"...wat hout sprokkelen voor 'n gezellig kampvuur", zeg je tegen Harrie
dat vindt Harrie 'n goed plan, "misschien is gebakken of gepofte boomschors ook wel 'n ding"
jullie komen langs de boom waar je 'n tijdje geleden onder ontwaakte en de wind heeft sindsdien wat droge taken uit de kruin geblazen
jullie rapen de droge takken op en trekken ook wat boomschors van de boom om onderweg te nuttigen
bij de brug aangekomen begin je wat dorst te krijgen maar helaas kan je niet bij 't water
>>>
"bij de ruïne is er een verwilderde moestuin, misschien vinden we daar iets van besjes", zeg je tegen Harrie
"ja weet je wat me lekker lijkt na al die tijd in het Schemerbos? een glaasje limonade", zegt Harrie
"oh ja, met ijsklontjes en een rietje"
al fantaserend over drinken meanderen jullie door het landschap en komen telkens dichterbij
"zie jij dat ook?" zegt Harrie
je kijkt waar hij naar wijst en ziet Pieter, Merel en Deus en ze staan bij...
...een heuse fruitgaard
bomen vol, met appels, peren, pruimen en kersen
hier en daar een boom met deze allemaal
verwonderd lopen jullie erop af
je merkt dat Pieter en Merel wat angstig kijken maar je ziet dat Deus ze gerust stelt
"w- w- we zagen jullie de lycantroop vangen," zegt Merel, "en vernamen wat jullie daarmee hebben gedaan, dank jullie wel"
"graag gedaan!" zeg je, "we zijn zelf ook blij dat we niet langer bang hoeven te zijn voor dat monster"
>>>
Merel geeft jullie een appeltje die jullie opeten
"hmmm dat is beter dan boomschors!" zegt Harrie, zijn vingers likkend
"oh, de bezemsteel ligt daar nog op de grond," zegt Pieter, wijzend naar de plek waar de lycantroop bewusteloos was geslagen
"oh, het lijkt me zó leuk," zegt Harrie, "om een stukje te gaan vliegen... hoe werken die dingen"
volgens Deus is het niet zo ingewikkeld, "het wijst zichzelf"
je kijkt toe hoe Harrie de bezemsteel pakt, het tussen zijn benen plaatst en de bezemsteel een beetje heen-en-weer beweegt
hij maakt een kleine sprong en hij blijft zowaar een stukje boven de grond zweven
"haha!" roept hij uit, "dit is ráár! kom op!"
je klimt achterop en houdt Harrie stevig vast
langzaam vliegen jullie laag over de grond, naar links en naar rechts tot Harrie het sturen een beetje onder de knie heeft
>>>
dan begint Harrie de bezem naar boven toe te richten en stijgen jullie langzaam omhoog
"hoeiii" roept Harrie uit, "kijk daar beneden hoe klein alles is!"
je kijkt naar beneden en ziet hoe Pieter, Merel en Deus zo klein zijn als miertjes
ondanks dat het al wat donker begint te worden kan je ook in de verte kijken en zie je hoeveel land er nog te ontdekken is
maar opeens begint de bezem te sputteren 😱
het lijkt erop dat Harrie het niet meer kan besturen
>>>
de snelheid neemt telkens meer af tot jullie helemaal stil hangen in de lucht
en dan...
