موارد می توانید با استفاده از روش های خانگی این مشکل را برطرف کنید و در موارد دیگر ممکن است به دارو یا حتی عمل جراحی نیاز داشته باشید.

علت خارش مقعد
دلایل متنوعی برای خارش مقعد وجود دارد. اگر خارش مقعد به سرعت برطرف شود، معمولا از عواملی مانند تعریق زیاد در هوای گرم ناشی می شود، اما در مواردی خارش مقعد می تواند نشان دهنده یک بیماری باشد که معمولا با علائم دیگری نیز همراه است. دلایل خارش مقعد عبارتند از:
رژیم غذایی: هر آنچه که در طول روز می خورید یا می نوشید می تواند بر رکتوم شما تاثیر بگذارد. برخی از غذاها تحریک کننده هستند مانند، قهوه، چای، نوشیدنی های گازدار، الکل، محصولات لبنی، گوجه فرنگی، شکلات، مرکبات و غذاهای تند. همچنین افرادی که به عدم تحمل غذایی مبتلا هستند ممکن است بعد از مصرف برخی غذاها دچار خارش مقعدی شوند.
بواسیر: بواسیر رگ های متورمی هستند که در داخل و خارج از مقعد ایجاد می شوند. بواسیر داخلی و بواسیر خارجی، هر دو می توانند منجر به خارش اطراف یا داخل مقعد شوند.
عفونت های مقاربتی: بیماری های مقاربتی مانند تبخال تناسلی، زگیل تناسلی، سیفلیس، سوزاک و کلامیدیا از طریق رابطه جنسی منتقل می شوند و برخی از آنها، به ویژه انواعی که شامل انگل ها می شوند می توانند منجر به خارش مقعدی شوند.
کرمک: یکی از شایع ترین علل خارش مقعدی که در شب تشدید می شود، کرمک است. کرمک ها نوعی انگل هستند که در روده و رکتوم فرد آلوده زندگی می کنند و ممکن است به شکل نخ های سفید یا خاکستری در مدفوع دیده شوند.
بهداشت: علاوه بر عدم رعایت بهداشت مناسب ناحیه مقعد، تمیز کردن بیش از حد این ناحیه نیز می تواند باعث تحریک پوست حساس مقعد شود و منجر به خارش مقعدی شود.
بیماری های پوستی: مشکلات پوستی ماننند اگزما، پسوریازیس، خشکی پوست و درماتیت، به ویژه زمانی که علاوه بر مقعد با خارش سایر نواحی بدن نیز همراه هستند می توانند علت خارش مقعدی باشند.
نشت مدفوع: نشت مدفوع می تواند به علل متنوعی از جمله اسهال، یبوست، مصرف داروهای ملین، بی اختیاری روده یا استفاده از تنقیه رخ دهد. نشت مداوم مدفوع از مقعد منجر به تحریک پوست مقعد و در نتیجه خارش آن شود.
عفونت های قارچی: قارچ کاندیدا منجر به عفونت های قارچی می شود که ممکن است از واژن یا مقعد شروع شود. عفونت قارچی علاوه بر خارش مقعد می تواند منجر به تغییر رنگ، تورم یا ایجاد ترک در پوست ناحیه مقعد شود.
عوارض جانبی داروها: برخی از داروها مانند کرم های استروئیدی، آنتی بیوتیک ها، پمادهای بواسیر و شقاق، به ویژه زمانی که به صورت طولانی مدت مورد استفاده قرار می گیرند منجر به خارش مقعد می شوند.
محصولات بهداشتی: صابون ها، دستمال توالت های معطر یا سایر محصولات بهداشتی که در ناحیه مقعد استفاده می کنید، می توانند منجر به خارش مقعدی شوند، به ویژه در مواردی که به مواد تشکیل دهنده آنها حساسیت داشته باشید یا برای مدت زمان طولانی از آنها استفاده کنید.
شقاق مقعدی: شقاق یا فیشر مقعد پارگی های کوچکی در پوشش یا کانال مقعد هستند که معمولا در اثر یبوست، زور زدن بیش از حد در حین اجابت مزاج، اسهال مزمن (طولانی مدت) یا به عنوان یکی از عوارض رابطه مقعدی ایجاد می شوند. شقاق علاوه بر پارگی می تواند منجر به خارش و سوزش مقعد شود.
بیماری‌ های سیستمیک: برخی از بیماری‌ هایی که کل بدن را تحت تأثیر قرار می‌ دهند، می‌ توانند باعث خارش نواحی مختلف بدن از جمله مقعد شوند، مانند کم‌ خونی، دیابت، بیماری التهابی روده (IBD)، زردی، لوسمی، لنفوم و بیماری تیروئید.

نحوه تشخیص خارش مقعد
برای تشخیص دلیل خارش مقعد بهترین اقدام مراجعه به یک متخصص است. ابتدا پزشک علائم و سابقه پزشکی را بررسی می کند و سپس یک معاینه فیزیکی از رکتوم نیز انجام می شود. در برخی موارد پزشک ممکن است از آزمایش های زیر برای تشخیص علت خارش مقعدی استفاده کند:
بیوپسی پوست برای تشخیص بیماری های پوستی
آزمایش خون برای تشخیص دیابت
آزمایش آلرژی برای تشخیص وجود واکنش آلرژیک
آزمایش نوار چسب برای تشخیص کرمک
پروکتوسکوپی برای تشخیص بواسیر داخلی، زخم مقعد یا زگیل مقعدی

روش های درمان خارش مقعدی
نوع درمان خارش مقعد با توجه به علتی که منجر به بروز آن شده است انتخاب می شود. در برخی موارد می توانید با استفاده از روش های خانگی یا داروها این مشکل را برطرف کنید. اما در مواردی که علت خارش مقعد یک بیماری زمینه ای مانند بواسیر باشد ممکن است به لیزر یا جراحی نیاز داشته باشید. در ادامه به بررسی بیشتر روش های درمان خارش مقعد می پردازیم.

درمان خانگی خارش مقعد
یکی از روش های رایج برای درمان خارش مقعد استفاده از روش های خانگی است، از جمله:
از خاراندن مقعد خودداری کنید. برای جلوگیری از این کار ناخن ها را کوتاه کنید و دستکش نخی بپوشید.
از خوردن غذاها و نوشیدنی هایی که منجر به خارش مقعد می شوند، مانند کافئین، الکل، گوجه فرنگی، مرکبات، نوشیدنی های گازدار، غذاهای تند و لبنیات اجتناب کنید.
لباس زیر های گشاد و نخی بپوشید و از پوشیدن لباس های نایلونی و لباس هایی که از الیاف مصنوعی درست شده اند خودداری کنید.
برای تمیز کردن مقعد از آب و شوینده های مناسب پوست های حساس استفاده کنید و از استفاده از محصولات بهداشتی حاوی عطر یا رنگ خودداری کنید.
در حین اجابت مزاج از زور زدن و نشستن طولانی مدت در توالت خودداری کنید.
یک پنبه را در آب سرد بخیسانید و برای کاهش خارش آن را روی ناحیه قرار دهید.
به مدت 20 دقیقه در حمام سیتز (یا تشت پر شده با آب گرم) بنشینید.
در صورتی که به یبوست مبتلا هستید از ملین ها استفاده کنید و مصرف فیبر را در رژیم غذایی خود افزایش دهید.

دارو برای خارش مقعد
دارویی که برای درمان خارش مقعد استفاده می شود با توجه به علت ابتلا به خارش مقعد می تواند متفاوت باشد. بهترین پماد برای خارش مقعد شامل:
پماد هیدروکورتیزون
پماد کاپسیان
پماد زینک اکساید
در صورتی که خارش مقعد ناشی از عفونت های قارچی یا باکتریایی باشد پزشک برای درمان از آنتی بیوتیک ها یا داروهای ضد قارچ استفاده می کند.

چه زمانی باید به پزشک مراجعه کرد؟
در برخی موارد باید حتما برای بررسی و درمان خارش مقعد به پزشک مراجعه کنید:
زمانی که خونریزی مقعدی دارید.
به نظر می رسد که در ناحیه مقعد عفونت دارید.
نمی دانید علت خارش مقعد چیست.
خارش شدید است.
خارش مقعد بیش از 2 ماه طول می‌ کشد.
همانطور که بیان شد در برخی موارد علت خارش مقعد، بیماری های مقعدی مانند فیشر یا بواسیر هستند. در این موارد ممکن است استفاده از روش های خانگی و داروها موثر واقع نشود و برای درمان باید به دنبال روش های پزشکی دیگری مانند لیزر درمانی و عمل جراحی باشید.
vanaklaser.ir/%d8%ae%d8%a7%d8%

سوختگی با آب جوش زمانی رخ می دهد که پوست در معرض مایع یا بخار داغ قرار می گیرد. این نوع از سوختگی با سوختگی های ناشی از شعله یا مواد شیمیایی متفاوت است، اما می تواند به همان اندازه خطرناک باشد، زیرا آب می تواند گرما را حفظ کند و در صورتی که دمای آن 60 درجه سانتیگراد باشد در کمتر از پنج ثانیه منجر به سوختگی درجه سه می شود.

علت سوختگی با آب جوش چیست؟
سوختگی با آب جوش معمولا در اثر حوادث خانگی رخ می دهد، اما گاهی ممکن است در محل کار، رستوران ها یا محیط های صنعتی نیز اتفاق بیفتد. شایع ترین علل سوختگی با آب جوش عبارتند از:
ریختن نوشیدنی ها یا غذاهای مایع داغ.
پاشیدن آب جوش هنگام پخت و پز یا آبکش کردن غذا.
باز کردن در ظروف غذا در حین پخت و پز.
استحمام با آب بیش از حد داغ در حمام.
قرار گرفتن در معرض مایعات جوش در مشاغل خدماتی یا صنعتی.

درجات سوختگی با آب جوش
شدت سوختگی با آب جوش به این بستگی دارد که آب چقدر داغ بوده، چه مدت با پوست در تماس بوده و کدام قسمت از بدن سوخته است. سوختگی با آب جوش معمولا به سوختگی درجه یک، سوختگی درجه دو و سوختگی درجه سه تقسیم می شود که در ادامه به بررسی هر یک می پردازیم.

سوختگی درجه یک
سوختگی درجه 1، یک سوختگی سطحی است که فقط لایه بیرونی پوست (اپیدرم) را تحت تاثیر قرار می دهد و منجر به قرمز، خشک و متورم شدن پوست می شود. در اغلب موارد این نوع سوختگی با درد تیز یا گزنده همراه است، اما منجر به تشکیل تاول نمی شود. سوختگی درجه یک معمولا ظرف 3 تا 6 روز بدون ایجاد جای زخم بهبود پیدا می کند.

سوختگی درجه دو
سوختگی درجه دو علاوه بر اپیدرم (اولین لایه پوست) به درم (دومین لایه پوست) نیز آسیب می رساند. این نوع از سوختگی منجر به تشکیل تاول می شود و بسیار دردناک است. بهبودی سوختگی درجه دو بسته به عمق آسیب، می تواند 10 تا 21 روز طول بکشد.

سوختگی درجه سه
سوختگی درجه سه به تمامی لایه های پوست گسترش پیدا می کند و آسیب می رساند. این نوع از سوختگی گاهی می تواند به چربی، ماهیچه ها و استخوان ها نیز برسد. در سوختگی درجه سه پوست ممکن است سفید، چرمی، قهوه‌ ای یا زغالی به نظر برسد. همچنین در این نوع از سوختگی با آب جوش ممکن است هیچ دردی احساس نکنید، زیرا در برخ موارد پایانه های عصبی در اثر سوختگی از بین می روند. سوختگی درجه سه نیاز به مراقبت پزشکی فوری دارد و اغلب برای درمان آن به پیوند پوست نیاز است.

علائم سوختگی با آب جوش
علائم سوختگی با آب جوش به شدت و درجه سوختگی بستگی دارد، علائم رایج به طور کلی عبارتند از:
قرمز یا لکه‌ دار شدن پوست
تورم و التهاب پوست
تشکیل تاول (شفاف یا پر از مایع)
پوسته پوسته شدن پوست آسیب دیده
درد یا سوزش شدید
سفید یا سیاه شدن پوست (در سوختگی‌ های شدید)
تب یا لرز (در صورت بروز عفونت)
اگر سوختگی با آب جوش از کف دست شما بزرگتر باشد یا در نواحی حساسی مانند صورت، دست‌ ها، پاها، کشاله ران، اندام تناسلی و مفاصل قرار داشته باشد، همیشه باید توسط پزشک ارزیابی شود.

اقدامات اولیه بعد از سوختگی با آب جوش
در صورتی که دچار سوختگی با آب جوش شده اید باید فورا چند اقدام ساده را انجام دهید:
هرگونه لباس یا زیورآلاتی که در نزدیکی ناحیه آسیب دیده قرار دارند بردارید، اما اگر پارچه به سوختگی چسبیده است به هیچ وجه آن را جدا نکنید.
به مدت 20 دقیقه آب خنک روی ناحیه سوخته بریزید، اما به هیچ وجه از یخ یا آب خیلی سرد استفاده نکنید، زیرا سرمای زیاد می‌ تواند به پوست آسیب بیشتری برساند.
پس از خنک شدن پوست، محل سوختگی را با یک پارچه تمیز خشک کنید و با یک پانسمان نچسب استریل بپوشانید. به هیچ وجه از پنبه استفاده نکنید.
از مسکن‌ های بدون نسخه مانند ایبوپروفن یا استامینوفن برای تسکین درد استفاده کنید.
علاوه بر موارد بالا، به هیچ وجه تاول هایی که در اثر سوختگی با آب جوش ایجاد شده اند را نترکانید، زیرا این کار می تواند خطر عفونت را افزایش دهد. همچنین اگر سوختگی بزرگ است یا در نواحی حساس بدن ایجاد شده حتما برای درمان به پزشک مراجعه کنید.

درمان خانگی سوختگی با آب جوش
در مواردی که سوختگی جزئی است می توانید برای بهبود آن از روش های خانگی استفاده کنید. از این روش ها تنها زمانی باید استفاده کنید که ناحیه خنک شده است و اقدامات اولیه نیز انجام شده. در ادامه به بررسی بیشتر روش های خانگی درمان سوختگی با آب جوش می پردازیم.

آلوئه ورا
ترکیبات آلوئه ورا می توانند به کاهش التهاب، مرطوب کردن پوست و ترمیم بافت پوست پس از سوختگی کمک کنند. همچنین آلوئه ورا افزایش سنتز کلاژن کمک می‌ کند و از این طریق باعث تسریع بهبودی و به حداقل رساندن جای زخم می‌ شود. روزانه ۲ تا ۳ بار یک لایه نازک از ژل آلوئه ورا را روی سوختگی بمالید و بعد از این که کاملا جذب شد، ناحیه را با یک پانسمان استریل بپوشانید.

عسل
عسل دارای خواص قوی ضد باکتری و ضد التهابی است و می تواند به التیام زخم نیز کمک کند. همچنین عسل می تواند یک محیط مرطوب ایجاد کند و از این طریق منجر به جلوگیری از عفونت شود. برای استفاده از عسل برای سوختگی، ابتدا سوختگی را به خوبی تمیز کنید و سپس یک لایه نازک از عسل را روی ناحیه آسیب دیده بمالید و سپس با یک پانسمان تمیز و نچسب بپوشانید.

کمپرس سرد
کمپرس سرد می تواند به کاهش گرما، التهاب و درد پوست کمک کند. توصیه می شود که از این روش 24 ساعت بعد از سوختگی استفاده کنید. برای این کار یک پارچه تمیز و نرم را با آب خنک خیس کنید و به مدت 10 تا 15 دقیقه روی محل سوختگی قرار دهید.

حمام جو دوسر
جو دوسر حاوی بتاگلوکان و فنول است که می تواند به تسکین سوزش و خارش کمک کند. این روش به ویژه برای سوختگی‌ هایی که ناحیه بزرگتری مانند بازوها یا پاها را پوشش می‌ دهند، مفید است. یک فنجان جو دوسر را به آب ولرم اضافه کنید و به مدت 10 تا 15 دقیقه ناحیه آسیب دیده را در آن قرار دهید. بعد از آن یک مرطوب کننده ملایم یا ژل آلوئه ورا روی سوختگی بمالید. از استفاده از آب داغ خودداری کنید، زیرا می تواند به پوست آسیب برساند.

پماد
یکی از بهترین روش های درمان خانگی سوختگی با آب جوش استفاده از پمادها است. بعد از خنک کردن سوختگی و خشک کردن آن می توانید از پماد های سوختگی که به کاهش درد، جلوگیری از عفونت و تسریع بهبودی کمک کنند استفاده کنید. بهترین پماد برای سوختگی با آب جوش شامل:
پمادهای آنتی بیوتیک، مانند پماد نئوسپورین، پماد باسیتراسین و پلی‌ سپورین برای جلوگیری از عفونت.
پماد سیلور سولفادیازین برای سوختگی های درجه دو یا عمیق تر.
پماد هیدروکورتیزون برای تسکین التهاب و خارش.
پمادهای بی حس کننده مانند پماد لیدوکائین یا بنزوکائین برای تسکین درد.
پماد آلفا برای کاهش درد، التهاب و بهبود سریع تر.
پیش از استفاده از هر یک از پمادهای بالا باید با یک متخصص مشورت کنید، زیرا نحوه مصرف هر یک متفاوت است و ممکن است برای نوع سوختگی شما مناسب نباشد.

روغن نارگیل
در ابتدا باید به این نکته توجه داشته باشید که روغن نارگیل را به هیچ وجه نباید روی زخم های باز یا تاول های تازه بمالید و باید صبر کنید که سوختگی کاملا بسته شود. روغن نارگیل حاوی اسید لوریک و ویتامین E است که به مرطوب کردن پوست جدید کمک می‌کند. همچنین می‌ تواند به نرم شدن بافت زخم و بهبودی آن کمک کند. روزی دو بار مقدار کمی روغن نارگیل را روی ناحیه بهبود یافته ماساژ دهید.

خیار
خیار دارای خواص خنک‌ کنندگی، آبرسانی و آنتی‌ اکسیدانی طبیعی است که می تواند به تسکین قرمزی و سوزش خفیف ناشی از سوختگی‌ های جزئی کمک کند. چند برش خیار سرد را به مدت 10 تا 15 دقیقه روی ناحیه آسیب دیده قرار دهید. این روش بیشتر مناسب سوختگی های درجه یکی است که آسیب چندانی ایجاد نکرده اند.

روغن زیتون
از روغن زیتون نیز مانند روغن نارگیل باید تنها بعد از بسته شدن کامل سوختگی استفاده شود. روغن زیتون دارای خواص مرطوب‌ کنندگی و التیام‌ بخش است و زمانی که برای سوختگی با آب جوش استفاده می شود می تواند به مرطوب نگه داشتن ناحیه و بهبود سریع تر جای زخم کمک کند.

عوارض جانبی سوختگی با آب جوش
سوختگی با آب جوش مانند هر سوختگی دیگری می تواند با چندین عوارض همراه باشد، از جمله:
عفونت
ایجاد اسکار
تغییر رنگ دائمی پوست
سفت شدن پوست
آسیب عصبی
مراقبت پزشکی سریع در جلوگیری از بروز عوارض جانبی بسیار مهم است، به همین دلیل اگر سوختگی بزرگ یا عمیق است به هیچ وجه نباید آن را بدون درمان رها کنید.
سوختگی ناشی از آب جوش ممکن است یک حادثه خانگی ساده به نظر برسد، اما در صورتی که به موقع به آن رسیدگی نشود می تواند خطرناک باشد. کمک‌ های اولیه سریع و صحیح در نتیجه درمان تاثیر بسزایی دارند. با مراقبت صحیح، اکثر افراد بعد از گذشت چند هفته، علائم سوختگی را احساس نمی کنند و جای سوختگی نیز با مراقبت طولانی مدت معمولا از بین می رود.
bichashk.com/blog/%d8%b3%d9%88

بسیاری از افراد در دوران کودکی، آسیب های روحی را تجربه می کنند که منجر به زخم های عاطفی، روانی یا جسمی ماندگار در زندگی آنها می شود. تروماهای کودکی می توانند از سوء استفاده و بی‌ توجهی گرفته تا قرار گرفتن در معرض خشونت یا بی‌ ثباتی در خانه متغیر باشند. این آسیب ها می توانند بر تمام ابعاد زندگی فرد، از جمله روابط، سلامت روان، سلامت جسمی و حتی رشد مغز تاثیر بگذارند.

ترومای کودکی چیست؟
ترومای کودکی (Childhood Trauma) هر اتفاقی است که حس امنیت، ثبات یا دلبستگی کودک را مورد تهدید قرار می دهد. یک اتفاق مشترک می تواند بر دو کودک تاثیر متفاوتی داشته باشد، به این معنا که دو کودک ممکن است یک موقعیت یکسان را تجربه کنند، اما بسته به عواملی مانند خلق و خو و میزان تحمل، واکنش‌ های متفاوتی نشان دهند.
مراکز کنترل و پیشگیری از بیماری‌ ها (CDC) بر اساس تحقیقاتی که انجام داده است ده نوع شایع از ترومای کودکی را معرفی می کند که شامل سوء استفاده جسمی، عاطفی و جنسی؛ غفلت؛ مشاهده خشونت خانگی؛ زندگی با فردی که سوء مصرف مواد یا بیماری روانی دارد؛ جدایی یا حبس والدین؛ و قرار گرفتن در معرض خشونت اجتماعی می شود. همچنین این مطالعه ارتباط بین تروماهای کودکی و ابتلا به مشکلات سلامت در بزرگسالی را نیز تایید می کند.

انواع ترومای کودکی
آسیب های دوران کودکی با توجه به ماهیت و مدت زمان تجربه آنها به چندین نوع متفاوت تقسیم می شوند. در ادامه به بررسی رایج ترین انواع تروماهای دوران کودکی می پردازیم.

ترومای کودکی حاد
ترومای کودکی حاد در اثر یک اتفاق آسیب زای واحد رخ می دهد، مانند تصادف رانندگی، بلایای طبیعی یا از دست دادن ناگهانی یکی از عزیزان.

ترومای کودکی مزمن
ترومای کودکی مزمن در اثر قرار گرفتن مکرر و طولانی مدت در موقعیت های استرس زا، مانند سوء استفاده جسمی یا عاطفی مداوم رخ می دهد.

