Devlet sustuğunda, katiller konuşur…
Mahmut Uzun
2 Temmuz 1993. Sivas’ta bir otel yakıldı. İçinde insanlar vardı. Aydınlar, sanatçılar, ozanlar, çocuklar…
Canlı canlı yakıldılar. Dışarıda toplanan binlerce kişi “yakın, yakın!” diye bağırıyorlardı. İçeridekiler ise insanlıktan medet umuyordu.
Gelmedi...
Bu bir halk isyanı değildi. Bu bir linçti. Bir katliamdı. Devletin gözetiminde, devletin bilgisiyle, devletin gölgesinde yaşandı. Herkes izledi. Herkesin izlediğini tarih kaydetti.
Ve sonra ne mi oldu?
Tansu Çiller çıktı, “Çok şükür otel dışındaki halkımıza bir zarar gelmedi” dedi.
Yani içerde yananları “halk”tan saymadı. Onları bu milletin parçası olarak görmedi.
Bu, yalnızca bir cümle değil, bir zihniyetti.
Süleyman Demirel ise “Olay münferittir. Halkla güvenlik güçleri çatışmamıştır”
dedi.
Sanki bir tesadüfmüş gibi, sanki binlerce kişi bir anda “aniden” galeyana gelmiş gibi…
Sanki öncesi yokmuş, yıllarca biriken nefret yokmuş, devletin ideolojik mühendisliği hiç yokmuş gibi…
Erdal İnönü ise sorumluluğu başkalarına devretmeye çalıştı: “Benim kadar onlar da sorumlu.”
Hayır! Siz hepiniz sorumluydunuz! Çünkü o gün orada susan herkes, yanındakinin çığlığını bastırdı.
Fehmi Koru, Aziz Nesin’i suçladı.
Mehmet Gazioğlu, inançlara hakaret ettiğini iddia etti.
Yani bu insanlar, “Aziz Nesin vardı, o yüzden insanlar yakıldı” diyebildi.
Faili suçlamak yerine, mağdura yöneldiler.
Tarihin en alçak diliyle konuştular.
Bu sözler rastgele değildir. Bunlar bir zihniyetin, bir devlet aklının, bir cezasızlık geleneğinin göstergesidir.
O gün orada yakılan yalnızca insanlar değildi. O gün insanlık da yandı. Vicdan da, adalet de, hakikat de…
Bugün hâlâ Madımak Oteli bir utanç müzesi
değilse…
Hâlâ faillerin bazıları korunduysa, bazıları serbest kaldıysa…
Hâlâ devlet yetkilileri o gün söylediklerini düzeltme gereği duymadıysa…
Bu, bir devam halidir. Sivas katliamı geçmişte kalmadı. Sivas sürüyor.
Ve o gün “yakın” diye bağıranlar bugün başka meydanlarda, başka isimlerle, başka sloganlarla hâlâ aramızdalar…
Ama artık yeter.
Çünkü devlet sustuğunda, katiller konuşur.
Ve biz sustukça, tarih yanmaya devam eder.
Mahmut Uzun
https://www.instagram.com/p/DLnY7_NNwRt/
