Türkiye'nin doğusuyla batısı arasındaki gelişmişlik farkı gibi İtalya'nın da kuzeyiyle güneyi arasında asırlık denebilecek bir fark var. Öyle ki "Roma'nın güneyi İtalya değildir." denir. Kuzey İtalya, Latincesi Padus olan Po Ovası'na atıfla Padanya adıyla anılır. Güney İtalya ise "gün ortası" anlamına gelen Mezzogiorno olarak bilinir.

Bu fark futbola da yansıyor. Bu sezon Serie A'da Güney İtalya'dan üç takım bulunuyor: Geçen sezonun Serie B şampiyonu Lecce, Napoli ve Salernitana. Sicilya ve Sardunya ise bu sezon için ligde temsil edilmiyor.

Aslında futbola bakınca güneyin kuzeyden bu denli üstün olmasının nedeni, İtalya'ya futbolu İngilizlerin getirmiş olmasıdır. Torino ve Cenova, İtalyan futbolunun doğduğu kentlerdir. Britanya'daki gezisiden sonra 1887'de Torino Futbol ve Kriket Kulübü'nü kuran Edoardo Bosio, bu yöndeki ilk girişimi yapmıştır. Bu kulübün günümüzdeki Serie A temsilcisi Torino ile alakası olmadığının altını çizelim. İtalya'daki İngilizleri temsil etmesi için 1893 yılında Genoa kuruldu. 1898'de ise dört kulübün katılımıyla ilk turnuva düzenlendi.

1920'lerde İtalyan futbolunda kuzey ekipleri baskındı. AS Roma dışında kuzeyden sayılamayacak ekip yoktu. Juventus, Torino, AC Milan, İnternazionale ve Bologna gibi takımlar arasında rekabet sürüyordu. Bu durum, başta Mussolini olmak üzere faşist yönetimi rahatsız ediyordu. Bir kere, başkent Roma yeterince temsil edilmiyordu. Bu yüzden Lazio kulübünü desteklemeye karar verdiler. Lazio, bugün hâlâ faşist taraftar grubuyla anılır.

Bu olay bana, Kenan Evren'in Ankaragücü'nü Türkiye Kupası'nı kazandıktan sonra Birinci Lig'e yükseltmesini çağrıştırdı. O da ligde başkent ekibinin olmasını istiyordu. Ancak Ankaragücü gibi Lazio da pek başarılı olmuş sayılmaz. Mussolini iktidarında Juventus, Bologna, İnter ve AS Roma şampiyonlukları gördü. Lazio ise orta sıraları aşamadı.

İtalyan futbolu halihazırda bu gerilimi sürdürüyor. Biz Türk futbolunun halini düşünelim. O da pek iç açıcı değil.