ترومای کودکی پیچیده
ترومای کودکی پیچیده در اثر چندین رویداد آسیب‌ زا ایجاد می شود که اغلب میان فردی و طولانی مدت هستند، مانند غفلت طولانی مدت یا خشونت خانگی.

ترومای کودکی رشدی
ترومای کودکی رشدی به تجربیات اولیه‌ ای اشاره دارد که دلبستگی و رشد طبیعی کودک را مختل می‌ کنند، که معمولاً شامل غفلت یا مراقبت‌ های نامنظم در دوران نوزادی و اوایل کودکی است.

علت ترومای کودکی چیست؟
علت ایجاد ترومای کودکی در هر فرد بسیار متفاوت است، اما معمولا از مواردی ناشی می شود که کودک توانایی مقابله با آنها را ندارد، برخی از علل رایج عبارتند از:
سوء استفاده جسمی یا جنسی: آسیب جسمی یا تجاوز توسط بزرگسالان یا همسالان می‌ تواند به شدت حس امنیت و اعتماد کودک را تحت تاثیر قرار دهد.
سوء استفاده عاطفی: تحقیر، طرد یا دستکاری روانی مداوم می‌ تواند عزت نفس کودک را از بین ببرد و در او ناامنی‌ های طولانی مدت ایجاد کند.
غفلت: برآورده نکردن نیازهای اساسی کودک برای غذا، سرپناه، محبت یا نظارت می‌ تواند اثرات مخربی بر رشد داشته باشد.
خانواده نابسامان: بزرگ شدن در خانه‌ ای با خشونت خانگی، سوء مصرف مواد یا بیماری روانی می‌ تواند کودک را در معرض استرس مداوم قرار دهد.
جدایی یا از دست دادن والدین: مرگ، طلاق یا رها شدن توسط یکی از والدین می‌ تواند باعث درد عمیق عاطفی و مشکلات دلبستگی شود.
مشکلات جامعه: زندگی در محیط‌ های ناامن یا آوارگی در اثر جنگ می‌ تواند منجر به ترس مزمن و گوش به زنگ بودن بیش از شود.
قلدری و طرد همسالان: طرد شدن مکرر یا قلدری کلامی و فیزیکی توسط همسالان می‌ تواند بر عزت نفس کودک تاثیر بگذارد.
علاوه بر موارد بالا، برخی از عوامل وجود دارند که می توانند خطر بروز ترومای کودکی را افزایش دهند، مانند فقر، بیکاری والدین و قرار گرفتن در معرض تبعیض یا نابرابری سیستماتیک.

تاثیرات ترومای کودکی
تروماهای کودکی می توانند بر نحوه درک فرد از خود و جهان تاثیر بسیار زیادی داشته باشند. این تاثیرات فقط بر روان و رفتار فرد تاثیر نمی گذارند، بلکه می توانند آسیب های جسمی متعددی را نیز به همراه داشته باشند. در ادامه به بررسی بیشتر تاثیرات روانی، جسمی و رفتاری ترومای کودکی می پردازیم.

اختلال تنظیم هیجانی
کودکانی که دچار آسیب روانی می‌ شوند، اغلب در شناسایی، ابراز یا کنترل هیجانات خود مشکل دارند. این افراد ممکن است بین بی‌ حسی و طغیان‌ های شدید هیجانی در نوسان باشند، یا خشم، غم یا اضطراب را در خود پرورش دهند که تا بزرگسالی ادامه پیدا می کند.

عزت نفس پایین
یکی از تاثیرات رایج آسیب‌ های روحی، احساس گناه و شرم است. بسیاری از افرادی که ترومای کودکی را تجربه می کنند، در بزرگسالی تصور می کنند که مسئول رنج خود بوده‌ اند یا لیاقت عشق و دوست داشته شدن را ندارند. این امر می‌ تواند منجر به رفتارهای خود تخریبی و مشکل در ایجاد روابط سالم شود.

مشکلات وابستگی
آسیب‌ های اولیه، به ویژه غفلت یا مراقبت‌ های ناپایدار در دوران کودکی، می‌ توانند در توانایی ایجاد وابستگی سالم مشکل ایجاد کنند. افرادی که این تروماها را در کودکی تجربه کرده‌ اند، ممکن است در بزرگسالی دچار ترس از رها شدن شوند یا برعکس، به طور کلی از صمیمیت با دیگران اجتناب کنند. در اغلب موارد این مشکلات در روابط عاشقانه به صورت اضطراب، بی‌ اعتمادی یا وابستگی بیش از حد بروز پیدا می کنند.

مشکلات شناختی
تروما می‌ تواند تمرکز، حافظه و توانایی‌ های حل مسئله را مختل کند. بسیاری از کودکانی که تجارب آسیب زا دارند در مدرسه با مشکل مواجه می‌ شوند زیرا مغز آنها به جای یادگیری، درگیر بقا است. این امر می‌ تواند تا بزرگسالی این کودکان ادامه پیدا کند و بر عملکرد کاری و تصمیم‌ گیری آنها نیز تأثیر بگذارد.

اختلال در رشد مغز
تحقیقات علمی نشان می دهند که ترومای کودکی می تواند در مغز در حال رشد کودکان تغییر ایجاد کند. بادامه مغز (آمیگدال) که ترس را پردازش می‌ کند، ممکن است بیش از حد فعال شود و فرد را نسبت به استرس واکنش‌ پذیرتر کند. در عین حال، هیپوکامپ که به تنظیم حافظه کمک می‌ کند، ممکن است کوچک شود و منجر به مشکلاتی در تشخیص بین تهدیدهای گذشته و حال شود.

مشکلات جسمی
قرار گرفتن مداوم در معرض هورمون‌ های استرس مانند کورتیزول می‌ تواند سیستم ایمنی را تضعیف کند و منجر به مشکلات سلامتی طولانی مدت، از جمله بیماری‌ های قلبی عروقی، دیابت و اختلالات خود ایمنی شود. همچنین تحقیقات نشان می دهند که افرادی که امتیاز بالایی در تست تجربیات نامطلوب دوران کودکی (Adverse Childhood Experiences) کسب کرده اند با افزایش خطر چاقی، درد مزمن و حتی مرگ زودرس مواجه هستند.

مشکلات رفتاری
رفتار کودکانی که با آسیب روبرو می شوند، میتواند با یکدیگر متفاوت باشد. برخی ممکن است گوشه‌ گیر شوند و برخی دیگر پرخاشگرانه رفتار می‌ کنند. رفتارهایی که ممکن است این افراد از خود نشان دهند شامل:
مشکل در خواب.
کابوس دیدن مکرر.
پسروی، مانند شب ادراری یا صحبت کردن با کودکان.
طغیان‌ های عاطفی.
رفتارهای پرخطر در نوجوانی، مانند مصرف مواد یا خودآزاری.
مشکلات در رعایت مرزهای اجتماعی.

تشخیص ترومای کودکی
تشخیص ترومای کودکی نیاز به ارزیابی حرفه ای دارد. متخصصان سلامت روان (روانشناس یا روانپزشک) از ترکیبی از مصاحبه‌ های بالینی، مشاهدات رفتاری و ابزارهای استاندارد مانند پرسشنامه غربالگری آسیب‌ های کودک (CTSQ) استفاده می‌ کنند. همچنین جمع آوری اطلاعات از والدین و اطرافیان برای درک رفتار فرد در محیط‌ های مختلف ضروری است.

درمان ترومای کودکی
درمان تروماهای کودکی امکان پذیر است، اما به زمان، صبر و راهنمایی حرفه ای نیاز دارد. در ادامه به بررسی بهترین روش های درمان ترومای کودکی می پردازیم.
درمان شناختی رفتاری متمرکز بر تروما
درمان شناختی رفتاری متمرکز بر تروما، یکی از درمان‌ های توصیه‌ شده برای کودکان و نوجوانان آسیب‌ دیده از تروما است. این درمان به افراد کمک می‌ کند تا افکار تحریف‌ شده مربوط به رویداد آسیب‌ زا را تشخیص دهند، آنها را تغییر دهند و مهارت‌ های مقابله‌ با آنها را بیاموزند.

حساسیت‌ زدایی از طریق حرکت چشم و پردازش مجدد
حساسیت‌ زدایی از طریق حرکت چشم و پردازش مجدد با استفاده از تحریک دو طرفه (مانند حرکات چشم) به افراد کمک می‌ کند که خاطرات دردناک را پردازش کنند تا از آسیب‌ های روحی بهبود پیدا کنند. این روش به ویژه برای افراد مبتلا به اختلال استرس پس از سانحه یا تجربیات آسیب‌ زای حل نشده مؤثر است.

بازی درمانی
برای کودکان کوچکتر که نمی‌ توانند تجربیات خود را به صورت کلامی بیان کنند، بازی درمانی یک محیط امن فراهم می کند. از طریق بازی نمادین، درمانگران می‌ توانند به کودکان کمک کنند تا احساسات پیچیده خود را پردازش کرده و حس کنترل را بازسازی کنند.

درمان‌ های مبتنی بر بدن
درمان‌ هایی که بر آگاهی جسمی تمرکز دارند، مانند یوگا یا ذهن آگاهی، می‌ توانند به تنظیم سیستم عصبی و کاهش علائم فیزیولوژیکی تروما کمک کنند.

گروه درمانی
مشارکت اعضای خانواده در درمان می‌ تواند روابط آسیب‌ دیده را بهبود ببخشد و درک متقابل را افزایش دهد. همچنین گروه درمانی می تواند فرصت بودن در کنار همسالان و کاهش احساس انزوا را فراهم کند.
در صورتی که ترومای کودکی درمان نشود، حتی در بزرگسالی نیز می تواند زندگی فرد را تحت تاثیر قرار دهد. به همین دلیل توصیه می شود که اگر با این مشکل درگیر هستید حتما برای درمان آن به یک متخصص سلامت روان مراجعه کنید.
bichashk.com/blog/%d8%aa%d8%b1

سوزش مقعد معمولا در حین اجابت مزاج یا بعد از آن تجربه می شود و می تواند علل متفاوتی داشته باشد. در برخی موارد علت سوزش مقعدی غذای تندی است که در طول روز خورده اید و در موارد دیگری از بیماری هایی مانند بواسیر یا شقاق ناشی می شود. پیدا کردن علت سوزش مقعد در نحوه درمان این مشکل بسیار مهم است، زیرا در برخی موارد با چند تغییر ساده در سبک زندگی می توانید این مشکل را برطرف کنید، در حالی که در موارد دیگر برای درمان به مصرف داروها یا حتی جراحی نیاز است.

علت سوزش مقعد
در بسیاری از موارد علت سوزش مقعد بعد از خروج مدفوع بیماری هایی مانند شقاق، هموروئید و پارگی مقعد است و در برخی موارد نیز ممکن است تحریک پوست بعد از داشتن رابطه مقعدی یا استفاده از مواد شیمیایی قوی منجر به این سوزش شود. در ادامه به بررسی بیشتر علل سوزش مقعدی می پردازیم.

بواسیر یا هموروئید
بواسیر یک بیماری مقعدی شایع است که منجر به متورم شدن وریدهای اطراف مقعد (بواسیر خارجی) یا درون رکتوم (بواسیر داخلی) می شود. علائم شایع هموروئید سوزش مقعدی به همراه درد مقعد، خارش مقعد، خون در مدفوع و تشکیل توده های سفت است. هموروئید به علل متنوعی ایجاد می شود، از جمله بارداری، زور زدن بیش از حد در حین اجابت مزاج، بلند کردن اجسام سنگین، نشستن طولانی در دستشویی، اسهال، یبوست و اضافه وزن.
معمولا روش های درمان بواسیر داخلی با درمان بواسیر خارجی یکسان است، اما در اغلب موارد اگر این بیماری به موقع تشخیص داده شود، با استفاده از روش های خانگی و داروی بواسیر قابل درمان است.

اسهال
بسیاری از افراد سوزش مقعدی را در دوران اسهال یا بعد از آن تجربه می کنند. وقتی که غذا وارد معده می شود، عضلات معده آن را با شیره های گوارشی مخلوط می کنند. این شیره ها حاوی اسیدها و آنزیم های گوارشی هستند که به تجزیه غذا کمک می کنند. همچنین کبد، صفرا تولید می کند تا به تجزیه چربی ها کمک کند. مایع صفرا با اسید معده و آنزیم‌ های گوارشی در روده کوچک ترکیب می شود تا غذا را تجزیه کند و زمانی که از روده خارج می شود اسیدی نباشد.
اما زمانی که اسهال دارید روند هضم غذا سرعت پیدا می کند و غذاها به طور کامل تجزیه نمی شوند. در نتیجه اسیدهای معده، آنزیم‌ های گوارشی و صفرا ممکن است هنوز در اسهال وجود داشته باشند. این مواد می توانند منجر به احساس سوزش در رکتوم در حین یا بعد از اجابت مزاج شوند.

شقاق مقعدی
شقاق مقعدی منجر به پارگی و زخم مقعد می شود. زمانی که پوست مقعد به علت مدفوع سفت و یبوست بیش از حد کشیده شود، پارگی های کوچکی در اطراف آن ایجاد می شوند که منجر به سوزش، درد و خونریزی مقعدی می شوند. فیشر به ویژه در حین و بعد از اجابت مزاج که پوست مقعد کشیده می شود، منجر به سوزش می شود. علاوه بر یبوست، رژیم غذایی کم فیبر، اسهال، آسیب به مقعد، التهاب و جراحی در ناحیه مقعد نیز می تواند منجر به شقاق مقعدی شود.
اگر شقاق به موقع تشخیص داده شود، ممکن است بتوانید آن را با استفاده از داروی فیشر و روش های خانگی درمان کنید، اما در مواردی که زخم و پارگی عمیق است برای درمان باید از روش های تهاجمی تر مانند لیزر درمانی و جراحی استفاده کنید.

رابطه مقعدی
یکی از عوارض رابطه مقعدی، ایجاد زخم و پارگی در بافت اطراف مقعد است. پوست اطراف مقعد بسیار حساس است و در صورتی که فشار زیادی به آن وارد شود می تواند ترک بخورد و منجر به سوزش و درد مقعد شود. در صورتی که پس از رابطه مقعدی دچار سوزش مقعد می شوید، باید این نوع از رابطه را متوقف کنید و برای درمان آن اقدام کنید.

فیستول مقعدی
فیستول مقعدی منجر ایجاد یک تونل بین کانال مقعد و سطح پوست خارج از مقعد می شود و در اغلب موارد در صورت درمان نشدن باعث آبسه مقعدی می شود. در برخی موارد ممکن است ترشحات و مواد درون روده از طریق این تونل به سطح پوست مقعد برسند و منجر به تحریک پوست، سوزش و خارش مقعد شوند.
همانطور که بیان شد فیستول مقعدی اگر درمان نشود می تواند منجر به آبسه مقعدی شود، به همین دلیل حتما باید برای درمان آن به موقع اقدام کنید. برای درمان فیستول می توانید از عمل فیستول و لیزر درمانی استفاده کنید.

رژیم غذایی
غذاها و نوشیدنی هایی که در طول روز مصرف می کنید می توانند بر مدفوع شما تاثیر بگذارند و از این طریق منجر به تجربه علائمی مانند سوزش مقعد شوند. برخی از غذاها و نوشیدنی هایی که می توانند منجر به سوزش مقعد شوند عبارتند از:
قهوه
الکل
چای
مرکبات
شکلات
گوجه فرنگی
غذاهای تند
دلیل خوردن فلفل و سوزش مدفوع این است که خوراکی های تند موجب ناراحتی دستگاه گوارش می شوند و این امر می تواند بر مدفوع نیز تاثیر بگذارد. ۲۴ تا ۳۶ ساعت طول می‌ میکشد تا غذا از دستگاه گوارش عبور کند. در نتیجه، پس از خوردن یا نوشیدن غذاهای محرک 24 تا 36 ساعت طول می کشد تا سوزش مقعدی رخ دهد.

تمیز کردن بیش از حد مقعد
یکی دیگر از علل شایع سوزش مقعد، تمیز کردن بیش از حد مقعد است. معمولاً افرادی که بیش از حد حساس هستند، بعد از اجابت مزاج مقعد خود را با شستشوی شدید و استفاده از دستمال مرطوب های الکلی و یا معطر تحریک می کنند و باعث آسیب به پوست و از بین بردن حفاظ طبیعی آن می شود. در اغلب موارد، زمانی که این افراد دچار خارش و سوزش می شوند، شروع به پاک کردن و تمیز کردن بیشتر مقعد می کنند که همین موضوع باعث ایجاد یک چرخه معیوب از تحریک پوست و پاک کردن بیش از حد می شود.

استفاده از مواد شیمیایی
پوست مقعد بسیار حساس است و به راحتی آسیب می بینید، به همین دلیل اگر از مواد شیمیایی و داروهای قوی در این ناحیه استفاده کنید، ممکن است واکنش های پوستی، مانند سوزش مقعد را تجربه کنید. برخی از مواد شیمیایی که می توانند پوست مقعد را تحریک کنند شامل:
صابون ها و لوسیون های معطر
رنگ‌ ها و عطرهای موجود در دستمال توالت
اسپری‌ ها و دئودورانت‌ های بهداشتی زنانه
پودر تالک دارویی
دستمال مرطوب های حاوی الکل یا مواد قابض
علاوه بر موارد بالا، برخی از داروها مانند آنتی بیوتیک ها، زمانی که بیش از حد استفاده شوند، می توانند منجر به خارش و سوزش مقعد شوند.

بیماری های پوستی
برخی از بیماری های پوستی از جمله، اگزما و پسوریازیس می توانند منجر به سوزش اطراف مقعد شوند. پسوریازیس یک بیماری التهابی مزمن است که منجر به پوسته پوسته شدن پوست می شود و اگزما نیز نوعی درماتیت است که در اثر واکنش آلرژیک به آلرژن های متفاوت مانند صابون ها و لوینسون ها ایجاد می شود و این بیماری نیز منجر به خشک و پوسته پوسته شدن پوست می شود. تمامی این موارد می توانند منجر به سوزش ناحیه مقعد شوند.

عفونت های مقاربتی
بیماری های مقاربتی (STIs) می توانند علائمی مانند سوزش و خارش مقعد ایجاد کنند. سایر علائم این نوع از بیماری ها شامل فوریت برای دفع، ترشحات مقعدی، خونریزی مقعدی و ایجاد زائده های برآمده است. البته در اغلب موارد عفونت های مقاربتی می توانند برای مدت طولانی بدون هیچ علامتی در بدن بمانند. برخی از بیماری های مقاربتی که منجر به سوزش مقعد می شوند شامل:
کلامیدیا
سوزاک
تبخال مقعدی
زگیل تناسلی
سیفلیس
همچنین افراد مبتلا به ویروس نقص ایمنی انسانی (HIV) ممکن است بیشتر مستعد ابتلا به عفونت‌ های مقعد و رکتوم باشند که منجر به درد و سوزش شدید این ناحیه می‌ شود.

درمان سوزش مقعد
درمان سوزش مقعدی به علت زمینه ای آن بستگی دارد. در صورتی که بیماری هایی مانند بواسیر، شقاق یا فیستول منجر به سوزش مقعد شده باشند باید به دنبال دارو و روش های پزشکی مختص به این بیماری ها باشید. اما اگر سوزش مقعد در اثر مواردی مانند رژیم غذایی یا استفاده از مواد شیمیایی ایجاد شده باشد می توانید با داروهای موضعی و روش های خانگی آن را مدیریت کنید. در ادامه به بررسی بیشتر روش های درمان سوزش مقعدی می پردازیم.

درمان خانگی سوزش مقعدی
علاوه بر درمان علت زمینه ای سوزش مقعد، می توانید از چند روش ساده خانگی استفاده کنید. برخی از روش های درمان خانگی سوزش مقعد عبارتند از:
پوست مقعد را آب گرم تمیز کنید و همیشه آن را خشک نگه دارید.
از استفاده از محصولات حاوی مواد شیمیایی قوی مانند صابون های معطر خودداری کنید.
یک کیسه یخ را برای تسکین سوزش روی ناحیه قرار دهید.
از لباس زیرهای نخی و گشاد استفاده کنید.
مصرف فیبر را در رژیم غذایی خود افزایش دهید (در صورتی که به یبوست مبتلا هستید).
به اندازه کافی آب بنوشید.
از خوردن غذاهای محرک مانند غذاهای تند اجتناب کنید.
در روز چندین بار به مدت 15 دقیقه در حمام سیتز بنشینید.

دارو برای سوزش مقعد
در اغلب موارد از داروهای موضعی مانند پمادها برای درمان سوزش مقعد استفاده می شود، اما نوع دارو با توجه به علت ابتلا به سوزش مقعد می تواند متفاوت باشد:
وازلین یا اکسید روی
پماد هیدروکورتیزون
داروهای آنتی بیوتیک (برای عفونت های مقاربتی)
داروهای ملین (برای یبوست) و ضد اسهال ها (برای اسهال)
پماد لیدوکائین
پماد آنتی هموروئید (برای بواسیر خارجی)
شیاف آنتی هموروئید (برای بواسیر داخلی)
پماد آنتی فیشر (برای شقاق)
پیش از استفاده از داروهای بالا باید با یک پزشک مشورت کنید، زیرا هر یک از این داروها برای یک علت زمینه ای سوزش مقعد موثر هستند.
همانطور که در مقاله بیان شد، سوزش مقعد می تواند به علل متنوعی رخ دهد که برخی از آنها به سادگی قابل درمان هستند، اما اگر سوزش مقعدی از بیماری های مقعدی یا بیماری های مقاربتی ناشی شود در اغلب موارد باید برای درمان به یک متخصص مراجعه شود.
vanaklaser.ir/%d8%b3%d9%88%d8%

رابطه مقعدی، اصطلاحی است که برای هر فعالیت جنسی از جمله وارد کردن آلت تناسلی، انگشت یا اسباب بازی های جنسی به مقعد استفاده می شود. این نوع از رابطه جنسی به علت کمبود روان کننده های طبیعی مقعد و باکتری های متعدد اطراف آن، خطر آسیب دیدگی در طول رابطه جنسی و انتقال عفونت را افزایش می دهد.

