Altı ok ile simgeleştirilen Atatürk ilkelerinden ilk kez 1930'larda Kemalizm olarak bahsedilmiştir. Kurtuluş Savaşı döneminde Milli Mücadele yanlılarını adlandırmak için Kemalciler, Kemaliler veya Kemalistler denirdi. Kemaliler deyimi, 16'ncı ve 17'nci yüzyıllarda Osmanlı'ya karşı gerçekleşen Celali İsyanları'ndan neşet eden bir terimdir. Zaten bu dönemde Mustafa Kemal başta olmak üzere bu hareketin yanında duran herkese karşı aşağılar gözle bakılıyordu. İngilizlere, Fransızlara veya Yunanlara karşı zafer kazanacakları düşünülmüyordu.

Altı ilke zaten devrimin karakterinde mevcuttu. Yalnızca bir adlandırmaya ihtiyaç duyuluyordu. 1927'de bir buçuk senelik iki gecikmeyle yapılan 2'nci Cumhuriyet Halk Fırkası Kurultayı'nda Cumhuriyetçilik, Milliyetçilik, Halkçılık ve Laiklik parti programına girmiştir. 1931'deki kurultayda ise bu ilkelere Devletçilik ve İnkılapçılık eklenmiştir.

Altı ok bayrağı, 1933'te Gazi Eğitim Enstitüsü’ndeki Resim-İş Bölümü’nde görev yapan İsmail Hakkı Tonguç tarafından tasarlandı. Artık kemikleşen altı ilke, 1935'te düzenlenen ve Atatürk'ün katıldığı son kurultay olan 4'üncü CHP Kurultayı'nda bir ideoloji olarak kavramsallaştırıldı ve tam da 86 yıl önce bugün yani 5 Şubat 1937'de yapılan değişiklikle anayasaya girdi.