نقاشی لوسیفر از الکساندر کانابل لوسیفر با دست‌هاش جلوی صورتش رو گرفته تا حس حقارتش رو مخفی کنه اما چشم‌هاش پیداست که احساسی که داره رو فاش میکنه.
لوسیفر گفت: میدانی چرا از بهشت رانده شدم، زیرا که او را بسیار دوست داشتم و سپس او از ما خواست که انسان را بیشتر از او دوست بداریم. انسان را خدای جدید قرار دهیم. گویی خداوند از خود ناامید شده بود یا از خداوندی خسته. و من گفتم: پدر… من نمیتوانم، این انسان قاتل و ناسپاس است. و او به مایکل دستور داد تا مرا از بهشت بیرون کند. آیا این مجازات متناسب با گناه من هست؟ زمانیکه من راست گفتم! من گفتم این انسان قاتل و ناسپاس است..