عوارض رابطه مقعدی
رابطه مقعدی اگر به صورت ایمن و با مراقبت انجام شود معمولا منجر به بروز عوارض جانبی نمی شود، اما اگر به طور مداوم رابطه مقعدی شدید دارید، باید بدانید که در معرض ابتلا به چندین بیماری قرار دارید و باید برای پیشگیری از آنها اقدام کنید. در ادامه به بررسی بیشتر عوارض رابطه مقعدی می پردازیم.

فیشر یا زخم مقعدی
یکی از شایع ترین عوارض رابطه مقعدی ایجاد پارگی در این ناحیه است. پوست ناحیه مقعد بسیار نازک و حساس است و نسبت به بسیاری از سایر نواحی بدن سریع تر آسیب می بیند. پوست مقعد می تواند در اثر رابطه جنسی دچار پارگی یا زخم مقعدی شود. اگرچه در اغلب موارد این فیشرها کوچک هستند، اما می توانند منجر به درد، عفونت و آبسه مقعدی شوند.

عفونت های باکتریایی
مدفوع انسان پر از باکتری های متفاوت است که در طول رابطه جنسی مقعدی می توانند به شریک جنسی منتقل شوند. همچنین اگر بعد از رابطه مقعدی، رابطه جنسی واژنیال داشته باشید این باکتری ها می توانند به این ناحیه نیز منتقل شوند و منجر به عفونت های واژن و مجاری ادراری شوند.

بیماری های مقاربتی
همانطور که بیان شد رابطه جنسی مقعدی میتواند منجر به ایجاد زخم ها و پارگی هایی در اطراف مقعد شود. به همین دلیل خطر ابتلا به عفونت های مقاربتی در رابطه مقعدی بالاتر است، زیرا ویروس ها از طریق شکاف ها راحت تر به بدن وارد می شوند. برخی از بیماری های مقاربتی که از طریق رابطه مقعدی منتقل می شوند عبارتند از کلامیدیا، سوزاک، هپاتیت، ایدز، تبخال تناسلی و زگیل مقعدی.

تشدید بواسیر
هموروئید رگ های خونی اطراف مقعد (بواسیر خارجی) یا داخل رکتوم (بواسیر داخلی) هستند که دچار تورم می شوند. بر خلاف تصور رایج رابطه جنسی مقعدی باعث ایجاد بواسیر نمی شود، اما اگر از قبل به بواسیر مبتلا باشید، این نوع رابطه جنسی می تواند علائم آن را بدتر کند.

فیستول
در موارد بسیار نادری ممکن است پارگی که در پوشش مقعد یا رکتوم ایجاد شده است به اندازه ای بزرگ شود که به سایر قسمت های بدن نیز گسترش پیدا کند. به این عارضه فیستول گفته می شود. فیستول می تواند منجر به انتقال مدفوع از روده به سایر قسمت های بدن شود و خطر ابتلا به عفونت ها را نیز افزایش می دهد.

سرطان مقعد
یکی از عفونت های مقاربتی که در طی رابطه مقعدی به راحتی منتقل می شود، ویروس پاپیلومای انسانی (HPV) است. این ویروس عامل ابتلا به زگیل تناسلی از جمله، زگیل مقعدی و زگیل دهانی به شمار می رود. تحقیقات نشان می دهند که ویروس پاپیلومای انسانی خطر ابتلا به برخی از سرطان ها، از جمله سرطان مقعد را افزایش می دهد.

آسیب به اسفنکتر مقعدی
عضله اسفنکتر مقعدی وظیفه دارد که مدفوع را در داخل مقعد نگه دارد و در زمان ضرورت این عضله شل می شود و مدفوع از مقعد خارج می شود. رابطه مقعدی اگر محتاطانه انجام شود هیچ آسیبی به این عضله وارد نمی شود، اما اگر رابطه مقعدی تهاجمی یا مکرر باشد، می تواند باعث آسیب به این عضله شود. اگر این عضله در اثر رابطه مقعدی تضعیف شود، نگه داشتن مدفوع در رکتوم دشوار می شود و فرد ممکن است به بی اختیاری مدفوع مبتلا شود.

سوراخ شدن روده بزرگ
سوراخ شدن روده در اثر رابطه جنسی مقعدی نادر است، اما در صورتی که دخول عمیق یا شدید باشد می تواند منجر به پارگی دیواره رکتوم شود. همچنین اگر به بیماری التهابی روده (کرون یا کولیت اولسراتیو)، بواسیر یا عفونت‌ مبتلا هستید در معرض خطر بیشتری برای سوراخ شدن روده قرار دارید. سوراخ شدن روده یک اورژانس پزشکی است و در صورت بروز، باید فورا به پزشک مراجعه کنید.

درد مقعدی
رابطه مقعدی برای برخی افراد به ویژه در تجربه های اولیه می تواند دردناک باشد. این درد می تواند برای هر دو شریک جنسی رخ دهد و میزان آن به عوامل متعددی از جمله عدم آمادگی مناسب، روانکاری ناکافی و بواسیر بستگی دارد. با این حال، در اغلب موارد رابطه جنسی مقعدی دردناک نیست و درد شدید می تواند از رابطه جنسی تهاجمی و خشن ناشی شود.

روش های پیشگیری از بروز عوارض رابطه مقعدی
روش های پیشگیری از بروز عوارض رابطه مقعدیهمانطور که بیان شد اگر رابطه مقعدی به درستی انجام شود، در اغلب موارد عارضه ای رخ نمی دهد. برای داشتن یک رابطه مقعدی ایمن اقدامات زیر را دنبال کنید:
قبل از رابطه مقعد را تمیز کنید: علاوه بر تمیز کردن مقعد با آب، میتوانید برای مراقبت بیشتر قبل از رابطه جنسی از تنقیه استفاده کنید تا اگر مدفوعی در رکتوم باقی مانده است به طور کامل پاک شود.
ناخن ها را کوتاه کنید: اگر در طول رابطه جنسی از انگشت استفاده می کنید، حتما ناخن ها را کوتاه کنید و قبل و بعد از رابطه جنسی آنها را به خوبی تمیز کنید.
از کاندوم استفاده کنید: برای کاهش خطر ابتلا به بیماری های مقاربتی حتما در حین رابطه جنسی از کاندوم استفاده کنید. اگر بعد از رابطه مقعدی قصد رابطه واژینال دارید، حتما کاندوم را برای پیشگیری از ابتلا به عفونت هایی مانند عفونت های دستگاه ادراری عوض کنید.
از روان کننده استفاده کنید: برای کاهش خطر پارگی و زخم مقعدی حتما از روان کننده فراوان استفاده کنید. بهترین نوع روان کننده برای رابطه مقعدی، روان کننده های سیلیکونی هستند.
از واکسن اچ پی وی استفاده کنید: ویروس پاپیلومای انسانی یکی از ویروس های رایجی است که در حین رابطه جنسی منتقل می شود، برای کاهش خطر ابتلا به این ویروس از واکسن های مخصوص، مانند واکسن گارداسیل استفاده کنید.
بعد از رابطه تمیز کنید: بعد از رابطه جنسی مقعدی هر چیزی که با مقعد تماس داشته است، از جمله دست ها، اندام تناسلی و اسباب بازی های جنسی را به خوبی تمیز کنید.
علاوه بر موارد بالا در صورتی که رابطه مقعدی دردناک است یا دچار خونریزی می شوید، حتما رابطه جنسی را متوقف کنید. همچنین در صورت مشاهده هرگونه زخم یا برآمدگی در اطراف مقعد بعد از رابطه مقعدی به پزشک مراجعه کنید.
رابطه جنسی مقعدی تا حدی خطرناک تر از سایر انواع رابطه جنسی است و می تواند خطر ابتلا به چندین بیماری را افزایش دهد. البته فراموش نکنید که این رابطه نیز اگر به درستی انجام شود، امکان بروز عوارض ناشی از آن بسیار کاهش می یابد و می توانید با رعایت چند نکته ساده از تجربه عوارض جانبی ناشی از آن پیشگیری کنید.
vanaklaser.ir/%d8%b9%d9%88%d8%

اپیدیدیمیت (عفونت بیضه) التهاب اپیدیدیم، لوله ای در دستگاه تناسلی مردان است که در پشت بیضه قرار دارد و اسپرم را ذخیره و حمل می‌ کند. این بیماری یکی از شایع‌ ترین علل درد کیسه بیضه در مردان، به ویژه در سنین ۱۹ تا ۴۰ سالگی است. اپیدیدیمیت در اغلب موارد در اثر عفونت های باکتریایی ایجاد می‌ شود، اما در برخی موارد می تواند از عوامل غیر عفونی مانند آسیب نیز ناشی شود. تشخیص و درمان به موقع اپیدیدیمیت برای تسکین درد و جلوگیری از بروز عوارضی مانند ناباروری یا تشکیل آبسه بسیار مهم است.

اپیدیدیمیت چیست؟
اپیدیدیم یک لوله باریک، محکم و پیچ خورده است که هر بیضه را به مجرای دفران متصل می‌ کند و محلی است که اسپرم در آن ذخیره می شود. اپیدیدیمیت زمانی رخ می‌ دهد که اپیدیدیم ملتهب شود و منجر به تورم، حساسیت و درد در کیسه بیضه شود. با توجه به مدت زمان التهاب، عفونت بیضه به دو نوع حاد و مزمن تقسیم می شود:
اپیدیدیمیت حاد: علائم این نوع از عفونت بیضه ناگهانی ظاهر می شوند و کمتر از شش هفته طول می‌ کشند.
اپیدیدیمیت مزمن: علائم این نوع از عفونت بیضه بیش از شش هفته ادامه دارند یا به طور مداوم عود می‌ کنند.
گاهی اوقات عفونت می‌تواند از اپیدیدیم به بیضه گسترش پیدا کند و منجر به اپیدیدیم-ارکیت شود که یک بیماری جدی‌ تر است و شامل التهاب اپیدیدیم و بیضه می‌ شود.

علت اپیدیدیمیت یا عفونت بیضه
علل ابتلا به اپیدیدیمیت بسته به سن، فعالیت جنسی و بیماری‌ های زمینه‌ ای هر فرد می تواند متفاوت باشد. در اکثر موارد علل اپیدیدیمیت به دو دسته عفونی و غیرعفونی تقسیم می‌ شوند و عبارتند از:
عفونت‌ های باکتریایی مقاربتی (STIs): شایع ترین علت ابتلا به عفونت بیضه در مردان زیر 35 سال، عفونت های مقاربتی، به ویژه کلامیدیا تراکوماتیس (باکتری عامل کلامیدیا) و نایسریا گونوره‌آ (باکتری عامل سوزاک) هستند. این باکتری‌ ها معمولاً از مجرای ادرار به اپیدیدیم منتقل می‌ شوند.
عفونت های باکتریایی غیر مقاربتی: در مردان مسن یا افرادی که به تازگی عمل جراحی دستگاه ادراری انجام داده اند، شایع تر است. این باکتری ها شامل اشریشیا کلی، سودوموناس آئروژینوزا، مایکوباکتریوم توبرکلوزیس، کلبسیلا و پروتئوس میرابیلیس هستند.
اپیدیدیمیت شیمیایی: زمانی رخ می دهد که جریان ادرار به عقب و به سمت اپیدیدیم بر می گردد و منجر به سوزش و التهاب می‌ شود.
تروما: آسیب به کشاله ران یا کیسه بیضه می تواند منجر به التهاب موضعی شود.
واکنش خودایمنی: سیستم ایمنی بدن در برخی موارد ممکن است به اشتباه به اسپرم یا بافت اپیدیدیم حمله کند.
اپیدیدیمیت ناشی از آمیودارون: یک عارضه جانبی نادر از داروی قلب آمیودارون است که می‌ تواند باعث التهاب بدون عفونت شود.
علاوه بر موارد بالا ویروس اوریون نیز می تواند منجر به اپیدیدیمیت، به ویژه در کودکان یا بزرگسالان واکسینه نشده شود.

عوامل خطر اپیدیدیمیت
برخی افراد بیشتر در معرض ابتلا به عفونت بیضه قرار دارند، عوامل خطر ابتلا به اپیدیدیمیت عبارتند از:
رابطه جنسی محافظت نشده
داشتن شریک های جنسی متعدد
عفونت دستگاه ادراری
عفونت پروستات
استفاده از سوند ادراری
انجام جراحی های مرتبط با دستگاه ادراری
بزرگ شدن پروستات
فشار بدنی شدید مانند نشستن طولانی مدت، دوچرخه‌ سواری یا موتورسواری
استفاده از داروهایی مانند آمیودارون
ناهنجاری‌ های مادرزادی دستگاه ادراری در کودکان

علائم عفونت بیضه یا اپیدیدیمیت
علائم عفونت بیضه در اغلب موارد به تدریج ایجاد می‌ شوند و شایع ترین آنها عبارتند از:
شروع تدریجی درد و حساسیت در یک بیضه
تورم و قرمزی کیسه بیضه
درد در حین ادرار یا انزال
ترشح از آلت تناسلی
خون در مایع منی (هماتوسپرمی)
تب و لرز
درد در ناحیه شکم یا لگن
توده در کیسه بیضه
اگر اپیدیدیم و بیضه هر دو با یکدیگر ملتهب شوند (اپیدیدیمو-ارکیت)، کل کیسه بیضه ممکن است بسیار متورم و دردناک شود.

روش های تشخیص اپیدیدیمیت بیضه
اغلب بیماری های بیضه، علائم مشابهی ایجاد می کنند، به همین دلیل برای تشخیص عفونت بیضه باید از ترکیبی از معاینه فیزیکی، آزمایش ها و تصویربرداری ها استفاده شود. برای تشخیص اپیدیدیمیت، پزشک ابتدا حساسیت، تورم و قرمزی اپیدیدیم و بیضه را بررسی می کند. سپس برای تایید تشخیص و پیدا کردن علت التهاب از آزمایش ها و تصویربرداری های زیر استفاده می کند:
آزمایش ادرار
کشت ادرار
آزمایش NAAT
آزمایش خون
آنالیز مایع منی
سونوگرافی بیضه

درمان اپیدیدیمیت یا عفونت بیضه
نحوه درمان عفونت بیضه به علت زمینه ای ایجاد آن بستگی دارد و با توجه به عفونت های باکتریایی مقاربتی، عفونت های باکتریایی غیر مقاربتی یا عوامل غیر عفونی متفاوت است. در ادامه به بررسی بیشتر روش های درمان اپیدیدیمیت می پردازیم.

آنتی بیوتیک برای درمان اپیدیدیمیت
از آنجایی که شایع ترین علت ابتلا به اپیدیدیمیت، عفونت های باکتریایی مقاربتی و غیر مقاربتی هستند، اولین روش درمان استفاده از داروهای آنتی بیوتیک است. در صورتی که اپیدیدیمیت ناشی از بیماری های مقاربتی، مانند کلامیدیا یا سوزاک باشد، آمپول سفتریاکسون ۵۰۰ میلی‌ گرم یا قرص داکسی سایکلین ۱۰۰ میلی‌ گرم توصیه می شود. اگر اپیدیدیمیت از عفونت های باکتریایی غیر مقاربتی ناشی شود از قرص لووفلوکساسین ۵۰۰ میلی‌ گرم یا قرص افلوکساسین ۳۰۰ میلی‌ گرم استفاده می شود.

درمان خانگی اپیدیدیمیت
روش های خانگی نمی توانند به تنهایی عفونت بیضه را درمان کنند، اما می توانند در کنار استفاده از آنتی بیوتیک ها به کاهش درد و بهبودی سریع تر کمک کنند. برخی از روش های درمان عفونت بیضه در خانه عبارتند از:
استراحت و کاهش فعالیت های بدنی.
بالا نگه داشتن کیسه بیضه با استفاده از یک بیضه بند ورزشی برای کاهش فشار.
استفاده از کمپرس سرد یا کیسه یخ برای کاهش تورم.
مصرف داروهای ضدالتهاب غیراستروئیدی (NSAIDs) مانند ایبوپروفن برای تسکین درد و التهاب.
افزایش نوشیدن آب برای دفع باکتری‌ ها از سیستم ادراری.

عمل جراحی عفونت بیضه
در موارد نادری که اپیدیدیمیت مزمن است و با استفاده از داروها درمان نمیشود، از عمل اپیدیدیمکتومی استفاده می شود. جراحی اپیدیدیمکتومی برای برداشتن اپیدیدیم استفاده می شود و تنها زمانی توصیه می‌ شود که تمام درمان‌ های دیگر شکست خورده باشند، زیرا این جراحی می‌ تواند به طور دائم بر باروری در بیضه عمل شده تاثیر بگذارد.

درمان عفونت بیضه چقدر طول می کشد؟
با درمان مناسب، اپیدیدیمیت حاد معمولاً طی چند روز تا دو هفته بهبود پیدا می کند. تورم ممکن است تا چند هفته پس از تسکین درد ادامه یابد. اپیدیدیمیت مزمن یا عود کننده نیاز به درمان طولانی‌ تری دارد اما عموماً قابل درمان است. به هیچ وجه نباید به علت تسکین علائم، مصرف آنتی بیوتیک ها را متوقف کنید و باید دوره درمانی را به طور کامل به پایان برسانید.

عوارض اپیدیدیمیت یا عفونت بیضه
اگر عفونت بیضه به موقع درمان نشود، می تواند منجر به عوارض جانبی خطرناکی شود، از جمله:
آبسه کیسه بیضه: ممکن است یک کیسه چرک تشکیل شود که برای تخلیه آن به جراحی نیاز است.
اپیدیدیم-ارکیت: گسترش عفونت به بیضه و ایجاد التهاب شدید.
ناباروری: اپیدیدیمیت مزمن می‌ تواند به مجاری اپیدیدیم آسیب برساند و مانع انتقال اسپرم شود و بر باروری مردان تاثیر بگذارد.
آتروفی بیضه: کوچک شدن بیضه آسیب دیده به دلیل التهاب طولانی مدت.
آیا عفونت بیضه خطرناک است؟ در مواردی که عفونت به جریان خون گسترش پیدا می کند، می تواند منجر به سپسیس شود که یک بیماری خطرناک و تهدید کننده زندگی است.
bichashk.com/blog/%d8%a7%d9%be

عامل ایجاد زگیل تناسلی ویروس پاپیلومای انسانی است که از طریق رابطه جنسی از فردی به فرد دیگر منتقل می شود. به همین دلیل اغلب افرادی که به HPV مبتلا می شوند با سوالات متعددی در مورد رابطه جنسی از قبیل آیا بعد از درمان زگیل تناسلی میتوان رابطه داشت یا آیا با وجود زگیل تناسلی میتوان رابطه داشت مواجه می شوند.

آیا با وجود زگیل تناسلی میتوان رابطه داشت؟
پاسخ صریح به این سوال خیر است. با وجود زگیل تناسلی نباید رابطه جنسی داشت، زیرا ویروس عامل این بیماری از طریق هر نوع رابطه جنسی از جمله واژینال، مقعدی و دهانی از فردی به فرد دیگر منتقل می شود. همچنین این ویروس بسیار مسری است، به همین دلیل ممکن است حتی بعد از برقراری یک بار رابطه جنسی با فرد ناقل به آن مبتلا شوید.
تصور برخی از افراد نیز بر این است که اگر از روش های محافظتی مانند کاندوم مردانه، کاندوم زنانه یا کاندوم دهانی استفاده شود امکان انتقال ویروس از بین می رود. در حالی که این روش های پیشگیری، تمامی نواحی تناسلی را به خوبی پوشش نمی دهند، به همین دلیل امکان انتقال با وجود استفاده از روش های پیشگیری هنوز وجود دارد.

آیا بعد از درمان زگیل تناسلی میتوان رابطه داشت؟
پاسخ به این سوال بله است. بعد از درمان زگیل تناسلی میتوان رابطه داشت، اما برای برقراری رابطه جنسی باید مدت زمان مشخصی را با توجه به نوع درمان صبر کرد تا بهبودی کامل حاصل شود. این نکته نیز نباید فراموش شود که حتی با درمان زگیل تناسلی، هنوز اچ پی وی در بدن وجود دارد و تنها خطر انتقال آن کمتر می شود.

آیا بعد از لیزر زگیل تناسلی میتوان رابطه داشت؟
لیزر درمانی یکی از روش های جدید و موثر برای درمان زگیل تناسلی است که طی آن با استفاده از پرتوی لیزر بافت زگیل ها از بین می رود. بعد از لیزر زگیل تناسلی زمانی می توانید رابطه جنسی داشته باشید که ناحیه تحت درمان کاملا بهبود پیدا کرده باشد و هیچ زخم بازی در این ناحیه دیده نشود. در اغلب موارد بهبودی کامل بعد از 2 تا 4 هفته از لیزر درمانی حاصل می شود.
در صورتی که پیش از بهبودی کامل بعد از لیزر زگیل تناسلی رابطه جنسی داشته باشید خطر بروز عفونت، خونریزی و سایر عوارض جانبی را افزایش می دهید. همچنین بعد از بهبودی کامل نیز باید حتما از ابزارهای پیشگیری مانند کاندوم استفاده کنید، زیرا با اینکه خطر ابتلا کاهش پیدا می کند، اما ویروس پاپیلومای انسانی هنوز در بدن وجود دارد و می توانید آن را به شریک جنسی خود منتقل کنید.

آیا بعد از فریز زگیل تناسلی میتوان رابطه داشت؟
فریز زگیل تناسلی یا کرایوتراپی یکی دیگر از روش های درمان موثر زگیل تناسلی است که با استفاده از یک مایع سرد (معمولا نیتروژن) انجام می شود. در اغلب موارد بعد از فریز زگیل تناسلی تاول و جای زخم ایجاد می شود و برای افتادن زگیل ها به زمان نیاز است، به همین دلیل تا زمان بهبودی کامل ناحیه (حدود 1 تا 3 هفته) نباید رابطه جنسی برقرار کرد، زیرا با وجود زخم و تاول احتمال انتقال HPV به شریک جنسی افزایش پیدا می کند.
همچین کرایوسرجری نمی تواند ویروس پاپیلومای انسانی را درمان کند و تنها می تواند زگیل های تناسلی را از بین ببرد، به همین دلیل حتی پس از فریز کردن نیز امکان انتقال ویروس وجود دارد و باید حتما با استفاده از روش های پیشگیری رابطه جنسی داشت.

