son 7-8 senede tarih birazcık hızlanınca "dünya bok yoluna mı gidiyo ya?" olduk ya hani hep birlikte. bu hisleri ben de yaşıyorum ara ara.

ama kabaca, kuşbakışı bi şekilde tarihe yaklaşırsak, hani hep bi şeyleri anlatırken tarihsel kökenine gidiyoruz ya, tarihte "stabil" dönem de çok az zaten.

bi şekilde herkes kendi ütopyasını anlatırken yıllardır bi geçmişe gider, avrupa tarihinden bir dizi kesit alır ve der ki "önce x'ti, sonra y ve z olunca, t olarak sonuçlandı". şimdi bu durum beni hiç germiyo artık. çünkü biz rahat rahat konuşuyoz rönesanstan, reformdan. ama inanılmaz dönemler cidden. asla "stabil" değil.

o dönemleri yaşayanların baştaki soruyu kaç kere sorması gerekmiştir, hiçbi halta yaramadığını anlamak için?

hani dünya hep fantastik bi yermiş zaten. 2. dünya savaşı sonrası ortaya çıkan bazı kalın güç ağları vardı, onların hatrına cepten yedik biz de. tatlı tatlı yaşadı babalarımız, dedelerimiz.

ben artık dünyayı kafamdaki "stabil" duruma göre ölçmüyorum o yüzden. her tarihsel kapan kendi zihinlerini yaratır.

bırakın, direnmeyin. 21. yüzyıla dönüşmemize az kaldı.

her şey yeni başlıyo