آقای امید روزبه طرفای ما هنوزم مسئله اینه: «اون خونه‌شون بالای تهرانه/ توی اتاقش شهر جا میشه»
دیگه نامینوی ژامبون و مز چیپس وعده‌ی اعیانی‌مون نیست ولی اقتضای طبقاتی‌مون، اقتضای طبقاتی‌مونه. ما روی هیچ کاغذی، برای برنده شدن هیچ چیزی پنجه‌های گرگ و نقشه‌های بزرگ نداریم، نداشتیم و نمی‌تونیم داشته باشیم.
