İnsanın değiştiremeyeceği olaylara yüz çevirmesi ne demektir? Üstü kapalı bir bilgelik mi yoksa mücadeleden kaçan bir kolaycılık mı? Bu savaşa herhangi bir müdahalem olamayacağını biliyorum ve bunu içim kan ağlayarak kabul ediyorum. Ne bitirebilirim bu vahşeti ne de normale döndürebilirim her şeyi. Bunu yapması gereken kişiler başka yollara sapmış durumda.

Ancak böyle olayları hiç umursamamak da vicdansızlık gibi geliyor bana. Bu bağlamda söylenen "Hayat devam ediyor." sözüne de gıcık olurum. Bizim için öyle olabilir. Orada öldürülenler için değil. Sanırım en iyisi delirmeyecek kadar orta yolu bulmak. Yoksa işin sonu çok farklı yerlere gidiyor.