آیا ازدواج بعد از درمان زگیل تناسلی ممکن است؟
در اغلب موارد ویروس پاپیلومای انسانی با گذشت زمان (معمولا طی 2 سال) خود به خود درمان می شود و سیستم ایمنی بدن آن را کاملا از بین می برد. به همین دلیل می توانید بعد از درمان زگیل تناسلی ازدواج کنید، اما باید با شریک زندگی خود در مورد ابتلا به این بیماری مقاربتی صحبت کنید.
همچنین اگر به اچ پی وی مبتلا هستید توصیه می شود که از شریک زندگی خود بخواهید که از واکسن های اچ پی وی مانند واکسن گارداسیل برای جلوگیری از انتقال این ویروس استفاده کند.

چگونه از انتقال زگیل تناسلی پیشگیری کنیم؟
هیچ روش تضمینی برای پیشگیری از انتقال زگیل تناسلی وجود ندارد، اما چندین اقدام ساده وجود دارند که با استفاده از آنها می توانید خطر انتقال زگیل تناسلی را کاهش دهید، از جمله:
استفاده از واکسن های اچ پی وی: در حال حاضر چندین واکسن اچ پی وی برای پیشگیری از این ویروس طراحی شده است. با اینکه هیچ یک از این واکسن ها نمی توانند از همه سویه های این ویروس جلوگیری کنند، اما می توانند احتمال انتقال سویه های خطرناک اچ پی وی را کاهش دهند.
استفاده از روش های پیشگیری از بیماری های مقاربتی: حتما برای برقراری رابطه جنسی از روش های پیشگیری موثر مانند کاندوم زنانه، کاندوم مردانه و کاندوم دهانی استفاده کنید. با اینکه این روش ها نمی توانند به طور کامل از انتقال اچ پی وی پیشگیری کنند، اما می توانند خطر انتقال را تا حد زیادی کاهش دهند.

جمع بندی
در حال حاضر برای درمان اچ پی وی هیچ روشی وجود ندارد و استفاده از روش هایی مانند لیزر درمانی یا کرایوتراپی تنها می تواند زگیل های تناسلی را از بین ببرد. اما سیستم ایمنی بدن به گونه ای طراحی شده است که با انواع ویروس ها مبارزه می کند و در اغلب موارد می تواند به مرور زمان ویروس پاپیلومای انسانی را نیز از بین ببرد. به همین دلیل بعد از استفاده از روش های درمان زگیل تناسلی می توانید رابطه جنسی داشته باشید، اما باید بدانید که هنوز امکان انتقال اچ پی وی به شریک جنسی وجود دارد.
vanaklaser.ir/%d8%b1%d8%a7%d8%

پولیپ های معده یا پولیپ های گاستریک، توده های کوچکی هستند که از مخاط معده به وجود آمده اند و در اغلب موارد هیچ علامتی ایجاد نمی کنند. اگرچه اکثر پولیپ های معده خوش خیم هستند، اما برخی از آنها به مرور زمان می توانند سرطانی شوند، به همین دلیل تشخیص و درمان به موقع آنها بسیار مهم است است.

پولیپ معده چیست؟
پولیپ های معده (پولیپ گاستریک)، توده‌ های کوچکی هستند که در پوشش داخلی معده ایجاد می‌ شوند. این پولیپ ها معمولاً به طور اتفاقی در طول آندوسکوپی تشخیص داده می شوند و در اغلب موارد خوش‌ خیم (غیرسرطانی) هستند، اما تعداد کمی از انواع آنها می‌ توانند به مرور زمان، پیش سرطانی یا سرطانی شوند.
زمانی که سلول های پوشش معده به طور غیر طبیعی رشد می کنند، ممکن است منجر به تشکیل توده های کوچکی شوند که به آنها پولیپ گفته می شوند. برخی افراد ممکن است فقط یک پولیپ داشته باشند و برخی دیگر ممکن است چندین پولیپ پراکنده در سراسر معده داشته باشند. تشخیص نوع پولیپ بسیار مهم است، زیرا نحوه مدیریت این بیماری را تعیین می کند.

انواع پولیپ معده
پولیپ های معده انواع متفاوتی دارند که بر اساس محل و نحوه ایجاد آنها دسته بندی می شوند. انواع اصلی پولیپ معده شامل پولیپ‌ های غدد فوندیک، پولیپ های هیپرپلاستیک و پولیپ‌ های آدنوماتوز می باشد که در ادامه به بررسی هر یک از آنها می پردازیم.

پولیپ‌ های غدد فوندیک
پولیپ‌ های غدد فوندیک شایع ترین نوع پولیپ معده هستند که معمولا در قسمت فوقانی معده (فوندوس) تشکیل می شوند. اغلب این پولیپ ها کوچک هستند و معمولا منجر به سرطان نمی شوند. پولیپ های غدد فوندیک معمولا در اثر مصرف طولانی مدت مهارکننده‌ های پمپ پروتون که برای کاهش اسید معده استفاده می شود، تشکیل می شوند. همچنین در افرادی که به بیماری‌ های ارثی مانند پولیپوز آدنوماتوز خانوادگی (FAP) مبتلا هستند بیشتر دیده می شوند.

پولیپ‌ های هیپرپلاستیک
پولیپ‌ های هیپرپلاستیک دومین نوع شایع پولیپ های معده هستند. این نوع از پولیپ ها معمولا در واکنش به التهاب مزمن یا آسیب به پوشش معده، به ویژه در افراد مبتلا به عفونت هلیکوباکتر پیلوری یا گاستریت مزمن، تشکیل می‌ شوند. اغلب پولیپ‌ های هیپرپلاستیک خوش خیم هستند، اما انواع بزرگتر آنها می توانند حاوی سلول‌ های پیش سرطانی یا دیسپلازی باشند. درمان التهاب یا عفونتی که منجر به ایجاد این پولیپ ها شده می تواند به فروکش کردن آنها کمک کند.

پولیپ‌ های آدنوماتوز
پولیپ‌ های آدنوماتوز نادرترین نوع پولیپ های معده هستند، اما بیشترین خطر را برای ابتلا به سرطان دارند. این پولیپ ها از بافت غدد ناشی می شوند و ضایعات پیش سرطانی به شمار می روند. به همین دلیل، معمولاً بلافاصله پس از تشخیص برداشته می‌ شوند. افراد مبتلا به سندرم‌ های ژنتیکی مانند پولیپوز آدنوماتوز خانوادگی یا سندرم لینچ بیشتر مستعد ابتلا به پولیپ‌ های آدنوماتوز در معده و روده بزرگ هستند.

علت بوجود آمدن پولیپ معده چیست؟
علت بوجود آمدن پولیپ معده با توجه به نوع پولیپ می تواند متفاوت باشد، برخی از علل شایع عبارتند از:
عفونت هلیکوباکتر پیلوری
مصرف طولانی مدت داروهای مهارکننده‌های پمپ پروتون
التهاب معده (گاستریت) مزمن
اختلالات ژنتیکی مانند پولیپوز آدنوماتوز خانوادگی
گاستریت خودایمنی
علاوه بر موارد بالا، خطر ابتلا به پولیپ معده با بالا رفتن سن، افزایش پیدا می کند و این بیماری در افراد بالای 50 سال شایع تر است.

علائم پولیپ معده
در اغلب موارد پولیپ های معده هیچ علامتی ایجاد نمی کنند و به طور اتفاقی در طول انجام چکاپ ها پیدا می شوند. با این حال، در صورت بروز علائم، ممکن است موارد زیر را تجربه کنید:
درد خفیف شکم
سوزش در قسمت بالای شکم
حالت تهوع و استفراغ
نفخ
سیری زودرس
سوء هاضمه
وجود خون در مدفوع
خستگی
کم خونی (ناشی از خونریزی داخلی)

نحوه تشخیص پولیپ معده
تشخیص پولیپ معده معمولاً در طول آندوسکوپی فوقانی انجام می‌ شود، که در آن یک دوربین انعطاف‌ پذیر وارد معده می شود و امکان مشاهده پوشش معده و هرگونه پولیپ در آن را فراهم می‌ کند. متخصصان، پولیپ‌ ها را بر اساس اندازه، تعداد، شکل و محل قرارگیری ارزیابی می‌ کنند. همچنین در صورت مشاهده پولیپ در طی آندوسکوپی، از بافت آنها نمونه برداری می شود تا نوع پولیپ و خوش خیم، پیش سرطانی یا بد خیم بودن آنها مشخص شود. در اغلب موارد برای تشخیص و ارزیابی پولیپ های معده تصویربرداری استفاده نمی شود، مگر اینکه پولیپ بسیار بزرگ باشد.

درمان پولیپ معده
نوع درمان پولیپ معده با توجه به نوع، اندازه و تعداد آن انتخاب می شود. همه پولیپ های معده نیاز به درمان فوری ندارند، اما برخی از آنها برای جلوگیری از خونریزی، انسداد یا سرطانی شدن باید بلافاصله بعد از تشخیص برداشته شوند. در ادامه به بررسی بیشتر روش های درمان پولیپ معده می پردازیم.

برداشتن پولیپ معده با آندوسکوپی
رایج ترین و موثرترین روش درمان پولیپ های معده برداشتن آنها با آندوسکوپی است. از این روش برای پولیپ هایی استفاده می شود که خطر خونریزی آنها بالا است یا ممکن است در آینده سرطانی شوند. این عمل طی آندوسکوپی انجام می شود و برای انجام آن هیچ قسمتی از بدن با چاقوی جراحی باز نمی شود.

جراحی پولیپ معده
به ندرت ممکن است برای درمان پولیپ معده به جراحی نیاز باشد. از جراحی برای برداشتن پولیپ های بسیار بزرگ، دیسپلازی درجه بالا و سرطان تهاجمی استفاده می شود. در عمل پولیپ معده، با توجه به وضعیت پولیپ ها، یا قسمت کوچکی که آسیب دیده برداشته می شود یا بخش بزرگتری از دیواره معده به طور کامل برداشته می شود. جراحی پولیپ معده تحت بیهوشی عمومی انجام می شود و معمولاً نیاز به بستری کوتاه مدت در بیمارستان دارد.

درمان پولیپ معده با لیزر
استفاده از لیزر درمانی برای پولیپ معده نسبت به سایر روش ها کمتر رایج است. در این روش پزشک در طی آندوسکوپی، یک فیبر نوری نازک را از طریق آندوسکوپ وارد معده می کند و از پرتو متمرکز نور برای برش یا تبخیر بافت غیر طبیعی استفاده می کند.

دارو برای پولیپ معده
پولیپ ها، توده هایی هستند که در پوشش معده ایجاد می شوند، به همین دلیل هیچ دارویی وجود ندارد که بتواند این توده ها را به طور کامل از بین ببرد. اما برخی از داروها می توانند به درمان علل زمینه ای، کاهش التهاب و جلوگیری از عود پولیپ ها پس از درمان آنها کمک کنند، از جمله:
آنتی بیوتیک ها، مانند آموکسی سیلین، کلاریترومایسین، مترونیدازول، امپرازول و لانسوپرازول برای پولیپ معده ناشی از عفونت هلیکوباکتر پیلوری
داروهای ضدالتهاب مانند سوکرالفیت، بیسموت ساب‌سالیسیلات و میزوپروستول برای پولیپ معده ناشی از گاستریت (التهاب معده)
مکمل های آهن در صورت خونریزی پولیپ های معده

آیا پولیپ معده خطرناک است؟
اغلب پولیپ های معده بی خطر هستند، اما پولیپ‌ های آدنوماتوز و پولیپ‌ های بزرگ هیپرپلاستیک می توانند خطر ابتلا به سرطان را افزایش دهند، به همین دلیل است که پولیپ های معده گاهی می توانند خطرناک باشند. از سایر عوارض پولیپ معده می توان به انسداد و خونریزی در اثر پولیپ های بزرگ اشاره کرد.
bichashk.com/blog/%d9%be%d9%88

کودکان نیز مانند بزرگسالان می توانند به بیماری های مقعدی متعددی مبتلا شوند. در صورت عدم تشخیص و درمان صحیح این بیماری ها، کودک علائمی مانند درد، سوزش و خونریزی را تجربه می کند. بسیاری از بیماری های مقعدی کودکان از یبوست ناشی می شوند، به همین دلیل والدین همیشه باید برای درمان یبوست کودکان به موقع اقدام کنند تا فرزندان آنها به بیماری هایی مانند بواسیر و شقاق مبتلا نشود.

شقاق مقعدی
شقاق مقعدی شایع ترین بیماری مقعدی در کودکان است که باعث ایجاد پارگی های کوچک در پوشش مقعد می شود. علت اصلی ابتلا به این بیماری در کودکان یبوست، زور زدن هنگام اجابت مزاج، مدفوع سفت یا بزرگ و اسهال مکرر است. در موارد نادری ممکن است کودکان در اثر عفونت یا بیماری التهابی روده (کرون روده یا کولیت روده) به شقاق مبتلا شوند. علائم شقاق در کودکان عبارتند از:
درد شدید هنگام و بعد از اجابت مزاج
خون قرمز روشن روی دستمال توالت یا در مدفوع
گریه یا تحریک‌پذیری هنگام اجابت مزاج
اسپاسم عضلات مقعد

درمان شقاق مقعدی در کودکان
در اغلب موارد برای درمان شقاق کودکان تغییر در رژیم غذایی و سبک زندگی توصیه می شود. همانطور که گفته شد عامل اصلی ایجاد شقاق یبوست است، به همین دلیل مصرف غذاهای پر فیبر، نوشیدن آب کافی و استفاده از نرم کننده های مدفوع تحت نظر پزشک برای درمان یبوست بسیار مهم است. در برخی موارد پزشک برای کاهش التهاب، تورم و تسکین درد شقاق داروهای موضعی مانند پمادها را توصیه می کند. بهترین پماد برای شقاق مقعدی کودکان شامل پماد لیدوکائین، پماد دیبوکائین، پماد هیدروکورتیزون، پماد بتامتازون و پماد نیتروگلیسیرین است.
با درمان مناسب، شقاق مقعدی طی 1 تا 10 هفته بهبود پیدا می کند و برای درمان آن نیاز به جراحی نیست. جراحی تنها در مواردی که شقاق مزمن است و با سایر روش ها درمان نمی شود، توصیه می شود.

بواسیر (هموروئید)
بواسیر در کودکان نسبت به بزرگسالان کمتر شایع است، اما امکان ابتلا به آن به ویژه در کودکانی وجود دارد که یبوست مزمن (طولانی مدت) داردند. شایع ترین علل ابتلا به بواسیر زور زدن هنگام اجابت مزاج، نشستن طولانی مدت در دستشویی، یبوست یا اسهال مزمن است. بواسیر در کودکان می تواند منجر به علائم زیر شود:
تشکیل توده‌ های متورم در اطراف مقعد
خارش یا سوزش مقعد
خونریزی پس از اجابت مزاج
درد، به ویژه در حین نشستن

درمان بواسیر در کودکان
اولین اقدامی که برای درمان بواسیر کودکان توصیه می شود درمان یبوست با تغییر در رژیم غذایی است. در مواردی که یبوست شدید باشد پزشک ممکن است برای درمان آن ملین های مناسب کودکان را توصیه کند. همچنین می توانید برای کاهش علائمی مانند درد و تورم از حمام آب گرم (حمام سیتز) و در برخی موارد از پمادها (در صورت تجویز پزشک) استفاده کنید. جراحی تنها در موارد نادری که بواسیر منجر به علائم شدید و مداوم می شود که با سایر روش ها برطرف نمی شوند، توصیه می شود.

آبسه مقعدی
آبسه پری‌ آنال یا آبسه مقعدی یک حفره پر از چرک در نزدیکی مقعد است که معمولا در اثر عفونت باکتریایی ایجاد می‌ شود. این آبسه می‌ تواند دردناک باشد و در صورتی که درمان نشود، می تواند منجر به ایجاد فیستول مقعدی شود. علل ابتلا به آبسه مقعدی مسدود شدن غدد مقعد یا عفونت باکتریایی است و گاهی ممکن است در اثر بیماری زمینه ای به نام کرون روده ایجاد شود. علائم آبسه مقعدی در کودکان شامل:
تورم، گرمی و قرمزی در نزدیکی مقعد
درد در اطراف مقعد
حساسیت به لمس
تب در موارد شدید
ترشح چرک

درمان آبسه مقعدی در کودکان
تنها روش موثر درمان آبسه مقعدی درناژ یا تخلیه است. درناژ توسط پزشک انجام می شود و در طی آن، پزشک تمامی چرک ها و مواد زائدی که در حفره جمع شده اند تخلیه می کند. در صورتی که عفونت گسترش پیدا کرده باشد یا کودک برای انجام جراحی بسیار کوچک باشد، استفاده از آنتی بیوتیک ها توصیه می شود.

فیستول مقعدی
فیستول مقعدی یک تونل غیرطبیعی است که کانال مقعد را به پوست اطراف مقعد متصل می‌ کند. این بیماری مقعدی اغلب پس از تخلیه آبسه مقعدی یا در اثر درمان نکردن آن ایجاد می شود. بیماری های التهابی روده و برخی از ناهنجاری های نادر مادرزادی نیز در ابتلا به آن در کودکان موثر هستند. علائم شایع فیستول مقعدی در کودکان شامل:
ترشح مداوم چرک یا مدفوع از طریق دهانه فیستول در نزدیکی مقعد
سوزش پوست اطراف مقعد
درد مقعدی
تورم مقعد
تجربه آبسه‌ های مکرر

درمان فیستول مقعدی در کودکان
فیستول مقعدی با استفاده از روش های خانگی یا داروها درمان نمی شود، زیرا یک تونل است که فقط با استفاده از جراحی هایی مانند فیستولوتومی می توان آن را از بین برد. پس از جراحی، مراقبت مناسب از زخم و رعایت بهداشت برای جلوگیری از بروز عوارض یا عفونت بسیار مهم است. همچنین اگر بیماری کرون در ابتلا به فیستول مقعدی موثر باشد برای کنترل التهاب ناشی از آن نیز باید اقدام کرد.

ناهنجاری‌ های آنورکتال
ناهنجاری‌ های آنورکتال نقص‌ های مادرزادی هستند که بر ساختار مقعد و رکتوم تأثیر می‌ گذارند. این ناهنجاری‌ ها زمانی رخ می‌ دهند که مقعد یا رکتوم در طول رشد جنین به درستی تشکیل نمی شوند. انواع این ناهنجاری ها شامل مقعد بسته، تنگی مقعد، فیستول رکتوم، فیستول اورترال و فیستول رکتوواژینال است. با توجه به نوع این ناهنجاری ها، علائم می تواند شامل موارد زیر باشد:
عدم وجود سوراخ مقعدی قابل مشاهده در بدو تولد
مشکل یا ناتوانی در دفع مدفوع
تورم شکم
استفراغ
دهانه‌ های غیرطبیعی در اطراف مقعد یا واژن
عفونت‌ های مکرر مجاری ادراری (در صورت وجود فیستول)

درمان ناهنجاری های آنورکتال در کودکان
در اغلب موارد برای درمان ناهنجاری های آنورکتال باید از جراحی استفاده کرد، زیرا این مشکلات منجر به ایجاد دهانه مقعدی و اتصالات خاص در بدن کودک می شوند. در برخی موارد علاوه بر جراحی، به مراقبت های طولانی مدت مانند فیزیوتراپی و برنامه های غذایی خاص نیاز است.

افتادگی روده (پرولاپس رکتوم)
افتادگی روده یا پرولاپس رکتوم، زمانی رخ می‌ دهد که بخشی از رکتوم از مقعد بیرون می‌ زند. این بیماری در کودکان زیر ۵ سال شایع‌ تر است. عللی که ممکن است منجر به افتادگی روده در کودکان شوند عبارتند از یبوست مزمن، زور زدن بیش از حد در حین اجابت مزاج، فیبروز کیستیک (به دلیل سرفه مکرر و مشکلات روده) و سوء تغذیه است. علائم پرولاپس رکتوم در کودکان شامل:
بیرون زدن رکتوم از مقعد، به ویژه در حین اجابت مزاج
درد
ترشح مخاط
خونریزی (در برخی موارد)

درمان افتادگی روده در کودکان
پرولاپس رکتوم نیز در اغلب موارد در اثر یبوست رخ می دهد، به همین دلیل افزایش مصرف فیبر و نوشیدن آب کافی می تواند در برطرف کردن آن بسیار موثر باشد. همچنین والدین یا پزشکان می توانند رکتوم را به آرامی به داخل مقعد فشار دهند تا به جای اصلی خود برگردد. در صورت عود پرولاپس رکتوم یا در صورتی که افتادگی به اندازه ای باشد که روده به طور مداوم از مقعد بیرون بزند، پزشک ممکن است جراحی را برای درمان آن توصیه کند.

چه زمانی باید به پزشک مراجعه کرد؟
در صورت بروز هر یک از علائم زیر، والدین برای بررسی بیشتر باید با یک متخصص گوارش کودکان مشورت کنند:
درد مقعدی مداوم
وجود خون در مدفوع
تورم غیرطبیعی در اطراف مقعد
چرک یا ترشحات غیرطبیعی از مقعد
عفونت و آبسه های مکرر
بیماری‌ های مقعدی در کودکان شایع هستند، از شقاق مقعدی گرفته تا شرایط پیچیده‌ تر مانند فیستول یا ناهنجاری‌ های آنورکتال. تشخیص و اقدام به موقع برای درمان بسیار مهم است، زیرا اغلب این بیماری ها در کودکان به سادگی و با استفاده از روش های خانگی درمان می شوند.
behtarinyab.com/%d8%a8%db%8c%d

در اغلب موارد سر و صدای بیش از حد، به عنوان یک آلودگی نادیده گرفته می شود، در حالی که این نوع از آلودگی تاثیرات متعددی بر سلامت انسان، حیات وحش و محیط زیست دارد. به طور روزمره همه افراد با آلودگی صوتی در زندگی رو به رو می شوند اما از عوارض آن بی خبر هستند. در این مقاله از بیچشک با ما همراه باشید تا بیشتر با آلودگی صوتی و اثرات آن آشنا شوید.

آلودگی صوتی چیست؟
آلودگی صوتی (Noise pollution) به زبان ساده هر گونه صدای ناخواسته ای است که بر سلامت و رفاه انسان و سایر موجودات زنده تاثیر می گذارد. زمانی که سر و صدا در فعالیت های روزمره مانند خواب، کار، مطالعه و ارتباطات اختلال ایجاد می کند به آلودگی صدا تبدیل می شود.
گفتگوی عادی دو فرد حدود ۶۰ دسی‌ بل است و سازمان بهداشت جهانی (world health organization) سر و صدای بالاتر از ۶۵ دسی‌ بل را برای سلامت انسان مضر می داند. قرار گرفتن طولانی مدت در محیط های پر از سر و صدا می تواند منجر به مشکلات جدی جسمی و روانی شود، به همین دلیل در حال حاضر به عنوان یک چالش مهم زیست‌ محیطی مورد توجه قرار گرفته است.

