İşyerinde birlikte çalıştığım insanların tavırları beni rahatsız etmeye başladı. Dengesizlikleri bir kenara bırakıyorum. Bir şey rica edince üfleyip püflüyorlar. Sanki o onun işi değilmiş, bir lütufmuş gibi davranıyorlar. Mesela meydancıya ofisteki çöpleri almasını söylediğimde bu garip davranışlarla karşılaşıyorum.

Bir de, herkes her şeyi şahsi algılıyor. Onun kara kaşına, kara gözüne, yüzü suyu hürmetine ondan böyle bir şey istediğimi düşünüyorlar sanırım. Bunu düzelteyim: seninle sen olduğun için değil, burada belli bir görev tanımın olduğu için ilişki kuruyorum. Kilimcinin kör oğlu olman beni ilgilendirmez. Buradaki görevine bakarım. Muhasebe, satınalma veya komi, her neyse. Bundan gocunmak çok yersiz. Çünkü kimse nazımızı çekmek, şımarıklığımıza katlanmak zorunda değil. Bu işi başkaları da yapabilir.