Gecenin sessizliği ölüm gibi oluvermişken insan kendini oyalayacak bir şey arar. Geçmişin birbirinden ilgisiz parçaları belirir zihin ufkunda. Geleceğin belli belirsiz fragmanları da bir film şeridi gibi geçer. Düşünceleri tutamaz olunca hiç yapmayacağı şeylere başvurur. Uyku imkansızın adıdır artık. Batan, rahatsız eden, huzursuzluk veren bir şeyler vardır ama ne olduğu bilinmemektedir. Sabahın ilk ışıklarına kadar sürer bu debelenme. Şafak sökerken yorgun düşer akıl ile beden. Oysa hiçbir şey yapmamıştır gece boyunca. Onu yoranın ne olduğu bir bilmece olarak kalırken yollara düşmek zorunda kalır.