منابع آلودگی صوتی
آلودگی صوتی می تواند طبیعی یا ساخته دست انسان ها باشد، اما در حال حاضر مضرترین نوع آلودگی صوتی از فعالیت های انسان ها ناشی می شود. منابع اصلی آلودگی صوتی شامل:
سر و صدای حمل و نقل: اتومبیل های شخصی، اتوبوس ها، کامیون ها و موتورسیکلت ها، به ویژه در شهرهای بزرگ می توانند آلودگی صوتی قابل توجهی تولید کنند. سر و صدای راه آهن و هواپیماها برای افرادی که در نزدیکی ایستگاه راه آهن یا فرودگاه زندگی می کنند، می تواند بسیار آزاردهنده باشد. جالب است که بدانید صدایی که در اثر بلند شدن و فرود آمدن هواپیما تولید می شود در اغلب موارد از 100 دسی بل بالاتر است.
سر و صدای صنایع و ساختمان ها: در اغلب موارد کارخانه ها و ساختمان های در حال ساخت، صداهای بلند و تکراری ناشی از ماشین آلات، کمپرسورها و سایر دستگاه های سنگین تولید می کنند. این نوع از آلودگی صوتی، به ویژه برای کارگرانی که در این محل ها کار می کنند می تواند مضر باشد و منجر به مشکلات شنوایی در آنها شود.
سر و صدای شهرنشینی: شهرها، به ویژه کلان شهرها منبع مهمی در تولید آلودگی صوتی هستند. این آلودگی صوتی می تواند ناشی از رویدادهای عمومی، تجعمعات، فروشندگان خیابانی، بازارها، سیستم های موسیقی و صدای حیوانات شهری باشد.
سر و صدای خانگی: آلودگی صوتی تنها به خارج از خانه محدود نمی شود، بلکه می تواند از لوازم خانگی مانند ماشین لباسشویی، میکسر، جاروبرقی و تلویزیون ناشی شود.
سر و صدای تفریحی: کنسرت‌ ها، رویدادهای ورزشی و دستگاه‌ های موسیقی شخصی (هنگام استفاده با صدای بلند) نیز از منابع مهم آلودگی صوتی، به ویژه در میان جوان ها به شمار می روند

تاثیرات آلودگی صوتی بر سلامت
زمانی که از آلودگی صوتی صحبت می شود، اغلب افراد تصور می کنند که تاثیرات آن به آسیب به گوش محدود می شود. در حالی که آلودگی صوتی می تواند تاثیرات متعددی بر سلامت روان و جسم داشته باشد که در ادامه به بررسی آنها می پردازیم.

آسیب شنوایی
یکی از آسیب های شایع ناشی از آلودگی صدا، آسیب های شنوایی است. آسیب های شنوایی ناشی از آلودگی صوتی می توانند موقت یا دائمی باشند. برای مثال قرار گرفتن کوتاه مدت در معرض صدای بلند (مانند کنسرت) می تواند منجر به کاهش موقت شنوایی یا وزوز گوش شود. در مقابل قرار گرفتن طولانی مدت در معرض صداهای بلندتر از 85 دسی بل، مانند کار کردن در محیط های صنعتی می تواند بر سلول‌ های مویی گوش تاثیر بگذارد و منجر به مشکلات دائمی شنوایی شود.

اختلال در خواب
آلودگی صوتی، به ویژه در شب و زمان استراحت می تواند آزاردهنده باشد. سر و صدای زیاد در شب، چرخه طبیعی خواب را مختل می کند و منجر به مشکل در خوابیدن، بیدار شدن مکرر و کاهش میزان خواب عمیق می شود. تمامی این موارد منجر به خستگی در طول روز می شوند که می تواند زندگی روزمره فرد را تحت تاثیر قرار دهد.

مشکلات قلبی عروقی
قرار گرفتن مداوم در معرض آلودگی صوتی منجر به فعال شدن واکنش جنگ یا گریز در فرد می شود که می تواند باعث آزاد شدن هورمون های استرس شود. در طولانی مدت این موارد منجر به فشار خون بالا، افزایش خطر حمله قلبی و خطر سکته مغزی می شوند.

مشکلات سلامت روان
آلودگی صوتی به طور قابل توجهی بر مغز و سلامت روان افراد تاثیر می گذارد. قرار گرفتن مداوم در معرض سر و صدا منجر به افزایش هورمون کورتیزول می شود که می تواند باعث افزایش استرس، اضطراب، نوسانات خلقی و تحریک پذیری شود.
همچنین تحقیقات نشان می دهند که دانش آموزانی که بیشتر در معرض آلودگی صوتی قرار دارند در آزمون های حافظه عملکرد مناسبی ندارند و میزان تصادفات و خستگی ذهنی در بزرگسالانی که در محیط های پر سر و صدا کار می کنند نیز بیشتر است.
آلودگی صوتی یک مسئله مهم در بهداشت عمومی است که بسیاری از افراد را در جهان تحت تاثیر قرار می دهد. از کاهش شنوایی گرفته تا مشکلات قلبی عروقی و افزایش استرس و مشکلات روانی، آلودگی صوتی می تواند تاثیرات متعددی بر سلامت روان داشته باشد. این مشکل تنها به دست دولت ها و با آگاه سازی بیشتر شهروندان حل می شود، اما در حال حاضر برای حل آن هیچ اقدامی انجام نمی شود که در طولانی مدت می تواند خطرناک تر نیز شود.
bichashk.com/blog/%d8%a2%d9%84

اسفنکتر مقعدی عضلاتی هستند که در انتهای راست روده قرار دارند و خروج مدفوع را کنترل می‌ کنند. اگر این عضلات آسیب ببینند، ممکن است در کنترل حرکات روده دچار مشکل شوید. بیماری‌ های متفاوتی می‌ توانند بر اسفنکتر مقعد تاثیر بگذارند، از جمله شقاق مقعد، بیماری کرون مقعدی، بواسیر و بی‌ اختیاری مدفوع. برخی از این بیماری ها را میتوان با روش های خانگی درمان کرد در حالی که برخی دیگر نیاز به جراحی دارند.

اسفنکتر مقعدی چیست؟
اسفنکتر مقعدی یا اسفنکتر آنی، عضلاتی هستند که که کانال مقعد را احاطه کرده اند و دفع مدفوع را کنترل می کنند. این عضلات به اسفنکتر داخلی و خارجی تقسیم می شود و هر دو عضله نقش بسیار مهمی در حفظ کنترل خروج مدفوع دارند.

آناتومی اسفنکتر مقعدی
رکتوم یک فرد بالغ تقریبا 12 سانتی متر طول دارد و در قسمت پایینی آن، اسفنکتر مقعدی قرار گرفته است. اسفنکتر مقعدی از دو عضله تشکیل شده است که هر یک را جداگانه مورد بررسی قرار می دهیم.

اسفنکتر مقعدی داخلی
این اسفنکتر یک عضله صاف و نازک است که حدود 30 میلی متر ارتفاع و 3 میلی متر ضخامت دارد و در داخل رکتوم قرار گرفته است. عملکرد این عضله غیرارادی است و سیستم عصبی انسان به طور خودکار آن را تنظیم می کند. پس اراده انسان در کنترل آن هیچ تاثیری ندارد. زمانی که رکتوم برای اجابت مزاج آماده نیست، اسفنکتر مقعدی داخلی را بسته نگه می‌ دارد و با فشار کافی این عضله شل می شود.

اسفنکتر مقعدی خارجی
اسفنکتر خارجی مقعد یک عضله اسکلتی و ضخیم است که قسمت بیرونی انتهای کانال مقعد را تشکیل می دهد. این عضله بر خلاف عضله اسفنکتر مقعدی داخلی به صورت ارادی عمل می کند و می تواند برای اجابت مزاج منقبض یا باز شود. این عضله از عضله اسفنکتر داخلی پیچیده تر است زیرا از قسمت مختلف تشکیل شده است. این قسمت ها شامل قسمت بالایی یا عمقی، قسمت میانی یا سطحی و قسمت پایینی یا زیرجلدی است.
قسمت پایینی (زیرپوستی) زیر پوست اطراف مقعد قرار دارد و به هیچ استخوانی متصل نیست. قسمت میانی (سطحی) ضخیم‌ ترین و مهم‌ ترین قسمت است و از جلو به جسم پرینه (ساختاری فیبری بین مقعد و اندام تناسلی) و از عقب به رباط آنوکوکیژیال متصل می ‌شود که آن را به طور غیرمستقیم به استخوان دنبالچه متصل می ‌کند. قسمت بالایی (عمقی) بالاترین لایه است که الیاف آن یک حلقه دایره‌ ای در اطراف کانال مقعد تشکیل می‌ دهند و مانند قسمت پایینی، اتصال استخوانی ندارد.

نحوه عملکرد اسفنکتر مقعدی
اسفنکتر داخلی مقعد و اسفنکتر خارجی مقعد هر دو با یکدیگر، اما به روش های متفاوت برای حرکت روده همکاری می کنند. اگر کنترل عضلات اسفنکتر از بین برود، ممکن است فرد دچار بی اختیاری مدفوع شود. زمانی که مدفوع به داخل رکتوم حرکت می کند منجر به شل شدن اسفنکتر مقعدی داخلی می شود و همزمان با آن، اسفنکتر خارجی مقعدی سفت می شود. به این فرآیند رفلکس اسفنکتر مقعدی گفته می شود که در اثر آن مدفوع دفع می شود.

بیماری های اسفنکتر مقعدی
بیماری های متعددی با اسفنکتر مقعدی در ارتباط هستند که پزشک برای تشخیص آنها معمولا از یک معاینه فیزیکی برای پیدا کردن هر گونه تغییر یا وجود ضایعه و آسیب در اطراف مقعد استفاده می کند. همچنین ممکن است از معاینه دیجیتال رکتوم نیز استفاده شود که یکی از روش های تشخیصی بسیار مهم برای بیماری های مقعد، رکتوم و لگن است. در این روش پزشک انگشت خود را با یک روان کننده می پوشاند و به آرامی آن را وارد مقعد می کند تا به طور کامل رکتوم و مقعد را بررسی کند. در ادامه به بررسی بیشتر بیماری های مرتبط با اسفنکتر مقعدی می پردازیم.

تنگی مقعد
تنگی مقعد یک بیماری نسبتا نادر است که معمولا در اثر بیماری التهابی روده (کرون یا کولیت اولسراتیو) رخ می دهد. در این بیماری، اسفنکتر داخلی مقعد تنگ می شود و اجابت مزاج را برای فرد مبتلا دشوار می کند. تنگی مقعد می تواند با علائم دیگری مانند درد مقعد و خونریزی نیز همراه باشد. علاوه بر بیماری التهابی روده، انجام جراحی در ناحیه مقعد، به ویژه جراحی بواسیر یا استفاده بیش از حد از داروهای ملین نیز می تواند در ابتلا به آن موثر باشند.

تنگی مقعد ممکن است با استفاده از نرم‌ کننده‌ های مدفوع یا مکمل‌ های فیبر درمان شود. اما در موارد پیشرفته جراحی برای اصلاح مشکل ضروری است.

آنیسموس
آنیسموس یک اختلال عملکردی در عضلات کف لگن است که اسفنکتر خارجی مقعد را نیز شامل می شود. این بیماری از اختلال در انقباض و شل شدن عضلات کف لگن در حین اجابت مزاج ناشی می شود. علائم آنیسموس شامل:
کمتر از سه بار اجابت مزاج در هفته
زور زدن بیش از حد در حین اجابت مزاج
مدفوع سفت
دفع مدفوع دردناک
درد معده
نفخ
درد مقعد
احساس عدم تخلیه کامل
در اغلب موارد با تمرینات کف لگن می توانید آنیسموس را درمان کنید. در برخی موارد بوتاکس نیز می تواند در درمان این بیماری موثر باشد.

شقاق مقعد (فیشر مقعدی)
شقاق مقعد بیماری است که منجر به پارگی در پوشش داخل مقعد می شود و در اغلب موارد این پارگی به اسفنکتر داخلی مقعد نیز گسترش پیدا می کند. این بیماری معمولا از کشش بیش از حد کانال مقعد در اثر دفع مدفوع سفت و یبوست ناشی می شود. علائم فیشر شامل درد در هنگام دفع مدفوع و خونریزی مقعدی است.
برای درمان شقاق مقعدی روش های متفاوتی وجود دارد. در موارد خفیف ممکن است با استفاده از داروهای شقاق که به شل شدن عضلات اسفنکتر کمک می کنند بتوانید آن را کنترل کنید، اما در موارد پیشرفته باید از روش های تهاجمی تر مانند لیزر شقاق یا عمل جراحی شقاق استفاده کنید.

ناهنجاری های آنورکتال
ناهنجاری های آنورکتال نقص های مادرزادی هستند که باعث می شوند مقعد به طور غیرطبیعی رشد کند و از هر 5000 کودک تقریبا 1 کودک به این ناهنجاری ها مبتلا است. ناهنجاری های آنورکتال می‌ توانند خفیف تا شدید باشند و اسفنکتر و سایر قسمت‌ های رکتوم و مقعد را تحت تاثیر قرار دهند. برای اصلاح این ناهنجاری های به جراحی نیاز است.

بیماری کرون مقعدی
بیماری کرون می تواند هر قسمتی از دستگاه گوارش از دهان تا مقعد را تحت تاثیر قرار دهد که شامل اسفنکتر مقعدی نیز می شود. بسیاری از بیماران مبتلا به کرون، عوارضی را در ناحیه پری آنال و اسفنکتر مقعدی تجربه می کنند، از جمله:
آبسه مقعدی: یک توده پر از چرک که معمولا در اثر عفونت تشکیل می شود.
فیستول مقعدی: یک تونل غیر طبیعی که بین مقعد و پوست تشکیل می شود.
زخم مقعدی: سوراخ یا زخمی که در عضلات مقعد ایجاد می شود.
بیماری کرون با توجه به علائم و عوارضی که ایجاد می کند، به روش های متفاوتی درمان می شود. در اغلب موارد استفاده از آنتی بیوتیک ها برای درمان کافی است، در حالی که در برخی موارد به جراحی نیاز است.

بواسیر (هموروئید)
هموروئید رگ های اطراف یا داخل مقعد هستند که متورم می شود. هموروئید داخلی در بالای اسفنکتر داخلی مقعد ایجاد می شود و هموروئید خارجی زیر اسفنکتر خارجی مقعد تشکیل می شود. بواسیر در افراد مسن، باردار و افراد مبتلا به یبوست یا اسهال مزمن شایع تر است.
اگر بواسیر به موقع تشخیص داده شود می توانید آن را با استفاده از داروهای هموروئید مانند پماد آنتی هموروئید و روش های درمان خانگی بواسیر مانند حمام سیتز مدیریت کنید. اما اگر بواسیر پیشرفته باشد برای درمان آن به لیزر بواسیر یا جراحی بواسیر نیاز است.

بی‌ اختیاری مدفوع
بی اختیاری مدفوع به خروج غیر ارادی مدفوع از رکتوم گفته می شود و بیشتر در افراد مبتلا به بیماری التهابی روده رخ می دهد. همچنین ممکن است در اثر آسیب به عضلات اسفنکتر مقعد نیز فرد دچار بی اختیاری مدفوع شود.
برای درمان بی اختیاری مدفوع ممکن است به جراحی برای ترمیم اسفنکتر آسیب دیده نیاز باشد. همچنین در برخی موارد ممکن است جراح از جراحی اسفنکتروتومی مقعدی برای برداشتن اسفنکتر استفاده کنید.
vanaklaser.ir/%d8%a7%d8%b3%d9%

افدرین یکی از بحث برانگیزترین داروهایی است که به علت سوء استفاده در تولید غیرقانونی مواد مخدر از آن، در اغلب کشورها به شدت تحت نظارت است. از این دارو برای آسم و احتقان استفاده می شود، اما در سال های اخیر افراد از آن برای کاهش وزن و افزایش انرژی نیز استفاده می کنند.

موارد استفاده قرص افدرین
قرص افدرین حاوی افدرین هیدروکلراید یا افدرین سولفات است که از گیاه افدرا به دست می آید. این دارو با افزایش آزادسازی نوراپی نفرین و تحریک گیرنده‌ های آدرنرژیک، بر سیستم عصبی مرکزی و سیستم قلبی عروقی تاثیر می‌ گذارد. اگرچه اغلب افراد از این قرص برای کاهش وزن استفاده می کنند، اما کاربرد پزشکی اصلی این دارو برای کاهش وزن نیست، بلکه پزشکان از آن برای موارد زیر استفاده می کنند:
آسم
بیماری های تنفسی
گرفتگی بینی
برونشیت
فشار خون پایین
حمله خواب (نارکولپسی)
خستگی شدید
در گذشته، قرص‌ های افدرین هم برای مصارف پزشکی و هم به صورت قرص‌ های لاغری بدون نسخه به راحتی در دسترس بودند، اما امروزه به علت سوء استفاده در مصرف آنها به صورت محدود در دسترس عموم قرار می گیرند.

آیا میتوان از قرص افدرین برای لاغری استفاده کرد؟
قرص افدرین به علت خواص چربی سوزی و کاهش اشتها به طور گسترده در خارج از حوزه پزشکی مورد استفاده قرار می گیرد. این قرص گرمازایی (ترموژنز) را افزایش می دهد و از این طریق باعث می شود که بدن در حالت استراحت کالری بیشتری بسوزاند. همچنین افدرین با تحریک دستگاه عصبی مرکزی، باعث کاهش سیگنال های گرسنگی می شود. بسیاری از ورزشکاران نیز از این دارو برای افزایش انرژی و استقامت بیشتر استفاده می کنند.
نکته ای که باید به آن توجه داشته باشید این است که اگر این دارو برای کاهش وزن استفاده شود، می تواند خطرات متعددی را به همراه داشته باشد، به همین دلیل استفاده از آن برای لاغری به هیچ وجه توصیه نمی شود.

عملکرد قرص افدرین در بدن
قرص افدرین از طریق خون جذب می شود و به سرعت در بدن گسترش پیدا می کند. این قرص به دو شکل در بدن عمل می کند. افدرین با تحریک مستقیم گیرنده های آدرنرژیک به کاهش گرفتگی بینی و فشار خون کمک می کند. این قرص همچنین باعث آزاد شدن نوراپی نفرین می شود که هوشیاری، انرژی و متابولیسم چربی را افزایش می دهد. به همین دلیل قرص افدرین، در دسته داروهایی قرار می گیرد که تاثیر چند سیستمی دارند.

نحوه استفاده از قرص افدرین
پیش از شروع مصرف افدرین حتما دفترچه دستورالعمل آن را با دقت مطالعه کنید. دوز قرص افدرین با توجه به وضعیت پزشکی فرد مشخص می شود، اما دستورالعمل های رایج شامل موارد زیر است:
آسم: ۱۲.۵ تا ۲۵ میلی‌ گرم خوراکی هر ۴ تا ۶ ساعت (حداکثر ۱۵۰ میلی‌ گرم در روز).
گرفتگی بینی: ۲۵ تا ۵۰ میلی‌ گرم هر ۶ ساعت در صورت نیاز.
افت فشار خون: دوز مصرفی با توجه به وضعیت بیمار مشخص می شود.
برای کاهش وزن از این قرص 20 تا 50 میلی گرم، 2 تا 3 بار در روز استفاده می شود. با این حال، این روش به علت خطرات جدی که برای مصرف کننده ایجاد می کند به هیچ وجه توصیه نمی شود.

عوارض جانبی قرص افدرین
مانند هر داروی دیگری قرص افدرین نیز می تواند منجر به عوارض جانبی متعددی شود. رایج ترین عوارض مصرف قرص افدرین عبارتند از:
بی قراری
اظطراب
بی خوابی
سردرد
سرگیجه
حالت تهوع
افزایش تعریق
خشکی دهان
علاوه بر موارد بالا، قرص افدرین می تواند منجر به عوارض خطرناکی نیز شود، از جمله افزایش یا نامنظم شدن ضربان قلب، فشار خون بالا، سکته مغزی، حمله قلبی، حمله پانیک و تشنج در دوزهای بالا.

تداخلات دارویی قرص افدرین
چندین ماده و دارو وجود دارند که میتوانند منجر به تداخلات دارویی خطرناک با قرص افدرین شوند، از جمله:
کافئین
داروهای محرک مانند آدرال
مهارکننده‌ های مونوآمین اکسیداز، مانند فنلزین، ترانیل سیپرومین، ایزوکاربوکسازید و سلژیلین.
داروهای ضد افسردگی سه حلقه ای، مانند آمی ‌تریپتیلین، ایمی‌ پرامین، نورتریپتیلین و کلومیپرامین.
داروهای تیروئید، مانند لووتیروکسین.
مهارکننده‌ های بازجذب سروتونین و مهارکننده ‌های بازجذب سروتونین-نوراپی‌ نفرین مانند فلوکستین، سرترالین، ونلافاکسین و دولوکستین.
مسدودکننده‌ های بتا، مانند پروپرانولول، متوپرولول و آتنولول.
مسدودکننده‌ های آلفا، مانند پرازوسین و دوکسازوسین.
داروهای ضداحتقان مانند سودوافدرین و فنیل ‌افرین.
داروهای دیابت، مانند انسولین، متفورمین و گلیپیزید.
قرص افدرین می تواند با داروهای دیگری نیز تداخل داشته باشد، به همین دلیل پیش از استفاده حتما باید تمامی داروها و مکمل های مورد استفاده را به پزشک اطلاع دهید.

