Δυο δυνάμεις της αγορας: για τον καπιταλιστή το μεγαλύτερο δυνατό κέρδος (που ειναι συστατικο της τιμης του εμπορευματος/αξιας χρησης), για τον μισθωτο-εργατη/καταναλωτη η μικρότερη δυνατή τιμή και η μεγιστη ωφελεια.

Οι νεοκλασσικοί συνδέουν την αξία (τιμή) με την (υποκειμενική) ωφελεια του καταναλωτή. Ο Μαρξ με την κοινωνικη εργασία (στο βαθμό που το εμπορευμα αποδεικνυεται στην αγορά χρήσιμο/ωφέλιμο για καποιον).

Η αξια χρησης (υλικότητα/ωφελιμοτητα) αφορα τον εργατη (μετασχηματισμός της υλης) και τον καταναλωτη (κατανάλωση της υλης), για τον καπιταλιστη αυτή [η αξία χρήσης] ειναι φορεας (ανταλλακτικής) αξιας και υπεραξιας (χρηματος και κέρδους).

Two #market forces: for the #capitalist, the greatest possible #profit (which is a component of the price of the commodity/use value); for the #wage-earner/worker-consumer, the lowest possible price and the greatest benefit.

The neoclassicists link #value (price) to the (subjective) #utility of the consumer. Marx links it to social labor (to the extent that the commodity proves to be useful/beneficial for someone in the market).

Use value (materiality/utility) concerns the worker (transformation of matter) and the consumer (consumption of matter), while for the capitalist, this [use value] is a carrier of (exchange) value and surplus value (money and profit).

Painting: A Cotton Office in New Orleans, 1873

Edgar Degas - Painted in 1873 in NewOrleans, Louisiana Transferred from en.wikipedia by SreeBot

Bureau du coton à la Nouvelle-Orléans par Edgar Degas, peint à la Nouvelle-Orléans en 1873.