Nüfus parabolik artarken emek yükünün bölümü nüfus artışına göre düzenlenmiyor. Ben emek bölüşümünün nüfusa göre yapılmasını öneriyorum. Buna da "Emeğin Malthusçu bölüşümü kuramı" adını veriyorum.

Örneğin bir ülkenin nüfusu on milyondur ve emek yükü herkesin haftada beş gün, günde sekiz saat çalışmasını gerektirmektedir. Nüfus belli bir zaman sonra on iki milyona çıktığında insanlar ya bir gün az ya da her gün bir buçuk saat eksik çalışacaktır. Böylece beşte biri oranında artan nüfus da işsizlik patlaması yaratmamış olacaktır.

Mesai saatlerindeki emekçi lehine iyileştirmeler hep kârlılık ve verimlilik üzerine kuruluyor. Halbuki sadece toplum düzeninin korunması açısından bile çalışma saatlerinin azaltılması gerekiyor.