jullie beginnen te vallen
jullie zitten niet meer op de bezemsteel maar jullie vallen alle drie tollend naar beneden
de wind suist langs je oren en je draait, tolt en wentelt sneller en sneller
je kijkt om je heen en het wordt telkens donkerder en je ziet Harrie niet meer en ook ze bezemsteel is verdwenen
je ziet niet waarheen je valt maar je valt en je valt, sneller en sneller
>>>
plots schrik je wakker
je ziet voor je 'n paneel met fonkelende lichtjes, voornamelijk rode
je hebt een helm op
en een pak aan
het pak is met slangen en draden verboden aan je stoel
je hoort een sirene
je ziet een scherm met teksten in een taal die je niet begrijpt
voor je, boven het paneel, zie je 'n venster
je kijkt naar buiten, maar je ziet niets behalve duisternis en wat lichtpuntjes
je ziet 'n hendel boven je helm naar beneden zakken
je hoort 'n stem maar verstaat het niet
je trekt aan de hendel
je voelt dat dit 'n mechanisme in gang zette
de stoel waarin je zit schuift naar achteren schuift
terwijl dit gebeurt zie je kort een reflectie van jezelf in het glas voor je
je schrikt van de littekens in je gezicht
"wat is dit? wáár is dit? wannéér is dit?"
maar nog nijpender, "wíe ben ik?"
de stoel schuift en draait en stopt in iets dat lijkt op een capsule
de deur voor je sluit
de stoel draait om
je ziet 'n klein venster, je kijkt
nog steeds, duisternis
>>>
plots voel je dat de capsule zich losmaakt en met 'n hoge snelheid wegschiet
je kijkt door 't venster, je ziet 'n grote, beschadigde, constructie wat lijkt op 'n ruimteschip
de capsule gaat telkens sneller en maakt een boog om het ruimteschip heen
achter het ruimteschip doemt iets op
iets groots, rond, groen en blauw... "is dat 'n planeet?" 🤔
'n scherm komt naar beneden met vreemde symbolen en aan de zijkanten een witte driehoek en een blauwgroene cirkel
er zitten knoppen naast de symbolen
je drukt op de knop naast de cirkel, hopende dat 't doet wat je denkt dat het doet
de capsule wentelt om zijn as en past zijn koers iets aan
je kunt 't niet duidelijk zien uit 't venstertje, maar je denkt dat de capsule richting de planeet aan het gaan is
je voelt dat de capsule nog steeds accelereert
door het venster zie je nu de planeet, veel groter dan de eerste keer dat je deze zag
je ziet 'n horizon terwijl je merkt dat de capsule begint te rammelen en af te remmen
>>>
je ziet vonken door het venster en merkt hoe het warmer wordt binnen
"al die wrijving duidt op een atmosfeer" gaat door je hoofd
na een paar seconden merk je dat de snelheid stabiliseert, verder vallend naar beneden
op het schermpje zie je een eenvoudige schematische weergave van de planeet
"is groen grond en blauw water?"
je ziet 'n indicator wat de landingsplek zal zijn
je lijkt op de grond terecht tekomen
je ziet vier symbolen links op het scherm met knoppen ernaast: ⬆️ ➡️ ⬇️ ⬅️
je drukt wat op de knoppen en je ziet de indicator op het scherm verschuiven
je richt op de grens van blauw en groen en hoopt dat het universum in je voordeel zal handelen
je wacht, in spanning
je hoort een piep...piep...piep geluid met telkens kortere tussenpozen
dat zal iets met de hoogte te maken hebben
het gepiep is op een gegeven moment een lange piep en je hoort wat aan de buitenkant van de capsule
op het schermpje zie je iets dat lijkt op een parachute
je hoort een plons
>>>
je bent blij dat 't goed is gegaan
je leeft nog en de capsule is nog heel
je voelt hoe de capsule blijft drijven op het water
op het scherm zie geen landkaartje meer, maar weer vreemde tekens
je ziet door het raampje dat je langzaam maar zeker richting land aan het dobberen bent
je ziet iets dat lijkt op een strand
in de capsule zie je een paar vakken naast je met klepjes
achter één klepje vind je een hendel zoals je in het grote ruimteschip zag
trek je eraan, of niet?
