Bir kez daha, devam etmeden önce Bakışlarımı ileriye doğru yönlendiriyorum Yalnızlık içinde ellerimi kaldırıyorum Kaçtığım Sana kalmış, Kime, en derin dibinden kalbim Altarları ciddi bir şekilde kutsa Böylece, her zaman, Sesi beni tekrar çağırsın. Bunun üzerine, derinlere kazınmış, kelime Ateş gibi parlıyor: Bilinmeyene. Tanrı: Ben onunum, kafir sürüsü içinde kalsam bile. Bu saate kadar: Ben onunum - ve bağlarımı hissediyorum. Bu beni savaşta yere serer. Ve kaçsam bile, Beni yine de hizmetine zorlar. Seni tanımak istiyorum, Bilinmeyen. Sen, ruhumun derinliklerine ulaşan, hayatımda bir fırtına gibi esen, Sen, bana benzeyen, anlaşılmaz olan! Sen! Seni tanımak ve sana hizmet etmek istiyorum.

Bilinmeyen Tanrı'ya Friedrich Nietzsche