دوش خواب بدیدم که مرا به هیچ مأمنی نمی‌هلندندی. نه کوی آشنایان نه خرابات. لکن مرا به پاییدن خُردی همی گماشته بودندی، که ایشان را در منزل به خویش گذاشتم و به جستجوی فسق و فجور برفتم. منتها در کسب آن هیچ حاصل مبود. در بازار پیری آشنا مرا بدید و به معیت ایشان به مطرب‌خانه‌ای برفتیم. من از پیر به غایت شرم بداشتمی.
پیر= فراخود؟
کودک= نهاد؟
@Ado پير=والد
جوينده فسق و فجور= بالغ
كودك=كودك
(آدلر)
@reza__m یعنی نسبت به نیازهای کودک بی‌توجه ام و از والد و فراخود خویش شرمسار؟ فسق و فجور خودش نشانه از لذت گرایی کودک نیست؟
@Ado اونجوری که شما دوست دارید تعبیر کنید یعنی به روش یونگی پوئرآیترنوس یا کودک ابدی جایگاه مهمی در این خواب نداره و شما نقش وجه مثبت مادر یا وجه مثبت عقده مادر که همون مراقبت از کودک باشه رو به عهده دارید اما نوجوان ابدی قدرت بیشتری داره
اون پیر هم که کهن الگوی داناست
ولی چون زمینه خواب خیلی شکل آدلری داره من خوشم اومد که اونجوری نگاهش کنم
@reza__m چرا نوجوان ابدی قدرت بیشتری داره؟