منع مصرف قرص افدرین
در صورتی که به یکی از مشکلات زیر مبتلا هستید، باید از مصرف قرص افدرین اجتناب کنید:
بیماری های قلبی
فشار خون بالا
پرکاری تیروئید
دیابت
اضطراب
اختلالات روانی
آب سیاه (گلوکوم)
علاوه بر موارد بالا، استفاده از قرص افدرین در بارداری، شیردهی، کودکان و افراد مسن توصیه نمی شود. زیرا این افراد نسبت به عوارض جانبی حساس تر هستند.
در حالی که قرص افدرین در درمان برخی شرایط پزشکی، مانند آسم، افت فشار خون و گرفتگی بینی مزایای متعددی دارد، اما سوء استفاده گسترده از آن برای کاهش وزن، خطرات جدی که این دارو می تواند برای مصرف کننده داشته باشد را برجسته تر کرده است. برای هر فردی که به مصرف این قرص فکر می کند، بهترین توصیه این است که با یک متخصص مشورت کند.
bichashk.com/blog/%d9%82%d8%b1

بواسیر یا هموروئید یکی از بیماری های دردناک و بسیار شایع ناحیه مقعد است که در اثر وارد آمدن فشار به این ناحیه ایجاد میشود و موجب التهاب و تورم در عروق ناحیه مقعد می گردد. زمان مراجعه به متخصص در روند بهبودی این بیماری بسیاری موثر است زیرا هر چه زمان بیشتری از بروز این بیماری بگذرد درمان آن سخت تر می شود و احتمال بروز عوارض بیشتر میشود.

برای درمان بواسیر به چه پزشکی مراجعه کنیم؟
برای درمان هموروئید لازم است به جراح عمومی و یا جراح متخصص دستگاه گوارش مراجعه نمایید، تا بیماری و نوع آن در شما تایید شود، سپس می توانید مشاوره های درمانی لازم را از دکتر خود بگیرید، دکتر هموروئید با توجه به مرحله ای که بیماری در آن قرار دارد، به شما راهکار های درمانی مختلفی را پیشنهاد خواهد نمود.

بهترین دکتر بواسیر در تهران
کلینیک ونک لیزر با سابقه طولانی و درخشان در زمینه لیزر بیماری های مقعدی از جمله هموروئید، شقاق، فیستول، کیست مویی و زگیل تناسلی بهترین مرکز درمان بواسیر می باشد. بهترین دکتر و متخصص بواسیر در تهران علیرضا زارعی در این مرکز به درمان بیماران می پردازد. کلینیک ونک لیزر با کادری با تجربه و حرفه ای برای خدمات رسانی به مراجعان همیشه آماده است.

زمان مراجعه به پزشک در هنگام ابتلا به بواسیر
بهترین زمان برای مراجعه به پزشک برای درمان بواسیر زمانی است که اولین نشانه های این بیماری از جمله درد و سوزش بروز می کنند، همچنین یکی دیگر از نشانه های هموروئید خونریزی است که در صورت مشاهده آن لازم است در اسرع وقت به متخصص مراجعه نمایید زیرا این خونریزی می تواند ناشی از علل دیگری نیز ایجاد شود. با مراجعه به کلینیک، پزشک توسط وسیله ای به نام آناسکوپ داخل مقعد را می بیند و می تواند به راحتی این بیماری را در شما تایید نماید.

دکتر بواسیر را چگونه تشخیص میدهد؟
در اغلب موارد پزشک می تواند بواسیر خارجی را با استفاده از معاینه دیجیتال رکتوم و استفاده از انگشت برای پیدا کردن توده های هموروئید تشخیص دهد. اما در برخی از موارد (مانند بواسیر داخلی) ممکن است برای تشخیص بواسیر نیاز به انجام تست های دیگری باشد. برخی از تست هایی که برای تشخیص بواسیر انجام میشوند عبارتند از:
آنوسکوپی
سیگموئیدوسکوپی
کولونوسکوپی

زمان مراجعه به دکتر هموروئید چه سوالاتی بپرسیم؟
برخی از مهمترین سوالاتی که لازم است با مراجعه به پزشک بپرسید به این شرح است:
هموروئید من چه زمانی درمان می شود؟
بهترین راهکار مداوای بواسیر کدام است؟
مراقبت های پس از انجام روش های درمانی چیست؟
بهترین رژیم غذایی در طول درمان بواسیر؟
آیا استفاده از روش های سنتی در طول روند درمان بیماری موثر است؟
راهکار های پیشگیری از هموروئید کدام است؟
چگونه سریعتر بیماری بواسیر را درمان کنم؟
vanaklaser.ir/%D8%AF%DA%A9%D8%

پورنوگرافی یک روش رایج برای برانگیختگی جنسی است که تماشای آن در حد اعتدال می تواند طبیعی و بی خطر باشد. اما زمانی که به یک بخش دائمی از زندگی روزمره فرد تبدیل می شود، می تواند تاثیرات منفی متعددی بر جسم و روان داشته باشد.

پورن چیست؟
پورنوگرافی به محتوای دیداری یا نوشتاری گفته می شود که برای ایجاد برانگیختگی و تحریک جنسی بینندگان یا خوانندگان ساخته شده است. این محتوا به اشکال متفاوتی از جمله ویدیوها، تصاویر، مجلات و داستان های جنسی در دسترس است.
در حال حاضر صنعت سرگرمی بزرگسالان میلیاردها دلار ارزش دارد و میلیون‌ ها وب‌ سایت به اشکال متفاوت پورنوگرافی را در دسترس بازدیدکنندگان قرار می دهند. پورنوگرافی یک پدیده جدید نیست، اما امروزه به علت دسترسی راحت تر به این محتوا، توجه بیشتری را به خود جلب می کند.

اعتیاد به پورن
اولین نکته ای که باید در مورد اعتیاد به پورنوگرافی بدانید این است که در حال حاضر به عنوان یک اختلال رسمی شناخته نشده است، اما بسیاری از روانشناس و روانپزشکان آن را به عنوان یک اعتیاد رفتاری تایید می کنند. برخی از نشانه های شایع اعتیاد به پورن شامل موارد زیر است:

صرف زمان زیاد برای تماشای پورنوگرافی.
ناتوانی در ترک تماشای پورنوگرافی.
افزایش تماشای پورنوگرافی برای تجربه برانگیختگی سابق.
بی توجهی به مسئولیت ها در روابط یا کار.
احساس شرم یا گناه به علت تماشای پورنوگرافی.
استفاده از پورنوگرافی برای مقابله با استرس، تنهایی یا احساسات منفی.
از دست دادن علاقه به روابط جنسی در زندگی واقعی.
اگر علائم بالا را در زندگی روزمره خود احساس می کنید، می تواند نشان دهنده اعتیاد به پورن باشد.

تاثیر پورن بر مغز
پورنوگرافی به طور مستقیم بر مغز تاثیر می گذارد. زمانی که فرد پورن تماشا می کند، مغز دوپامین آزاد می کند و از این طریق باعث تشویق این رفتار می شود. همچنین به مرور زمان این محتوا برای تماشاکنندگان عادی می شود و برای تجربه هیجان سابق، به تماشای بیشتر پورن نیاز دارند (مانند مواد مخدر).

تماشای پورنوگرافی باعث می شود که مغز با تحریک مصنوعی سازگار شود و رابطه جنسی در زندگی واقعی کمتر لذت بخش باشد. همچنین پورنوگرافی می تواند باعث شود که فرد هر زمانی که استرس، کسالت و احساسات منفی را تجربه می کند به سمت آن جذب شود و یک چرخه وابستگی ایجاد کند. به همین دلیل است که ترک پورنوگرافی می‌ تواند بسیار دشوار باشد.

عوارض پورن چیست؟
اعتیاد به پورنوگرافی بر جنبه های متفاوت زندگی، از جمله سلامت روان، روابط و جسم تاثیر می گذارد. در ادامه به بررسی بیشتر عوارض پورنوگرافی می پردازیم.

عوارض جانبی جنسی
یکی از شایع ترین عوارض جانبی تماشای پورنوگرافی تاثیرات جنسی متعدد آن است که شامل:
اختلال نعوظ (ناشی از تماشای بیش از حد پورن)
کاهش میل جنسی برای رابطه جنسی واقعی
انزال دیررس
آنورگاسمی
علاوه بر موارد بالا، تماشای بیش از حد پورنوگرافی باعث می شود که در فرد انتظارات غیر واقعی ایجاد شود، زیرا محتوای پورنوگرافی به شکل اغراق آمیز برای سرگرمی ایجاد شده است، اما تماشای مکرر آن می تواند بر تصور فرد در مورد رابطه جنسی واقعی و طبیعی تاثیر بگذارد.

عوارض جانبی روانی
افرادی که پورن تماشا می کنند اغلب با احساس شرم یا گناه مواجه می شوند، این امر می تواند منجر به افزایش اضطراب و افسردگی در آنها شود. همچنین این افراد معمولا عملکرد جنسی خود را با بازیگران این فیلم ها مقایسه می کنند که می تواند منجر به کاهش عزت نفس شود.

عوارض جانبی بر روابط
اعتیاد به پورنوگرافی می تواند تاثیرات منفی بر روابط فرد در زندگی شخصی خود داشته باشد. تماشای بیش از حد پورن منجر به از دست دادن صمیمیت فرد با پارتنر می شود و همچنین ممکن است باعث ایجاد احساس خیانت در شریک جنسی شود و از این طریق بر رابطه عاطفی نیز تاثیر بگذارد.

عوارض جانبی بر زندگی اجتماعی
زمانی که تماشای پورن به یک اعتیاد تبدیل می شود، می تواند منجر به غفلت از تحصیل، شغل یا سرگرمی ها شود. همچنین ممکن است فرد انگیزه برای انجام سایر فعالیت ها را از دست بدهد و بیشتر گوشه گیر شود.

عوارض جانبی جسمی
اعتیاد به پورن می تواند عوارض جسمی متعددی نیز به همراه داشته، از جمله:
اختلال در خواب
خستگی زیاد
کمبود انرژی
درد لگن
افزایش وزن
باید به این نکته توجه داشته باشید فرد این عوارض جانبی را در مواردی تجربه می کند که بیش از حد پورن تماشا کند و به طور مکرر خودارضایی انجام دهد.

چگونه پورن را ترک کنیم؟
ترک پورنوگرافی برای اغلب افراد دشوار است، زیرا به تلاش مداوم و در برخی موارد کمک یک فرد حرفه ای نیاز دارد، اما این کار ممکن است. در ادامه به بررسی بیشتر روش های ترک تماشای پورن می پردازیم:
پذیرش: اولین اقدام برای ترک پورن پذیرش است. انکار اینکه به پورنوگرافی اعتیاد پیدا کرده اید بزرگترین مانع برای ترک آن است.
شناسایی محرک‌ ها: در یک دفترچه یادداشت زمان و علت تماشای پورن را ثبت کنید. محرک های رایج برای تماشای پورن عبارتند از استرس، تنها بودن و استفاده از اینترنت در شب.
محدود کردن دسترسی: برنامه ها و سایت هایی که محتوای پورنوگرافی منتشر می کنند، مسدود کنید و وسایل الکترونیک را از اتاق خواب دور نگه دارید.
پیدا کردن جایگزین: برای سپری کردن زمان و انرژی خود یک راه سالم تر مانند ورزش، مدیتیشن، موسیقی و تعاملات اجتماعی پیدا کنید.
سم زدایی تدریجی: به جای ترک فوری و ناگهانی، تعداد دفعات تماشای پورن را به مرور زمان کاهش دهید، برای مثال هر 3 روز یک بار.
کمک گرفتن از افراد متخصص: یک درمانگر متخصص در زمینه اعتیاد یا سلامت جنسی می تواند در مسیر ترک پورنوگرافی بسیار مفید باشد.
تقویت کردن روابط واقعی: داشتن یک رابطه قوی مبتنی بر اعتماد و صمیمیت با شریک زندگی خود می تواند در ترک تماشای پورنوگرافی بسیار موثر باشد.
باید بدانید که ترک پورنوگرافی ساده نیست و در برخی موارد فرد ممکن است در مسیر خود دچار لغزش شود و این امر طبیعی است. مهم ترین مسئله این است که دوباره به مسیر ترک بازگردید و تلاش کنید.

چرا ترک پورنوگرافی دشوار است؟
ترک پورنوگرافی به ویژه در دنیای امروز فقط به اراده بستگی ندارد و عوامل متعددی می توانند این مسیر را چالش برانگیز بکنند:
دسترسی مداوم و راحت به گوشی های هوشمند و اینترنت.
فراهم شدن لذت فوری، بدون تلاش برای ایجاد یک رابطه واقعی.
عادی سازی شدن تماشای پورنوگرافی در فرهنگ مدرن.
روشی سریع برای مقابله با استرس، تنهایی و کسالت.

ترک پورن چه مزایایی دارد؟
با اینکه ترک پورن دشوار است، اما می تواند مزایای متعددی را به همراه داشته باشد، که تلاش در این مسیر را ارزشمند می کند، از جمله:
بهبود روابط با شریک زندگی.
بهبود عملکرد و میل جنسی.
افزایش اعتماد به نفس.
افزایش تمرکز و بهره وری.
کاهش اضطراب و استرس.
افزایش انرژی و انگیزه.
اعتیاد به پورن یک مشکل بسیار شایع در دنیای دیجیتال امروز است که می تواند به مرور زمان تمامی ابعاد زندگی را تحت تاثیر قرار دهد و به عزت نفس، سلامت جنسی و روابط فرد آسیب وارد کند. اما ترک کامل تماشای پورن با گذشت زمان با استفاده از روش های صحیح انجام شدنی است.
bichashk.com/blog/%d8%a7%d8%b9

بواسیر رگ های متورم و ملتهب در رکتوم یا مقعد هستند و بسته به محل ایجاد آنها می توانند دردناک باشند. احتمال ابتلا به بواسیر عفونی بسیار پایین است و این نوع از هموروئید به دلیل کمبود جریان خون به بواسیر ایجاد می شود، اما در هر حال امکان ابتلا به آن وجود دارد و برای بهبودی آن نیاز به استفاده از روش های درمانی مناسب است، زیرا می تواند خطرناک باشد.

علائم بواسیر عفونی
علائم هموروئید عفونی مشابه سایر انواع بواسیر است و شامل موارد زیر می شود:
خارش در داخل و اطراف مقعد (با توجه به داخلی یا خارجی بودن آن)
خون در مدفوع
درد، به ویژه در حین اجابت مزاج یا نشستن
قرمز شدن پوست اطراف مقعد
تورم
زمانی که بواسیر عفونی می شود می تواند با علائم دیگری از جمله تب، تشدید درد و قرمزی بیشتر به ویژه در نزدیکی محل عفونت همراه باشد.

علت بواسیر عفونی چیست؟
عوامل متعددی می توانند منجر به هموروئید عفونی شوند، برخی از این علل عبارتند از:
نوع بواسیر: بواسیر به انواع متعددی تقسیم می شود که دو نوع اصلی آن بواسیر داخلی و بواسیر خارجی است. بواسیر داخلی نوعی از هموروئید است که در رکتوم ایجاد می شود و به ندرت ممکن است عفونی شود. اما در مواردی که بواسیر داخلی پیشرفت می کند و از مقعد بیرون می زند احتمال عفونت آن نیز بالا می رود، زیرا ممکن است منجر به قطع شدن جریان خون به ورید شود. زمانی که جریان خون به هموروئید قطع می شود، ممکن است منجر به هموروئید داخلی ترومبوزه شود که می تواند به سرعت عفونت کند. بواسیر خارجی نیز نوعی از هموروئید است که در اطراف مقعد تشکیل می شود و در برخی موارد ممکن است عفونت کند.
کمبود جریان خون: زمانی که جریان خون به رگ قطع می شود، بواسیر می تواند به سرعت عفونی شود.
روش‌ درمان بواسیر: روش های متعددی برای درمان بواسیر وجود دارد که برخی از آنها خطر بیشتری برای عفونت کردن بواسیر دارند، برای مثال هموروئیدکتومی، به ویژه هموروئیدکتومی باز می تواند خطر ابتلا به هموروئید عفونی را افزایش دهد.
همچنین برخی از افراد نسبت به دیگران بیشتر در معرض ابتلا به بواسیر عفونی قرار دارند، از جمله:
افراد مبتلا به ویروس نقص ایمنی انسانی (HIV)
زنان باردار
افراد مبتلا به بیماری‌ های التهابی روده (IBD)، مانند بیماری کرون و کولیت اولسراتیو
افرادی که اضافه وزن دارند
افراد مبتلا به دیابت
افراد مبتلا تصلب شرایین
همچنین احتمال ابتلا به بواسیر در بین افراد مسن تر و افرادی که دچار یبوست مزمن یا اسهال مکرر هستند بیشتر است.

نحوه تشخیص بواسیر عفونی
تشخیص هموروئید عفونی با یک معاینه فیزیکی توسط پزشک آغاز می شود تا پزشک علائم هموروئید و عفونت را پیدا کند. این معاینه معمولا شامل معاینه رکتوم با انگشت است که در آن پزشک با استفاده از انگشت مقعد و رکتوم را بررسی می کند. سایر روش هایی که ممکن است برای تشخیص بواسیر عفونی مورد استفاده قرار بگیرند، عبارتند از:
آنوسکوپی
سیگموئیدوسکوپی
آزمایش خون
از آزمایش خون و ادرار معمولا به این دلیل استفاده می شود که شیوع عفونت به سایر قسمت های بدن مورد بررسی قرار بگیرد.

درمان بواسیر عفونی
برای درمان بواسیر عفونی روش های متعددی وجود دارد که مهمترین آنها استفاده از آنتی بیوتیک هایی مانند سفپیم و ایمی پنم است. در مواردی که عفونت شدید باشد برای درمان بواسیر عفونی به استفاده از روش های تهاجمی تر مانند لیزر درمانی یا جراحی نیاز است.
اگر هموروئید عفونی شدید باشد توصیه می شود که از لیزر درمانی استفاده شود، زیرا جراحی بواسیر یکی از عوامل موثر در عفونت هموروئید است. علاوه بر مداخلات پزشکی، برای درمان بواسیر عفونی می توانید از روش های خانگی نیز استفاده کنید. درمان خانگی بواسیر عفونی شامل:
استفاده از کیسه یخ یا کمپرس سرد
مصرف مسکن‌ ها
مصرف فیبر بیشتر در رژیم غذایی
در نظر داشته باشید که روش های خانگی همیشه گزینه مناسبی برای درمان بواسیر عفونی نیستند و بهتر است در کنار استفاده از آنتی بیوتیک ها انجام شوند.

چگونه از بواسیر عفونی پیشگیری کنیم؟
بهترین روش برای جلوگیری از بواسیر عفونی، جلوگیری از ابتلا به هر نوع بواسیر است. برای این کار موارد زیر را انجام دهید:
به اندازه کافی آب بنوشید.
از غذاهای غنی از فیبر مانند غلات کامل استفاده کنید.
وزن سالم را حفظ کنید.
به طور منظم ورزش کنید.
در حین اجابت مزاج از زور زدن خودداری کنید.
از نشستن طولانی مدت اجتناب کنید.
اجابت مزاج را به تاخیر نیندازید.
در صورتی که به بواسیر مبتلا هستید توصیه می شود درمان را به محض تشخیص آغاز کنید، زیرا بواسیر در مراحل اولیه به سادگی و با تغییر در سبک زندگی و رژیم غذایی قابل درمان است. اما هرچه درمان آن را به تاخیر بیندازید برای از بین بردن آن باید از روش های تهاجمی تری مانند جراحی استفاده کنید و خطر بروز عوارض جانبی مانند عفونت نیز افزایش پیدا می کند.
اگر مشکوک به هموروئید عفونی هستید، فوراً برای درمان به پزشک مراجعه کنید، زیرا در صورت عدم درمان، عفونت می‌ تواند منجر به عوارض جدی مانند التهاب صفاق (پریتونیت) یا بیماری التهابی لگن شود. این بیماری‌ ها تهدید کننده زندگی هستند، پس هموروئید عفونی را به هیچ وجه نادیده نگیرید.

چه زمانی باید به پزشک مراجعه کرد؟
همانطور که بیان شد بواسیر عفونی می تواند خطرناک باشد، زیرا عفونت ممکن است به سایر قسمت های بدن نیز گسترش پیدا کند و منجر به مرگ شود. به همین دلیل هر یک از علائم بواسیر عفونی را تجربه می کنید هر چه سریعتر برای درمان آن به پزشک مراجعه کنید. زیرا در اغلب موارد می توان بواسیر عفونی را با آنتی بیوتیک ها درمان کرد، اما اگر درمان آن به تاخیر بیفتد ممکن است برای برداشتن بافت عفونی به عمل جراحی نیاز باشد.
vanaklaser.ir/%d8%a8%d9%88%d8%

گاهی اوقات تشخیص دادن اینکه یک مرد واقعا عاشق است، می تواند دشوار باشد. نکته ای که باید به آن توجه داشته باشید این است که بسیاری از مردان ممکن است در ابتدا از گفتن جملات احساسی مانند دوستت دارم اجتناب کنند، اما رفتار آنها می تواند نشان دهد که واقعا به شما علاقه دارند. به همین دلیل باید بیشتر به رفتار آنها با شما توجه داشته باشید تا بتوانید بفهمید که علاقه ای وجود دارد یا نه.

نشانه های مرد عاشق
هر مردی ممکن است زمانی که عاشق می شود رفتارهای متفاوتی داشته باشد، اما برخی نشانه ها وجود دارند که در همه پسران مشترک هستند که در ادامه به بررسی آنها می پردازیم.

شادی شما را در اولویت قرار می دهد
یکی از مهم ترین نشانه های عشق یک مرد این است که شادی و آرامش شما را بالاتر از شادی و آرامش خود قرار می دهد. این کار ممکن است به روش های متفاوتی انجام شود، برای مثال کمک کردن به شما در مشکلات یا جشن گرفتن موفقیت های شما. یک مرد عاشق همیشه به دنبال راهی برای شاد کردن و دیدن لبخند معشوق است.

گفتار و رفتارش هماهنگ است
زمانی که یک مرد عاشق است گفتار و رفتارش کاملا با یکدیگر مطابقت دارد. یک مرد عاشق فقط نمی گوید که به شما اهمیت می دهد، بلکه اهمیت دادن خود را ار طریق رفتار خود نشان می دهد. از عمل کردن به قول ها گرفته تا در کنار شما بودن در مواقع نیاز و ایجاد احساس امنیت عاطفی.

دوست دارد با شما وقت بگذراند
عشق به طور طبیعی افراد را به یکدیگر نزدیک‌ تر می‌ کند. اگر یک مرد برای دیدن شما مشتاق است و برنامه‌ خود را به نحوی تنظیم می‌ کند که بتواند شما را ببیند یا از انجام کارهای معمولی در کنار شما لذت می برد، این یک نشانه‌ قوی از وجود احساسات عمیق نسبت به شماست.