je kijkt in de andere drie vakken
je vindt in de eerst wapen, in de tweede niets en in de derde en metalen bolletje
het ziet er belangrijk uit, en je hebt nog ruimte in je pak om het in te doen dus die neem je bij je
terwijl je naar de kust toe dobbert vraag je je af wat je tegen zou kunnen komen op land, maar ook in het water
bij de kust aangekomen trek je aan de hendel en schuift de capsule open
je stapt uit en 'n ander vak aan de buitenkant schuift open
daarin zie je...
je ziet een grote rugzak
daar zitten wellicht handige spullen in
je besluit de rugzak mee te nemen, je gooit de schouderriemen over de schouders
op het moment dat je de heupriem dichtklikt merk je dat er uit de bovenkant van de rugzak iets dat lijkt op een schotelantenne verschijnt dat begint rond te draaien
na een paar omwentelingen zakt deze weer naar beneden
er komt iets anders omhoog dat lijkt op een langwerpige cylinder met aan één uiteinde een opening
>>>
je drukt op het vinkje
het scherm verandert
je ziet iets wat je herkent, een taartdiagram
deze is opgedeeld in 3 segmenten, een segment vult ongeveer één vijfde in en is groen, een segment van ongeveer víer vijfde is geel en een dun lijntje is wit 🤔
er is iets met die verhoudingen wat je doet denken aan iets... maar wát weet je niet
je bent nu toch nieuwsgierig wat het rode kruis betekent
je probeert op het aanraakscherm de inhoud naar links te schuiven
maar er gebeurt niets
>>>
je schuift 't naar rechts
er gebeurt nu wél wat
je ziet 'n klein kaartje van wat lijkt op de omgeving: 't blauwe water, de groene grond en over de groene grond zie je iets dat lijkt op 'n wolk
deze is rood en de zijkanten van het scherm knipperen ook rood
de wolk lijkt langzaam te naderen maar, gok je, nog wel een paar kilometer van je verwijderd
je kijkt om je heen en ziet links van je 'n bergachtig terrein met allemaal bomen
rechts zie je 'n uitgestrekte vlakte met iets dat lijkt op gras
je loopt naar links, richting het bergachtige gebied in de hoop dat je daar dekking kunt zoeken mocht dat nodig zijn
vooralsnog zie je alleen maar begroeiing en geen sporen van ander leven
het lopen gaat telkens moeizamer en het ademen ook
je hoort een piepend geluid en je controleert het schermpje op je rechterarm
je ziet een rechthoekig symbool met aan één kant een rode lijn
"zou dit de zuurstoftoevoer zijn?" vraag je jezelf af
"als dat zo is, is die bijna op..."
je kijkt in je rugzak en je vindt er dingen die lijken op thermoskannen en wat tubes
op al deze voorwerpen staan teksten die je nog steeds niet kan lezen
"wat is dit toch voor taal, en waarom snap ik daar niets van?" vraag je jezelf af
er staat op één van de thermoskannen een symbooltje dat lijkt op een ruimtepak 🤔
je vraagt je af "kan dit aangesloten worden op het pak of betekent het iets anders?"
je bekijkt en voelt je pak en, ondanks je dikke handschoenen, vindt je een aantal plekken waar je iets aan zou kunnen sluiten
je herinnert je dat er rechts, ter hoogte van je heup, eerder een slang zat die aan je stoel was verbonden
daar zie je nu niets zitten
je kan het niet goed bekijken dus je moet het op gevoel doen... voor zover je het in kunt schatten, lijkt daar een ventiel te zitten, ongeveer zo groot als de bovenkant van de cylinder
je steekt de cylinder in het gat
het past...
