از حساب X #عرفان_ثابتی:
با القای ترس می‌گویند به وبا (پزشکیان) رأی دهید تا گرفتار طاعون (جلیلی) نشوید.

احساس خوشبختی حاصل تقسیمِ داشته‌ها بر خواسته‌هاست. افزایش این احساس مشروط به بزرگ‌تر شدن صورت کسر (داشته‌ها) یا کوچک‌تر شدن مخرج کسر (خواسته‌ها) است.

اصلاح‌طلبان چون نمی‌توانند به مردم «امید» دهند که «داشته‌هایشان» افزایش خواهد یافت، به «هراس‌افکنی» می‌پردازند زیرا هیچ‌چیزی به اندازه‌ی ترس نمی‌تواند شهروندان را قانع کند که از «خواسته‌هایشان» بکاهند و بپندارند‌ «همین که زنده‌ایم» مایۀ شادمانی است. جان‌های ترس‌خورده در کنج عافیت می‌خزند تا مبادا مرده‌ریگی که اندوخته‌اند بر باد رود.

اما «امیدواران» همیشه بر شکاف میان آنچه هست و آنچه باید باشد تأکید می‌کنند و می‌گویند امور «می‌تواند» و «باید» بهتر شود. آنان که امیدوارند به وضعیتِ موجود (انتخاب دو نسخۀ متفاوت از «فاشیسم مذهبی») تن در نمی‌دهند، به افق اعلی می‌نگرند و در پی تغییر بنیادین امور برمی‌آیند. ایشان ندا می‌دهند که «آفرینش جهانِ دیگری، جهانِ خوب و بهتری، ممکن است.»