Günümüzde gereğinden fazla değer verilen iki şey mutluluk ve güzelliktir. Peki insanlar neden bu iki değere takık? Çünkü pek çok insan estetik aşamada yaşıyor. Olayları ve şeyleri güzel-çirkin diye değerlendiriyor. Ahlaki meselelere bakışları da bu pencereden olduğu için tam bir etik kurguladıkları söylenemez. Dahası, kendilerini etik aşamaya atacak ahlaki sınamadan geçmemişlerdir. Neyin doğru neyin yanlış olduğunu henüz tam olarak bilmemektedirler. Kendilerinden öncekilerin kalıplaşmış anlayışlarını taklit ediyorlardır yalnızca. Bu nedenle dar anlamıyla mutluluk da ahlaki eylemin çıktısı olmalıdır. Yapılan iyiliğe rağmen mutlu olunmuyorsa, o davranışın doğru olduğunu söylemek mümkün değildir buna göre.