>>>
maar er gebeurt helemaal niets
je bekijkt het schermpje: nog steeds een rode lijn
je draait aan de cylinder en je hoort 'n klik
er gebeurd iets: op het schermpje zie je een animatie, 'n balkje dat, van horizontale positie, naar verticale orientatie animeert
daaronder wat tekst wat je nog steeds niet kunt lezen
blijkbaar moet je nog iets doen, maar wat?
je beweegt de cylinder omhoog
het klikt nog een keer en je hoort 't geluid van gas door een buis
je kijkt op het schermpje, de rode lijnen zijn weg en de balk is tot ongeveer één vijfde gevuld
"oké," denk je, "ik ben benieuwd hoe lang ik hiermee toekan"
je ademt een paar keer diep in en uit en je begint weer te lopen naar de bergen
het is nog een paar honderd meter lopen, maar het lijkt erop dat je in ieder geval één grot kunt zien
>>>
je kijkt op het scherm en schuift de zuurstofindicator opzij om het kaartje weer te zien
het rode is dichterbij
je kijkt om je heen maar ziet nog niets
je kijkt omhoog
je ziet iets wat lijkt op een meteorenregen
zijn het brokstukken van het ruimteschip?
je ziet tientallen brokstukken vanuit de ruimte naar beneden vallen, door de hitte van wrijving met de atmosfeer 'n spoor van rook achterlatend
je begint stevigere stappen te zetten en rent snel de grot in
hier zie je, tot je verbazing...
...een cryo-pod
"hoe komt die hier?" vraag je jezelf af
om een nog onverklaarbare reden herken je dit soort cryo-pods: deze bevriezen levende wezens zodat deze honderden jaren kunnen overbruggen zonder ook maar een dag ouder te worden
je herinnert je dat ze zelfs duizend jaar mee zou kunnen gaan
dit type is groot genoeg voor een volwassen mensachtige
er is aan de bovenkant van zo'n pod vaak een doorzichtig venster waar je door naar binnen kunt turen
je kijkt door het venstertje van de cryo-pod en je ontdekt dat deze helemaal leeg is
"curieus dit allemaal" denk je 🤔
opeens begint je pak weer te piepen
je kijkt naar het schermpje, en je ziet dat de rode wolk nu boven je hangt
je hoort en voelt de grond trillen terwijl grote brokstukken met veel geweld buiten op de grond neerstoren en je hoort ook hoe deze in het water plonzen
je ziet hoe een grote golf richting de kust komt denderen... richting de grot waar je je nu in bevindt
je probeert de cryo-pod te openen maar ondanks dat het standby-lampje brand, doet de knop om het ding open te maken helemaal niets, behalve het ten gehore brengen van twee korte bromtonen
je zoekt naar andere knoppen, je herinnert je dat er op sommige modellen 'n keypad zit voor een code
maar helaas, dit is nog een ouder model waar een pas ingestoken moet worden
je zoekt op de grond of 't daar misschien ligt
helaas kan je daar ook niets vinden
je kijkt richting de uitgang van de grot
>>>
je ziet hoe het water langzaam dichterbij komt
"ik heb een lucht- en waterdicht pak aan, ik zou toch wel tegen water moeten kunnen"
je bedenkt dat de cryo-pod gevuld is met leegte, dus in principe moet blijven drijven
keuzes, keuzes
de grot uit, waar nog brokstukken vallen
de grot verder in, niet wetend hoe diep het gangenstelsel gaat
of jezelf aan de cryo-pod vastmaken en zo hopen dat je niet onder water verdwaalt, sowieso komt die cryo-pod wellicht nog wel van pas
je kijkt snel in je rugzak, want je kan je herinneren dat je daar iets van spanbanden in had zien zitten
je vind er 2, dat moet in principe voldoende zijn
haastig wikkel je de banden onder de cryo-pod door en nadat je erop bent gaan liggen, maak je de spanbanden stevig vast bij je voeten en bij je heup
je kunt nog net naar buiten kijken en ziet hoe een muur wat water telkens hoger lijkt en dichterbij komt
nog enkele seconden en het bereikt de opening van de grot
je zet jezelf schrap
>>>
het water stroomt met zwaar geweld naar binnen
je verwacht meegesleurd te worden maar de cryo-pod lijkt muurvast aan de grond te zitten
het water spoelt over je heen maar het is allemaal niet zo heftig als je verwachtte
na enkele seconden is het water weer naar buiten aan het stromen
je ziet dat het water wel wat dingen naar binnen heeft gespoeld
je ziet op de grond...
