Bugün 10.00'da Haliç'teki bir otelle iş görüşmesi yapacaktım. Fakat hem son yaşadıklarım dolayısıyla bende oluşan travma, işverenlerin dalga geçmek için iş görüşmesine çağırdığını düşünmem, havanın kapalı ve aşırı derecede nemli olması, Haliç'e gitmek için yeterli yol param olup olmadığından emin olamamam, hiyerarşide önceki görevimden aşağıda olduğu için seviye düşecek olmam, görüşmeyi departman müdürünün değil insan kaynakları biriminin yapacak olması ve saatlerce ayakta dikilmeyi gerektirecek bir iş olduğu için o saatte uyumaya devam ettim.

Özel okul ve dershanelerin çalışmak için iyi yerler olmadığını kanaatindeyim. Otellerin de az çok böyle olduğunu gördüm maalesef. İşin başka bir boyutu da var elbette. İnsanlara olan güvenimi yitirdim. Her şeye karşı şevkim büyük ölçüde kırıldı. Herhangi bir şey yapasım gelmiyor.