''1915 SOYKIRIMI” İFADESİ NEDEN GEREKLİDİR?

24 Nisan 1915, Ermeni halkına yönelik sistematik yok etme sürecinin başlangıcıdır. Bu inkâr edilemez bir tarihsel gerçektir. Ancak aynı dönemde Süryaniler ve Pontus Rum halkları da benzer imha politikalarının hedefi olmuş; yüz binlerce insan sürgün edilmiş, öldürülmüş ya da zorla din değiştirmeye maruz bırakılmıştır.

1915, bir tarihsel kırılmanın sembolüdür.

TARİHSEL NEDEN: Osmanlı İmparatorluğu’nun son döneminde uygulanan "etno-dinsel homojenleştirme" politikası yalnızca Ermenileri değil, Anadolu’nun tüm gayrimüslim halklarını hedef almıştır. 1915–1918 arasında aynı mantıkla yürütülen katliamlar, birden fazla halkı kapsamaktadır.

SİYASAL NEDEN: Tek bir halkın adını anmak, diğer halkların acısını görünmez kılmakta ve bugün de süren inkâr politikalarına istemeden katkı sunabilmektedir. Bu, tarihsel adaletin eksik temsilidir.

ETİK NEDEN: Adaletin evrenselliği, acılar arasında hiyerarşi kurmamakla başlar. Her halkın yasını tanımak, ortak bir yüzleşme ve onarım zeminini inşa etmenin en doğru yoludur.

Bu nedenle, “Ermeni Soykırımı” tanımı elbette önemlidir ve yerini korumalıdır. Ancak 1915’i tanımlayan en kapsayıcı ve tarihsel olarak en doğru başlık: “1915 SOYKIRIMI” olmalıdır.

Bu başlık, hiçbir halkın acısını eksiltmeden, tümünü eşit biçimde tanımayı ve adaletin kolektif bir hakikat temelinde kurulmasını mümkün kılar.

İnsan Hakları Derneği’nin çabasını önemsiyor, ancak tüm halkların yaşadığı acının eşit biçimde tanınmasının, hem tarihsel sorumluluğun hem de onarıcı adaletin bir gereği olduğuna inanıyorum. 20250422FK

ALINTI