نقاط ضعف خود را با شما به اشتراک می گذارد
صحبت کردن در مورد ترس‌ ها، ناامنی‌ ها یا رویاهای شخصی برای بسیاری از مردان آسان نیست. زمانی که یک مرد به شما اجازه می‌ دهد وارد بخش خصوصی زندگی او شوید، به این معنی است که او واقعا به شما اعتماد دارد.

به حرف های شما گوش می دهد
یک مرد عاشق زمانی که شما صحبت می کنید با دقت گوش می دهد. او جزئیات کوچک و حرف هایی که هفته ها پیش گفته اید به یاد می آورد و به احساسات شما توجه می کند. این سطح از توجه، یک نشانه قدرتمند از عشق و محبت مرد نسبت به شما است.

زبان بدن او علاقه را نشان می دهد
زبان بدن برای فهمیدن علاقه یک مرد بسیار مهم است، زیرا می تواند چیزهایی را نشان دهد که کلمات نمی توانند. تماس چشمی طولانی، لبخندهای مکرر یا شاد شدن او زمانی که شما را می بیند، همگی نشانه‌ های ظریف اما غیر قابل انکار وجود عشق یک مرد است.

او شما را به اطرافیان خود معرفی می کند
مردی که واقعا شما را دوست دارد و در مورد رابطه خود با شما جدی است، می خواهد که دنیای خود را با شما نیز به اشتراک بگذارد. اگر او با میل خود شما را به خانواده و دوستان خود معرفی می کند، به این دلیل است که به شما به عنوان یک فرد دائمی در زندگی خود نگاه می کند.

او به طور غریزی از شما محافظت می‌ کند
زمانی که صحبت از محافظت می شود، صرفا منظور حفاظت فیزیکی نیست، بلکه این محافظت می تواند عاطفی نیز باشد. اگر یک مرد در مقابل دیگران از شما دفاع می کند و در موقعیت های سخت در کنار شماست، نشان می دهد که او واقعا به شما اهمیت می دهد.

او درباره آینده با شما صحبت می‌ کند
اگر عشق یک مرد به شما واقعی باشد، صحبت در مورد آینده به یک بخش کاملا طبیعی از گفتگوهای او با شما تبدیل می شود. این صحبت ها می توانند در مورد انجام کارهای کوچک با یکدیگر در آینده باشد یا در مورد اهداف بلند مدتی مانند ازدواج. تمامی این موارد نشانه هایی هستند که او شما را در آینده در کنار خود تصور می کند.

موفقیت های شما را جشن می گیرد
یک مرد عاشق به دستاوردها و موفقیت های شما افتخار می کند. او به جای رقابت، پیروزی های شما را تحسین می کند و جاه طلبی های شما را تشویق می کند و همیشه به دنبال رشد و موفقیت بیشتر شما است.

او با شما سازش می کند
در اغلب موارد عشق واقعی با سازش از سوی هر دو طرف همراه است. اگر یک مرد به خاطر شما از برخی راحتی ها دست می کشد یا بدون ناراحتی برای کمک کردن به شما از مسیر خود خارج می شود، نشانه تعهد او نسبت به شما است.

مسائل مهم را به خاطر می سپرد
از تولدها گرفته تا سالگردهای کوچک، به یاد آوردن لحظات خاص به این معنی است که یک مرد عمیقاً برای شما ارزش قائل است. فراموشی در برخی موارد طبیعی است، اما توجه مداوم می تواند یک نشانه قوی برای وجود علاقه یک مرد باشد.

او در مشکلات کنار شما است
عشق واقعی خود را بیشتر در سختی ها و مشکلات نشان می دهد. زمانی که یک مرد در سختی ها در کنار شما می ایستد، در ناراحتی ها به شما آرامش می دهد و در پیدا کردن یک راه حل برای مشکلات به شما کمک می کند، نشان دهنده از خودگذشتگی و علاقه واقعی او به شماست.

او به مرزهای شما احترام می‌ گذارد
احترام یکی از مهم ترین نشانه های واقعی عشق در هر دو جنس است. زمانی که یک مرد به حریم خصوصی و مرزهای شخصی شما احترام می گذارد، برای تصمیمات شما ارزش قائل است و هرگز شما را برای کاری که دوست ندارید تحت فشار قرار نمی دهد، نشانه بلوغ و توجه او به شماست.

او شادی خود را در شادی شما می بیند
وقتی یک مرد عاشق است، با شادی شما شاد می شود، حتی اگر یک چیز کوچک باشد، مانند غذای مورد علاقه شما یا آهنگی که دوست دارید. او از دیدن رضایت شما لذت می برد.

او با شما صبور است
همه افراد نقص ها و مشکلاتی دارند و لحظاتی از ناراحتی را تجربه می کنند. اگر یک مرد در زمان بروز اختلافات با شما صبور است و به جای فریاد زدن و ایجاد درگیری بیشتر، به دنبال درک متقابل و حل کردن مشکل باشد، نشانه یک عشق عمیق و پایدار نسبت به شما است.

او شما را با وجود تفاوت ها دوست دارد
مردی که واقعا شما را دوست دارد به جای انتقاد از عادت های متفاوت شما، آنها را می پذیرد، چه این تفاوت در نوع خندیدن شما باشد چه در نوع عادات و رفتارهای متفاوت شما با دیگران. یک مرد عاشق شما را با وجود تمامی تفاوت ها، همانطور که هستید دوست دارد.

او دوست دارد در مورد علایق شما بیشتر بداند
یک مرد عاشق حتی اگر سرگرمی های مشترکی با شما نداشته باشد، تلاش می کند تا بفهمد چه چیزهایی برای شما مهم هستند و شما را هیجان زده می کنند. او ممکن است فیلم های مورد علاقه شما را تماشا کند یا در مورد علایقی که دارید اطلاعات کسب کند با بتواند بهتر با شما صحبت کند.

او به طور مداوم با شما در ارتباط است
تماس گرفتن منظم، پیام دادن و وقت گذاشتن برای دیدن شما، همگی نشانه هایی از توجه واقعی یک مرد به شما است. او برای مدت طولانی از زندگی شما ناپدید نمی شود، زیرا برای ارتباط با شما ارزش قائل است.

او زمانی که اشتباه می کند می پذیرد
عشق همیشه ایده آل و کامل نیست و همه افراد در برخی موارد اشتباه می کنند. یک مرد عاشق مسئولیت اشتباهات خود را بر عهده می گیرد و برای آنها عذرخواهی می کند. همچنین او فقط عذرخواهی نمی کند، بلکه تلاش می کند تا اشتباه خود را جبران کند و برای درست کردن شرایط راه حل پیشناهد می دهد.

او علاقه خود را چه در مکان های عمومی و چه در خلوت نشان می‌ دهد
محبت و علاقه مردی که شما را دوست دارد به یک مکان خاص محدود نمی شود. یک مرد عاشق علاقه خود را با گرفتن دست شما در مکان های عمومی یا از طریق دلداری دادن به شما در خلوت ابراز می کند و نشان می دهد.

او برای نظرات شما ارزش قائل است
یک مرد عاشق حتی در اختلافات نیز به افکار شما گوش می دهد و به نظرات شما احترام می گذارد. این توجه نشان می دهد که او شما را به عنوان یک شریک برابر می بینید.

او از استقلال شما حمایت می‌ کند
عشق هیچ وقت به معنای کنترل کردن دیگری نیست. اگر یک مرد شما را تشویق می کند که حرفه خود را دنبال کنید، دوستی های خود را حفظ کنید و زندگی شخصی خود را داشته باشید، به این دلیل است که به شما اعتماد کامل دارد و دوست دارد به عنوان یک فرد در جامعه حضور داشته باشید.

او بدون انتظار می‌ بخشد
مرد عاشق همیشه بخشنده است. چه با در اختیار گذاشتن زمان خود به شما باشد چه با دادن هدایای کوچک، یک مرد عاشق همیشه فداکارانه و بدون داشتن انتظار برای خوشحال کردن شریک خود تلاش می کند.

وقتی از هم دور هستید، دلتنگ می شود
اگر یک مرد زمانی که از او دور هستید برای دیدن شما لحظه شماری می کند یا دوست دارد که در همه موارد در کنار او باشید، یک نشانه واضح برای علاقه او نسبت به شما است.

در نهایت باید بدانید زمانی که بحث عشق در میان است، هر مردی ممکن است آن را به روش خود ابراز کند. برخی نشانه ها آشکار هستند، در حالی که برخی نامحسوس هستند. نکته بسیار مهم ثبات است، اگر یک مرد این نشانه ها را به طور مداوم بروز می دهد، می تواند نشان دهنده وجود عشق و علاقه زیاد به شما باشد. عشق همیشه در مورد انجام کارهای رمانتیک نیست، بلکه در مورد رفتار و توجه ای است که فرد در زندگی روزانه خود به شما نشان می دهد.
bichashk.com/blog/%d9%86%d8%b4

پیلاتس به علت تقویت بدن، افزایش انعطاف پذیری و بهبود وضعیت بدن بدون وارد کردن فشار بیش از حد به مفاصل به یکی از محبوب ترین ورزش ها تبدیل شده است. این ورزش تمرینات قدرتی، انعطاف‌ پذیری، تعادل و تکنیک‌ های تنفس را در یک سیستم جامع ترکیب می‌ کند. پیلاتس برای همه افراد در هر سنی با هر سطحی از آمادگی جسمانی در دسترس است.

پیلاتس چیست؟
پیلاتس مجموعه ای از تمرینات کم‌ فشار است که برای تقویت عضلات، بهبود انعطاف‌ پذیری و الگوهای حرکتی طراحی شده است. پیلاتس بر حرکات کنترل‌ شده، ثبات و ارتباط بین ذهن و بدن تمرکز دارد. این ورزش را می توان روی تشک یا با تجهیزات تخصصی مانند ریفورمر، کادیلاک، وندا چیر و بارل انجام داد. پیلاتس بر 6 اصل کنترل، تمرکز، مرکزیت، جریان، دقت و تنفس پایه گذاری شده است.

فواید پیلاتس چیست؟
تحقیقات نشان می دهند که پیلاتس تاثیر مثبتی بر قدرت، تحرک و سلامت روان دارد. در ادامه به بررسی 10 مزایای انجام تمرینات پیلاتس می پردازیم.

کاهش خطر آسیب دیدگی
پیلاتس به متعادل کردن قدرت و انعطاف پذیری عضلات کمک می کند و از این طریق فشار نامتوازن روی مفاصل و ستون فقرات را کاهش می دهد. در اغلب موارد از این ورزش در برنامه های توانبخشی برای آسیب‌ های ورزشی، کمردرد مزمن و بهبودی پس از جراحی استفاده می‌ شود.

کمک به مدیریت وزن
پیلاتس به اندازه تمرینات هوازی کالری نمی سوزاند، اما به ساختن عضلات و بهبود متابولیسم کمک می کند و از این طریق می تواند به مدیریت و حفظ وزن سالم کمک کند. اگر این روش با تغذیه مناسب ترکیب شود می تواند به کاهش وزن در طولانی مدت کمک کند.

افزایش تعادل و هماهنگی
پیلاتس بر کنترل و آگاهی تمرکز دارد و از این طریق به هماهنگی عصبی- عضلانی کمک می کند. این مزیت ورزش پیلاتس به ویژه برای افراد مسن که قصد دارند از زمین خوردن جلوگیری کنند بسیار مفید است.

بهبود انعطاف‌ پذیری
تمرینات پیلاتس علاوه بر تقویت عضلات به کشیدگی آنها نیز کمک می کنند. این مزیت پیلاتس به ویژه برای افرادی مناسب است که قصد دارند انعطاف پذیری عضلات را بدون حجیم شدن آنها افزایش دهند. پیلاتس به بدن کمک می کند تا آزادانه تر حرکت کند و سفتی عضلات را نیز کاهش می دهد.

کمک به سلامت روان
پیلاتس نیز مانند یوگا و مدیتیشن، کنترل تنفس و ذهن آگاهی را با یکدیگر ترکیب می کند. این امر به کاهش استرس، بهبود خلق و خو و افزایش تمرکز کمک می کند. بسیاری از افرادی که تمرینات پیلاتس انجام می دهند علاوه بر انرژی بخش بودن آن را آرامش بخش نیز می دانند.

تقویت عضلات مرکزی
ویژگی اصلی ورزش پیلاتس که با آن شناخته شده است تمرکز بر عضلات مرکزی بدن است که شامل عضلات شکم، کمر، باسن و کف لگن می‌ شود. عضلات مرکزی قوی، وضعیت بدن، ثبات و تعادل را بهبود می بخشند.

بهبود عملکرد ورزشی
ورزشکاران رشته‌ های ورزشی مختلف از پیلاتس برای تقویت قدرت، انعطاف‌ پذیری و ثبات عضلات مرکزی بدن استفاده می‌ کنند. این ورزش هماهنگی را افزایش می دهد، خطر آسیب‌ دیدگی را کاهش می‌ دهد و به بهبود کارایی در همه ورزش ها از دویدن گرفته تا شنا کمک می کند.

بهبود وضعیت بدن
امروزه سبک زندگی اغلب افراد کم تحرک است و همین امر باعث نامناسب شدن وضعیت بدنی می شود. پیلاتس به افراد نحوه ایستادن، نشستن و حرکت صحیح را آموزش می‌ دهد و با گذشت زمان، کمردرد و عدم تعادل اسکلتی-عضلانی را کاهش می‌ دهد.

ارتقای توانبخشی
ورزش پیلاتس در فیزیوتراپی بسیار مورد استفاده قرار می گیرد؛ زیرا به تقویت عضلات بدون وارد کردن آسیب کمک می کند. افرادی که در حال بهبودی از آسیب ها یا جراحی ها هستند، اغلب با توانبخشی مبتنی بر پیلاتس، قدرت و تحرک خود را سریع‌ تر به دست می‌ آورند.

کاهش درد
از آنجایی که پیلاتس بر وضعیت صحیح بدن، ثبات عضلات مرکزی و درگیری متعادل عضلات بدن تمرکز دارد می تواند به کاهش درد، به ویژه درد مزمن کمر، گردن، باسن و مفاصل کمک کند.

انواع پیلاتس
دو نوع اصلی پیلاتس وجود دارد. مت پیلاتس که تمرینات آن روی تشکی شبیه تشک یوگا انجام می‌ شود و به تجهیزات جانبی متعددی نیاز ندارد. مت پیلاتس را می توانید به راحتی با تهیه چند وسیله در خانه انجام دهید. نوع دیگر پیلاتس با استفاده از دستگاه های تخصصی که برای پیلاتس طراحی شده اند انجام می شود. معروف‌ ترین این دستگاها ریفورمر است و سایر تجهیزات شامل کادیلاک، ووندا چیر و نردبان بشکه‌ ای می باشد.

زمان مناسب برای ورزش پیلاتس
تمرینات پیلاتس را می توانید در هر ساعتی از روز انجام دهید. بهترین زمان برای انجام این ورزش به برنامه شخصی، سطح انرژی و هدف از انجام این تمرینات بستگی دارد. تمرین پیلاتس در صبح می‌ تواند به بهبود گردش خون، افزایش انرژی و افزایش تمرکز در طول روز کمک کند. در مقابل پیلاتس در عصر برای آرامش و کاهش استرس پس از یک روز شلوغ بسیار مناسب است و برخی افراد ادعا می کنند که تمرینات پیلاتس در عصر به داشتن خواب بهتر در شب کمک می کند.

حرکات پیلاتس
پیلاتس تمرین های متعددی دارد که برخی از آنها روی تشک و برخی با استفاده از دستگاه های خاص انجام می شوند. در ادامه قصد داریم برخی از تمرینات کلاسیک پیلاتس که برای شروع به مبتدیان توصیه می شوند را معرفی بکنیم:
تمرین صد: یک تمرین تنفسی و استقامتی برای گرم کردن عضلات مرکزی بدن.
تمرین رول آپ: انعطاف پذیری ستون فقرات را بهبود می‌ بخشد و در عین حال عضلات شکم را تقویت می‌ کند.
تمرین کشش تک پا: عضلات شکم را تقویت کرده و هماهنگی را بهبود می‌ بخشد.
تمرین کشش دو پا: عضلات مرکزی بدن را درگیر می‌ کند و در عین حال اندام‌ ها را کشیده‌ تر می‌ کند.
تمرین اره: چرخش ستون فقرات و انعطاف پذیری ماهیچه های همسترینگ را افزایش می‌ دهد.
تمرین پلانک: قدرت و پایداری عضلات مرکزی بدن را افزایش می‌ دهد.

ورزش پیلاتس برای چه کسانی مناسب است؟
تقریبا همه افراد می توانند ورزش پیلاتس را انجام دهند، زیرا می توان این ورزش را به نحوی تغییر داد که برای مبتدیان، ورزشکاران حرفه‌ ای و سالمندان مناسب باشد. این ورزش به ویژه برای موارد زیر مفید است:
کارمندانی که مداوم پشت میز می نشینند و دچار کمردرد یا گردن درد هستند.
ورزشکارانی که به دنبال عملکرد بهتر و پیشگیری از آسیب‌ دیدگی هستند.
زنان باردار و پس از زایمان (با تایید پزشک).
افراد مسنی که به دنبال تحرک بیشتر هستند.
افرادی که درد مزمن و اسکولیوز دارند.
در صورت داشتن مشکلات پزشکی، همیشه قبل از شروع پیلاتس با یک متخصص مشورت کنید.

ورزش پیلاتس برای چه افرادی مناسب نیست؟
ورزش پیلاتس برای برخی از افراد با مشکلات سلامتی خاص مناسب نیست، از جمله:
افرادی که به تازگی دچار شکستگی یا رگ به رگ شدن شده اند.
بیماران مبتلا به پوکی استخوان شدید.
افراد مبتلا به مشکلات پیشرفته ستون فقرات مانند فتق شدید دیسک، اسکولیوز پیشرفته یا بی‌ ثباتی ستون فقرات.
افراد مبتلا به بیماری های قلبی عروقی، مانند بیماری های قلبی، فشار خون بالا یا بیماری های تنفسی.
افراد مبتلا به بیماری‌ های عصبی شدید یا اختلالات تعادلی.
در اغلب موارد افرادی که به یکی از مشکلات بالا مبتلا هستند نیز می توانند تمرینات ملایم پیلاتس را انجام دهند، اما باید با دقت بیشتر و تایید پزشک این کار را انجام دهند.

عوارض پیلاتس چیست؟
پیلاتس به عنوان یک ورزش ایمن شناخته شده است، اما در صورتی که نادرست یا بدون راهنمایی درست انجام شود می تواند منجر به عوارض زیر شود:
کشیدگی بیش از حد عضلات
آسیب ناشی از انجام بیش از حد تمرینات
تنش در گردن و شانه ها
کمردرد
فشار بر مفاصل، از جمله زانوها، لگن یا مچ دست
زمانی که پیلاتس با دقت و راهنمایی مناسب انجام شود، بروز عوارض در اثر آن نادر است و معمولا مزایای این ورزش بسیار بیشتر از خطرات آن است.
bichashk.com/blog/%d9%be%db%8c

بواسیر با روش های متفاوتی قابل درمان است که یکی از جدیدترین و موثرترین آنها لیزر درمانی است. یکی از مهم ترین عواملی که پیش از درمان هر بیماری در نظر گرفته می شود، هزینه درمان آن است و سوال بسیاری از افراد مبتلا به بواسیر این است که: هزینه عمل هموروئید با لیزر چقدر است؟

هزینه لیزر بواسیر
عمل بواسیر با لیزر یکی روش کم تهاجمی است که به صورت سرپایی در مطب پزشک انجام می شود. در این روش نیازی به بیهوشی یا بستری شدن در بیمارستان نمی باشد و پزشک با استفاده از پرتوی لیزر بافت هموروئید را برش می دهد و می سوزاند و از این طریق بواسیر را درمان می کند.
هزینه عمل بواسیر با لیزر از 5 میلیون تومان شروع می شود و بسته به عواملی مانند نوع بواسیر، میزان پیشرفت، دستمزد پزشک، دستگاه لیزر و کلینیکی که به آن مراجعه میکنید، هزینه می تواند افزایش پیدا کند.
بنابراین برای تعیین هزینه دقیق لیزر بواسیر ابتدا باید توسط یک متخصص بواسیر معاینه شوید تا با توجه به نوع بواسیر شما و میزان حاد بودن شرایط هزینه را مشخص کند.
لیزر بواسیر نسبت به جراحی سنتی بواسیر مزایای متعددی دارد، که برخی از آنها عبارتند از:
لیزر بواسیر در مطب پزشک و در یک جلسه انجام می شود.
لیزر هموروئید یک روش کم تهاجمی است که نیازی به بیهوشی ندارد.
لیزر بواسیر بدون بستری شدن در بیمارستان انجام می شود و بیمار در روز عمل می تواند به منزل برگردد.
لیزر هموروئید چه در حین عمل چه بعد از آن درد و خونریزی بسیار کمی ایجاد می کند.
امکان عود مجدد هموروئید بعد از لیزر بسیار پایین است.
امکان عفونت کردن جای زخم بعد از لیزر هموروئید بسیار کم است.
دوران نقاهت بعد از لیزر بواسیر کوتاه است و فرد سریعتر می تواند به فعالیت های روزمره خود برگردد.
بعد از درمان بواسیر با لیزر نیاز به تعویض پانسمان و مراقبت های متعدد نیست.

هزینه جراحی بواسیر
جراحی بواسیر یا هموروئیدکتومی یکی از قدیمی ترین روش های درمان بواسیر است که به آن جراحی سنتی بواسیر نیز گفته می شود. این عمل با استفاده از تیغ جراحی انجام می شود و به همین دلیل باید حتما با بیهوشی و در بیمارستان انجام شود. در جراحی سنتی بواسیر، بافت هموروئید با چاقو یا تیغ جراحی برش داده می شود و در صورت نیاز به طور کامل برداشته می شود. از آنجایی که این جراحی اسکار ایجاد می کند، پس از درمان نیاز به مراقبت های متعددی برای جلوگیری از عفونت نیاز است.
علاوه بر هزینه عمل جراحی بواسیر، عوارض جانبی متعددی که این روش می تواند به همراه داشته باشد نیز باید در نظر گرفته شود. این روش می تواند با خونریزی، درد، مشکل در اجابت مزاج، عفونت، انسداد روده و تنگی مقعد همراه باشد. همچنین دوران نقاهت بعد جراحی بواسیر طولانی است و فرد نمی تواند به سرعت به فعالیت های روزمره خود بازگردد.
در سال 1404 هزینه عمل جراحی بواسیر چیزی حدود 7 میلیون تومان تخمین زده می شود.

