Bir küçük hikâye okumuştum ve Mau Mau bunu kanıtladı. Hikâyede birisi bir grup insana kaç tanesinin özgürlük istediğini soruyor. Hepsi ellerini kaldırıyorlar. Sanırım 300 kişi kadarlar. Sonra diyor ki;

“Kaçınız özgürlük için yolunuza çıkan herkesi öldürmeye hazırsınız?” Yaklaşık elli kişi elini kaldırıyor. Ve o elli kişiye diyor ki “siz burada durun.”

Böylece oturan, özgürlük isteyen ama bunun için öldürmeye hazır olmayan 250 kişi kalıyor. Ayaktaki elli kişiye diyor ki,

“Şimdi siz özgürlük istediniz ve yolunuza çıkan herkesi öldüreceğinizi söylediniz. O 250 kişiyi görüyor musunuz? Önce onları öldürün. Bazıları kendi kardeşleriniz, anneleriniz ve babalarınız. Ama özgürlüğünüzün yolunda duranlar onlar. Özgürlüklerini almak için gerekeni yapmaktan korkuyorlar ve sizi engelleyecekler. Onlardan kurtulun ve özgürlük doğal olarak gelecek.”

Ben buna inanıyorum. Mau Mau bunu öğrendi. Mau Mau Kenya’daki Afrikalıların bağımsızlığı yolunda duran tek şeyin başka bir Afrikalı olduğunu fark etti. Bu yüzden bütün o Tom Amca’ları bir bir öldürmeye başladılar. Birbiri ardına yolun kenarında başka bir Afrikalı Tom Amca buluyorlardı. Bugün özgürler. Beyaz adam karışmadı bile, yoldan çekildi. Burada da aynı şey olacak. Kendi insanlarımızdan yolumuzda duran çok kişi var. Çok yufka yürekliler. Saygıdeğer Tom Amcalar gibi görülmek istiyorlar. Beyaz adamın onları sorumlu olarak görmesini istiyorlar. Onun tarafından, fanatik, şiddet yanlısı veya sorumsuz olarak sınıflandırılmak istemiyorlar. O bildik iyi imajı istiyorlar. Ve iyi bir imaj arayan hiç kimse hiçbir zaman özgür olmayacaktır. Hayır, o çeşit bir imaj size özgürlük getirmez.

Elinize bir şey alıp “Bak, ya sen ya ben” demeniz gerekir. O zaman size özgürlüğünüzü vereceğini garanti ederim. “Bu adam buna hazır” diyecektir. Elinizde bir şeyle dedim, “elinizde bir şeyle ne kastettiğimi açıklamayacağım. Muzları kastetmiyorum!