Sokağın Gücü…
Elias Nin

CHP, İyi Parti, Zafer Partisi kontrollü sokak hareketinde yer alan kitleyi bir arada tutan iki temel unsur var; bunlardan biri, “Benden olan dokunma” iken, diğeri Kürt düşmanlığıdır; yani Mustafa Kemal dönemi Kürt politikasına bağlılıktır.
Şeyh Said maketinin yeniden idam edilmesi, sokağın tarihsel referansına işaret etmektedir.
Sokak hareketinin bu karakterinin Kürtler bir faydasının olduğunu teslim etmek lazım.
Nedir bu? DEM Parti’nin Saraçhane sevdasına son verdi zira Türkiye sevdalısı DEM Parti seçmeni Kürtler bile ayyuka çıkan Kürt karşıtı histeriden rencide oldu ve ulusalcı tepki geliştirdi.
Ulusalcı Kürtler ise en başından beri sağlam durdu ve Saraçhane’deki Türkçü lümpen güruh ile arasına mesafe koymayı bildi.
Bu da başından beri gövdesi İmralı’ya bağlı olsa da aklı Saraçhane’de olan DEM Parti’nin en nihayetinde şu açıklamayı yapmasına yol açtı:

“Biz CHP’nin eylemci kitlesi değiliz. Bizim partimizin böyle bir şeyi yok. Biz eleştiririz bu kararı ama bizim kendi, başka bir meselemiz var, bu meseleyi de aşan. Biz toplumsal barışı örgütlemeye çalışıyoruz.” İmamoğlu ile mücadeleyi bizim üzerimizden yürütmesinler biz İmamoğlu’nu desteklemedik, kent uzlaşısı başka bir şeydir.”
(DEM PARTİ Eş Genel Başkanı Tuncer Bakırhan)

Hayat işte, bazen düşmanın tutarlı olması da kurbanına durması gereken doğru yeri gösterebiliyor.

İmralı’nın da DEM Parti’nin Saraçhane sevdasından vazgeçmesinde etkisinin olduğunu inkâr etmemek lazım, belli ki Öcalan da kulaklarını çekmiş ama Kürtlüğünden değil, Bahçeli ile yaptığı sözleşmeden dolayı.
https://www.instagram.com/p/DHvOzyeNTud/