مقایسه هزینه درمان بواسیر با جراحی و لیزر
بر خلاف تصور رایجی که وجود دارد، هزینه جراحی بواسیر با لیزر نسبت به جراحی سنتی هموروئید بیشتر نیست، بلکه کمتر است، زیرا جراحی هموروئید هزینه های جانبی متعددی را برای بیمار ایجاد می کند که در لیزر بواسیر این هزینه ها وجود ندارند:
جراحی سنتی بواسیر در بیمارستان انجام می شود و نیاز به بستری شدن بیمار در بیمارستان دارد که یک هزینه اضافه ایجاد می کند. در حالی که لیزر هموروئید در مطب پزشک انجام می شود و بیمار بلافاصله بعد از عمل می تواند به خانه برگردد.
عمل جراحی هموروئید هزینه های اضافی دارد که در لیزر هموروئید وجود ندارند، مانند هزینه اتاق عمل، هزینه داروی بیهوشی و هزینه وسایلی که برای انجام جراحی مورد استفاده قرار می گیرند.
امکان عود بواسیر بعد از جراحی سنتی بیشتر است، زیرا در این روش زخم ایجاد می شود که گاهی باید باز گذاشته شود و نیاز به مراقبت هایی مانند پانسمان دارد. تمامی این موارد احتمال عود بواسیر را بیشتر میکنند که در صورت بروز آن نیاز به درمان مجدد هموروئید و پرداخت هزینه های دوباره است.
دوران نقاهت بعد از جراحی بواسیر طولانی است و فرد ممکن است نتواند کار کند که این امر نیز باعث ایجاد هزینه های بیشتر می شود. در حالی که پس از لیزر بواسیر فرد می تواند یک روز بعد به روند کاری عادی خود برگردد.
با توجه به مواردی که در بالا مطرح شد هزینه نهایی جراحی بواسیر در نهایت بیشتر از عمل با لیزر خواهد بود.

آیا بیمه هزینه عمل لیزر بواسیر را پرداخت می کند؟
یکی دیگر از سوالات رایج افرادی که قصد درمان بواسیر را دارند این است که آیا هزینه ها توسط بیمه پرداخت می شود یا خیر؟ در پاسخ به این سوال باید گفت که برخی از بیمه های تکمیلی وجود دارند که هزینه عمل لیزر بواسیر را پرداخت می کنند، اما بیمه تامین اجتماعی هزینه درمان هموروئید با لیزر را پرداخت نمی کند. در مقابل بیمه تامین اجتماعی هزینه جراحی سنتی بواسیر را پرداخت می کند، اما باید بدانید که این بیمه برخی از هزینه های این عمل را نیز پرداخت نمی کند.
اگر بیمه تکمیلی دارید بهتر است قبل از انجام عمل لیزر بواسیر با شرکت بیمه خود تماس بگیرید و در مورد میزان مبلغی که برای لیزر هموروئید متقبل می شوند با آنها صحبت کنید.

آشنایی با بواسیر
بواسیر یا هموروئید یک بیماری مقعدی است که انواع متفاوتی دارد. بواسیر خارجی به نوعی از هموروئید گفته می شود که در اطراف مقعد ایجاد می شود و قابل مشاهده است. همچنین زمانی که اطراف مقعد خود را لمس می کنید می توانید وجود یک توده را احساس کنید. در مقابل بواسیر داخلی، نوعی از هموروئید است که در داخل مقعد ایجاد می شود و به 4 درجه تقسیم می شود. با توجه به درجه آن، هموروئید داخلی میتواند کاملا داخل مقعد باشد و دیده نشود یا به صورت موقت یا دائم از مقعد بیرون بزند و قابل مشاهده باشد.
علاوه بر لیزر درمانی، روش های زیر نیز برای درمان بواسیر وجود دارند:
رابربند
اسکلروتراپی
هموروئیدکتومی باز و بسته
اسفنکتروتومی داخلی-جانبی
استاپلر
پزشک با توجه به نوع بواسیر و میزان پیشرفت بیماری، پس از معاینه مناسب ترین روش درمان برای بواسیر شما را پیشنهاد می دهد.
vanaklaser.ir/%d9%87%d8%b2%db%

بواسیر با روش های متفاوتی قابل درمان است که یکی از جدیدترین و موثرترین آنها لیزر درمانی است. یکی از مهم ترین عواملی که پیش از درمان هر بیماری در نظر گرفته می شود، هزینه درمان آن است و سوال بسیاری از افراد مبتلا به بواسیر این است که: هزینه عمل هموروئید با لیزر چقدر است؟

هزینه لیزر بواسیر
عمل بواسیر با لیزر یکی روش کم تهاجمی است که به صورت سرپایی در مطب پزشک انجام می شود. در این روش نیازی به بیهوشی یا بستری شدن در بیمارستان نمی باشد و پزشک با استفاده از پرتوی لیزر بافت هموروئید را برش می دهد و می سوزاند و از این طریق بواسیر را درمان می کند.
هزینه عمل بواسیر با لیزر از 5 میلیون تومان شروع می شود و بسته به عواملی مانند نوع بواسیر، میزان پیشرفت، دستمزد پزشک، دستگاه لیزر و کلینیکی که به آن مراجعه میکنید، هزینه می تواند افزایش پیدا کند.
بنابراین برای تعیین هزینه دقیق لیزر بواسیر ابتدا باید توسط یک متخصص بواسیر معاینه شوید تا با توجه به نوع بواسیر شما و میزان حاد بودن شرایط هزینه را مشخص کند.
لیزر بواسیر نسبت به جراحی سنتی بواسیر مزایای متعددی دارد، که برخی از آنها عبارتند از:
لیزر بواسیر در مطب پزشک و در یک جلسه انجام می شود.
لیزر هموروئید یک روش کم تهاجمی است که نیازی به بیهوشی ندارد.
لیزر بواسیر بدون بستری شدن در بیمارستان انجام می شود و بیمار در روز عمل می تواند به منزل برگردد.
لیزر هموروئید چه در حین عمل چه بعد از آن درد و خونریزی بسیار کمی ایجاد می کند.
امکان عود مجدد هموروئید بعد از لیزر بسیار پایین است.
امکان عفونت کردن جای زخم بعد از لیزر هموروئید بسیار کم است.
دوران نقاهت بعد از لیزر بواسیر کوتاه است و فرد سریعتر می تواند به فعالیت های روزمره خود برگردد.
بعد از درمان بواسیر با لیزر نیاز به تعویض پانسمان و مراقبت های متعدد نیست.

هزینه جراحی بواسیر
جراحی بواسیر یا هموروئیدکتومی یکی از قدیمی ترین روش های درمان بواسیر است که به آن جراحی سنتی بواسیر نیز گفته می شود. این عمل با استفاده از تیغ جراحی انجام می شود و به همین دلیل باید حتما با بیهوشی و در بیمارستان انجام شود. در جراحی سنتی بواسیر، بافت هموروئید با چاقو یا تیغ جراحی برش داده می شود و در صورت نیاز به طور کامل برداشته می شود. از آنجایی که این جراحی اسکار ایجاد می کند، پس از درمان نیاز به مراقبت های متعددی برای جلوگیری از عفونت نیاز است.
علاوه بر هزینه عمل جراحی بواسیر، عوارض جانبی متعددی که این روش می تواند به همراه داشته باشد نیز باید در نظر گرفته شود. این روش می تواند با خونریزی، درد، مشکل در اجابت مزاج، عفونت، انسداد روده و تنگی مقعد همراه باشد. همچنین دوران نقاهت بعد جراحی بواسیر طولانی است و فرد نمی تواند به سرعت به فعالیت های روزمره خود بازگردد.
در سال 1404 هزینه عمل جراحی بواسیر چیزی حدود 7 میلیون تومان تخمین زده می شود.

مقایسه هزینه درمان بواسیر با جراحی و لیزر
بر خلاف تصور رایجی که وجود دارد، هزینه جراحی بواسیر با لیزر نسبت به جراحی سنتی هموروئید بیشتر نیست، بلکه کمتر است، زیرا جراحی هموروئید هزینه های جانبی متعددی را برای بیمار ایجاد می کند که در لیزر بواسیر این هزینه ها وجود ندارند:
جراحی سنتی بواسیر در بیمارستان انجام می شود و نیاز به بستری شدن بیمار در بیمارستان دارد که یک هزینه اضافه ایجاد می کند. در حالی که لیزر هموروئید در مطب پزشک انجام می شود و بیمار بلافاصله بعد از عمل می تواند به خانه برگردد.
عمل جراحی هموروئید هزینه های اضافی دارد که در لیزر هموروئید وجود ندارند، مانند هزینه اتاق عمل، هزینه داروی بیهوشی و هزینه وسایلی که برای انجام جراحی مورد استفاده قرار می گیرند.
امکان عود بواسیر بعد از جراحی سنتی بیشتر است، زیرا در این روش زخم ایجاد می شود که گاهی باید باز گذاشته شود و نیاز به مراقبت هایی مانند پانسمان دارد. تمامی این موارد احتمال عود بواسیر را بیشتر میکنند که در صورت بروز آن نیاز به درمان مجدد هموروئید و پرداخت هزینه های دوباره است.
دوران نقاهت بعد از جراحی بواسیر طولانی است و فرد ممکن است نتواند کار کند که این امر نیز باعث ایجاد هزینه های بیشتر می شود. در حالی که پس از لیزر بواسیر فرد می تواند یک روز بعد به روند کاری عادی خود برگردد.
با توجه به مواردی که در بالا مطرح شد هزینه نهایی جراحی بواسیر در نهایت بیشتر از عمل با لیزر خواهد بود.

آیا بیمه هزینه عمل لیزر بواسیر را پرداخت می کند؟
یکی دیگر از سوالات رایج افرادی که قصد درمان بواسیر را دارند این است که آیا هزینه ها توسط بیمه پرداخت می شود یا خیر؟ در پاسخ به این سوال باید گفت که برخی از بیمه های تکمیلی وجود دارند که هزینه عمل لیزر بواسیر را پرداخت می کنند، اما بیمه تامین اجتماعی هزینه درمان هموروئید با لیزر را پرداخت نمی کند. در مقابل بیمه تامین اجتماعی هزینه جراحی سنتی بواسیر را پرداخت می کند، اما باید بدانید که این بیمه برخی از هزینه های این عمل را نیز پرداخت نمی کند.
اگر بیمه تکمیلی دارید بهتر است قبل از انجام عمل لیزر بواسیر با شرکت بیمه خود تماس بگیرید و در مورد میزان مبلغی که برای لیزر هموروئید متقبل می شوند با آنها صحبت کنید.

آشنایی با بواسیر
بواسیر یا هموروئید یک بیماری مقعدی است که انواع متفاوتی دارد. بواسیر خارجی به نوعی از هموروئید گفته می شود که در اطراف مقعد ایجاد می شود و قابل مشاهده است. همچنین زمانی که اطراف مقعد خود را لمس می کنید می توانید وجود یک توده را احساس کنید. در مقابل بواسیر داخلی، نوعی از هموروئید است که در داخل مقعد ایجاد می شود و به 4 درجه تقسیم می شود. با توجه به درجه آن، هموروئید داخلی میتواند کاملا داخل مقعد باشد و دیده نشود یا به صورت موقت یا دائم از مقعد بیرون بزند و قابل مشاهده باشد.
علاوه بر لیزر درمانی، روش های زیر نیز برای درمان بواسیر وجود دارند:
رابربند
اسکلروتراپی
هموروئیدکتومی باز و بسته
اسفنکتروتومی داخلی-جانبی
استاپلر
پزشک با توجه به نوع بواسیر و میزان پیشرفت بیماری، پس از معاینه مناسب ترین روش درمان برای بواسیر شما را پیشنهاد می دهد.
vanaklaser.ir/%d9%87%d8%b2%db%

هموروئید رگ های خونی متورم در داخل و اطراف مقعد است. زور زدن در حین اجابت مزاج دلیل اصلی خونریزی بواسیر است. هموروئید همچنین میتواند به دیلایلی از جمله اسهال، یبوست و نشستن طولانی مدت ایجاد شود. هموروئید خونی میتواند منجر به ظاهر شدن لکه های قرمز روشن خون روی دستمال توالت یا در داخل مدفوع شود. خونریزی از علائم شایع بواسیر داخلی است. در برخی از موراد میتواند بواسیر خارجی و بواسیر داخلی خونی را در خانه درمان کرد. اما در سایر موارد نیاز به استفاده از مداخلات پزشکی مانند لیزر بواسیر است.

بواسیر خونی چیست؟
بواسیر خونی یک نوع از بواسیر است که از علائم شایع آن خونریزی در حین دفع مدفوع یا تمیز کردن مقعد می باشد. انواع هموروئید خونی به این شرح است:
بواسیر خونی داخلی: بواسیر یا تورم عروق در ناحیه رکتوم یا مقعد از نوع بواسیر داخلی است، این نوع بواسیر معمولاً علائم کمتری را ایجاد می کند ولی اغلب بیمار دچار خونریزی از نوع داخلی است و از آن آگاهی ندارد.
بواسیر خونی خارجی: اگر عروق در اطراف دهانه مقعد دچار تورم شوند، هموروئید از نوع خارجی روی میدهد. این بواسیر تشخیص راحت تری داشته زیرا علائم آن به وضوح قابل مشاهده هستند و بیمار درد شدیدی داشته و در برخی موارد دچار خونریزی می شود.

علائم بواسیر خونی
بواسیر با تورم عروق در این ناحیه همراه است هنگامی که مدفوع سخت از دستگاه گوارش عبور نماید با سطح این عروق تماس پیدا کرده و فرد را دچار خونریزی می نماید. از علائم چنین بواسیری می توانیم به این موارد اشاره کنیم:
خروج ترشحات لزج و چسبنده و بی رنگ به هنگام دفع از مقعد
احساس ناکامل نبودن فرآیند مدفوع
درد مقعدی که با اجابت مزاج تشدید شود
سوزش و خارش پوست اطراف مقعد
دفع خون روشن به همراه دفع مدفوع یا پس از آن
التهاب و تورم در اطراف مقعد
ترومبوزه (مشاهده زائده ها و بیرون زدگی های گوشتی در اطراف مقعد)

چرا بواسیر خونریزی میکند؟
همانطور که گفته شد هموروئید داخلی و خارجی هر دو میتوانند منجر به خونریزی شوند. برخی از عوامل میتوانند در ایجاد بواسیر خونی موثر باشند. علل خونریزی بواسیر شامل:
زور زدن یا دفع مدفوع سفت
هموروئید ترومبوز شده
بارداری
تشستن طولانی مدت
اسهال مزمن و یبوست
نشستن یا ایستادن طولانی مدت

درمان بواسیر خونی
درمان بواسیر خونی از دو جهت بسیار حائز اهمیت است زیرا اولاً هموروئید خونی می تواند آنمی یا کم خونی را در پی داشته باشد، دوماً این عارضه می تواند نشانه ای از بیماری های دیگر ناحیه مقعد مانند سرطان مقعد باشد. پس در صورتی که علائم این بیماری را مشاهده نمودید، سریعاً برای معالجه اقدام کنید. در زیر به بررسی روش های درمان بواسیر خونی میپردازیم.

داروی بواسیر خونی
درمان دارویی بواسیر خونی معمولا برای بهبود علائم آن مورد استفاده قرار میگرد. بهترین دارو برای بواسیر خونی شامل:
داروهای مسکن بدون نسخه مانند کدئین جهت کاهش درد و التهاب
پمادهای موضعی مانند پماد آنتی هموروئید و پماد لیدوکائین برای تسکین درد و التهاب
آنتی بیوتیک ها برای جلوگیری از عفونت
داروهای ملین جهت بهبود حرکات روده
همچنین یکی از داروهای مناسب بواسیر استفاده از پماد یا شیاف آنتی هموروئید است که می توان تمامی نشانه های این عارضه از جمله درد، سوزش، خارش و التهاب را درمان نماید. اما اگر نشانه های بواسیر خونی پس از 7 روز بهبود نیابد لازم است مصرف پماد آنتی هموروئید را قطع و با پزشک در این باره مشورت نمایید.

درمان خونریزی بواسیر در طب سنتی
درمان های سنتی را نمی توان جایگزین روش های موثر پزشکی نمود اما استفاده از این روش ها می تواند تا حد زیادی در بهبودی بیماری موثر باشد، برخی از مهمترین درمان های طب سنتی بواسیر خونی عبارتند از:
سرکه سیب: سرکه سیب دارای خاصیت ضد التهابی است و می تواند به سرعت در بهبودی این عارضه موثر باشد برای این منظور لازم است مقداری از سرکه را به تشت آب گرم اضافه نموده و برای 15 دقیقه در آن بنشینید و یا اینکه پنبه آغشته به سرکه سیب را بر روی مقعد قرار دهید.
روغن نارگیل: این روغن دارای خواص بسیاری است و روش استفاده از آن نیز مانند سرکه، آغشته نمودن پنبه به این روغن است.
آلوئه ورا : ژل این گیاه برای درمان بسیاری از بیماری ها از جمله هموروئید خونی مفید است برای این منظور می توان ژل این گیاه را بر روی مقعد ماساژ دهید و مشاهده خواهید کرد که التهاب و سوزش را بهبود می بخشد.
روغن بادام: این روغن حاوی خواص جذب کننده و نرم کننده است، برای این کار لازم است پنبه ای را آغشته به این روغن نمایید و بر روی مقعد قرار دهید. این روغن می تواند التهاب، سوزش و خارش مقعد را بهبود ببخشد.
عنبر نساء: عنبر نسا می تواند درد و التهاب را کاهش دهد و دارای خواص نرم کنندگی و رطوبت دهندگی است. پنبه ای را آغشته به عنبر نسا نمایید و بر روی مقعد استعمال نمایید.

درمان بواسیر خونی در خانه
در برخی از موارد ممکن است استفاده از روش های خانگی برای درمان بواسیر موثر واقع شود اما نادر است. برخی از درمان های خانگی بواسیر خونی شامل:
استفاده از لباس های گشاد و نخی
مصرف کافی آب و خوراکی های حاوی فیبر برای بهبود حرکات روده ای و جلوگیری از یبوست
اجتناب از حمل و جا به جایی اشیاء سنگین
کاهش توده بدنی به منظور کاهش فشار وارده بر بواسیر
استفاده از یخ بر روی بواسیر (یخ را در کیسه فریزر قرار داده و در حوله بپیچید) به منظور کاهش درد
حمام سیتز نشستن در آب گرم حاوی نمک و جوش شیرین به مدت 15 دقیقه به منظور کاهش درد و التهاب
روش های ذکر شده برای این عارضه اغلب در مراحل ابتدایی بیماری اثر دارد ولی نمیتوان آنها را به عنوان روش موثر و قطعی بواسیر معرفی نمود، درمان قطعی بیماری بواسیر از طریق لیزر درمانی امکان پذیر است.

لیزر بواسیر خونی
لیزر بواسیر یک روش نوین در درمان انواع بواسیر از جمله بواسیر داخلی، خارجی و خونی است. لیزر بواسیر یکی از موثر ترین روش های درمان بواسیر خونی است که از مزایای فراوانی نسبت به سایر روش های درمانی برخوردار است. لیزر هموروئید خونی یک درمان سرپایی بوده که حداقل درد و خونریزی را به همراه دارد. لیزر بواسیر در کمتر از 30 دقیقه انجام میشود و نیازی به بستری شدن در بیمارستان وجود ندارد.

عمل بواسیر خونی
در صورتی که هموروئید خونی با استفاده از روشهای خانگی، دارو و سایر روشهای کم تهاجمی مانند لیزر هموروئید و استاپلر بواسیر درمان نشود، آخرین گزینه استفاده از عمل بواسیر خونی (هموروئیدکتومی) است. در این روش بواسیر خونی با استفاده از تیغ جراحی برداشته می شود. این عمل می تواند به صورت هموروئیدکتومی باز و بسته انجام شود که هر یک با مزایا و معایب خود همراه هستند.

آیا بواسیر خونی خطرناک است؟
خونریزی هموروئید می تواند نگران کننده باشد اما همیشه خطرناک نبوده و نیاز به مداخله پزشکی ندارد. برای برطرف کردن بواسیر میتوان ابتدا یک رژیم غذایی غنی از فیبر و نوشیدن آب فراوان را امتحان کرد. اما در صورتی که خونریزی بواسیر مداوم و شدید باشد یا همراه با درد شدید باشد باید به پزشک مراجعه کرد زیرا میتواند خطرناک باشد و منجر به بروز عوارضی مانند کم خونی شود.

جلوگیری از بواسیر خونی
برای جلوگیری از بواسیر خونی باید در رژیم غذایی و سبک زندگی خود تغییر ایجاد کنید. برخی از روش های پیشگیری از بواسیر خونی عبارتند از:
ناحیه مقعد را همیشه، به خصوص پس از اجابت مزاج خشک کنید و تمیز نگه دارید.
از محرک های غذایی مانند لبنیات، گوشت، غذاهایی فرآوری شده و غذاهای تند اجتناب کنید.
برای جلوگیری از رطوبت بیشتر و خشک ماندن ناحیه مقعد از لباس های زیر نخی استفاده کنید.
از بلند کردن اجسام سنگین و انجام تمرینات ورزشی شدید خودداری کنید.
زمان نشستن در توالت را کاهش دهید.
بواسیر می تواند در اثر آسیب دیدن، تحریک شدن یا وارد شدن فشار بیش از حد دچار خونریزی شود. در اغلب موارد می توانید با ایجاد چند تغییر ساده در رژیم غذایی و سبک زندگی از این خونریزی جلوگیری کنید. اما اگر خونریزی مقعدی مداوم و زیاد است توصیه می شود که برای بررسی بیشتر به پزشک مراجعه کنید.

vanaklaser.ir/%d8%a8%d9%88%d8%

Show older
Qoto Mastodon

QOTO: Question Others to Teach Ourselves
An inclusive, Academic Freedom, instance
All cultures welcome.
Hate speech and harassment strictly forbidden.