je ziet op de grond een paar kisten, die van het ruimteschip gekomen moeten zijn
je inspecteert de eerste en je merkt dat, zodra je in de buurt komt van eentje, het schermpje op je arm oplicht
je kijkt naar het schermpje, en ziet een schematische weergave van een kist
boven de deksel hangt 'n icoontje
je drukt op het icoontje
je hoort een klik en de deksel van de kist gaat open
hierin tref je allemaal cylinders aan zoals je al eerder had gebruikt, dus voorlopig kan je voldoende ademen
>>>
je loopt naar de 3 andere kisten
ook zodra je bij de volgende kist komt reageert het schermpje op je arm
je drukt weer op het icoontje en ook deze kist gaat open
je kijkt naar binnen en ziet luchtdicht verpakt laboratoriumapparatuur
je doet de deksel weer dicht zodat er geen viezigheid bij kan komen
je loopt naar de volgende kist en probeert deze te openen
helaas, deze gaat niet open
je loopt naar de laatste kist, welke wel opent
hierin zie je diverse gereedschappen
je pakt wat lijkt op 'n koevoet en loopt naar de kist die dicht zit
je duwt 't dunne uiteinde onder de deksel en probeert er beweging in te krijgen
na enkele minuten duwen en wrikken komt er toch helemaal geen beweging in
"helaas" denk je, en terwijl je de rugzak pakt om de koevoet in de bewaren herinner je je opeens bin het zien van die tubes: dat zijn explosieven
je pakt 'r een en draait de dop los
het schermpje op je arm piept weer
je ziet 'n symbool, iets dat lijkt op een explosie
>>>
je drukt de tube leeg rondom de deksel en steekt de lege tube in de pasta-achtige substantie
je zoekt dekking achter een andere kist en drukt op het symbooltje
je zit een klokje teruglopen en je hoort drie piepjes, kort daarna twee piepjes, en daarna ongeveer een seconde lang aan hele korte piepjes
en dan
een luide knal
de deksel en de zijkanten van de kist zijn losgesprongen en je ziet wat er in de kist zit: enkele nucleaire accu's, nog twee ruimtepakken en...
...een zakje met kleine rondzwemmende beestjes
"ik heb verder geen biologische achtergrond," bedenk je je, "maar die dingetjes lijken toch wel op kikkervisjes
je pakt het zakje op om het wat beter rondom te bekijken
het zijn er honderden, van diverse kleuren en maten, allemaal bij elkaar in een veel te klein zakje
hoewel je het vermoeden hebt dat het niet verstandig is om levensvormen op een andere planeet los te laten, kan je het toch niet laten om kort te overwegen om ze vrij te laten
je besluit om 't zakje veilig in je rugzak te plaatsen
misschien dat je er ooit achter zult komen wat het zijn
en, waarom ze überhaupt in die kist waren gestopt, tussen wat totaal ongerelateerde spullen zijn
je bekijkt de ruimtepakken, die zijn nog helemaal ongebruikt
je bekijkt de accu's en ziet dat die volledig operationeel zijn
"zouden die voor al die laboratoriumapparatuur zijn?" vraag je je af
het lijkt een goed plan om de omgeving wat te gaan verkennen, waar ben je gestrand...
>>>
je probeert, op het schermpje, het kaartje op te roepen en je ziet dat er geen dreigende rode wolk meer zichtbaar is
je loopt naar buiten en ziet brokstukken verspreid over het strand en ook in de verder, in de zee, liggen brokstukken die in de verte kleine eilandjes vormen
enkele brokstukken smeulen nog na van de hitte
je besluit verder de bergen in de lopen, hier lijkt de meeste begroeiing, en dus misschien eten
>>>
@knuppelbeer Deus Ex Atmosphere. 😋