je trekt snel je rugtas open in de hoop dat hier iets bruikbaars in te vinden is om uit de klauwen van dit, blijkbaar onzichtbare, gevaar te ontsnappen

je vindt de takken die je er net hebt ingedaan maar die lijken niet lang of sterk genoeg

je treft ook een EHBO doos aan, maar daar heb je ook weinig aan

je blijft in de rugzak rommelen, en ondertussen probeer je met alle macht niet meegetrokken te worden

er lijkt niets in te zitten dat je kan helpen, je zult wat creatiefs moeten verzinnen

je grijpt in een van je zakken en pakt een paar gele besjes

je gooit ze richting je voet

eventjes lijkt de grip op je voet wat te verzwakken en zo hard als je kan probeer je deze terug te trekken

het lukt

je kijkt naar je voet en ziet dat de schoenen en het ruimtepak besmeurd zijn met een dubieuze donkere substantie

zittend op de grond buig je voorover om het beter te zien en een walm van amandelen komt je tegemoet

je weet niet zeker wat je hiervan moet denken 🤔

>>>

"als ik ooit weer per ongeluk die duisternis in geraak," denk je, "zou ik eerst meer van die gele besjes moeten plukken"

je steekt je vieze been eventjes in het beekje om het schoon te spoelen

je wrijft het er makkelijker af dan je dacht en je ziet hoe het zwarte spul helemaal oplost in het water, er is niets meer van te zien

je kijkt naar de zon en je ziet nu toch verschil, het is duidelijk aan het...

de zon is duidelijk aan het zakken, dus het wordt langzaam donker

"straks is alles gehuld in de duisternis en wat dan?!" denk je 😱

je probeert jezelf niet té gek te maken en stapt flink door op weg terug naar de grot

onderweg kom je die dikke tak nog tegen en, als je zo naar de zakkende zon kijkt, kan je die nog makkelijk mee proberen slepen

en dat lukt redelijk

je komt weer bij de heuvel en de gele besjes, die je voor de zekerheid extra plukt

daarna loop je door naar de grot

>>>

in de grot aangekomen leg je wat stenen in een cirkel om daar een vuurtje te maken

je legt de kleine droge takken in de cirkel

terwijl je op zoek bent naar een hulpmiddel om de takken brandend te krijgen kom je in de buurt van de nucleaire accu's

daar valt het je op dat, uit de zak van je ruimtepak, waar de blauwe bessen inzitten...

... een fel licht schijnt

hoe dichter bij de accu, hoe feller de besjes schijnen

"dit zou nog wel eens handig kunnen zijn" denk je

je kijkt naar buiten en ziet het verder donker worden

je hebt een beperkte hoeveelheid besjes en je weet niet of ze eindeloos licht geven en zo niet, hoe lang ze licht blijven geven

je besluit er eentje op een accu te leggen en de rest op een veilige afstand, zodat je kunt zien hoe lang deze aan zal blijven

voor warmte is er nog wel een vuurtje nodig

>>>

tussen de verschillende gereedschappen in een kist vind je helaas geen vlammenwerper of iets dergelijks, dus je zal toch echt keihard aan het werk moeten om de takken in de brand te krijgen

je kijkt rond, er liggen hier misschien ook vuurstenen op de grond?

je zoekt rond en je vindt...

... twee vuurstenen

dat zal het maken van vuur wat minder intensief moeten maken

je pakt een scherp gereedschap om de bast van een stukje hout wat op te krullen zodat het makkelijker kan ontsteken en je begint de vuurstenen er dichtbij tegen elkaar aan te slaan

je herhaalt dit een paar keer en denkt, "dit is toch lastiger dan ik dacht"

er begint nog niets te branden maar je zet door

een paar grote vonken vliegen tegen het gekrulde hout en het hout begint te smeulen

>>>

je blaast, heel zachtjes, om het verder aan te wakkeren

helaas, te hard

het is uitgegaan

je herhaalt dit ritueel tot het stukje hout uiteindelijk, na 5 keer smeulen en blazen, nu toch vlam vat

je legt de andere takken eroverheen

je ziet dat de blauwe bes nog steeds licht geeft

je oog valt ook op de grote tak die je had meegesleurd

je kijkt in de kist met gereedschap en iets anders dan het koevoet-achtige ding kan je niet vinden

"dan dat maar," denk je en je begint op de grote tak in te hakken en te slaan

de splinters vliegen om je oren en het lukt om de tak in iets meer bruikbare stukjes te krijgen

je legt de grote stukken op een stapel en gooit de splinters voorzichtig bij de vlammen

na al dat harde werk begin je toch moe te worden

het is inmiddels toch wel zó donker dat je het avond kunt noemen

je reset de stopwatch zodat je 'n idee krijgt hoe lang de nacht zal duren

je gooit een wat grotere stuk hout op het vuur, wat inmiddels al flink wat warmte geeft

het is ook al snel heel koud aan het worden buiten de grot, 't lijkt haast te gaan vriezen

dus je bent blij dat je 't vuurtje hebt kunnen maken

de blauwe bes geeft nog steeds licht, valt je op

"dit was een rare dag, veel gebeurt, maar wat hiervoor allemaal is gebeurd blijft door mijn geheugenverlies 'n raadsel"

tijd om te rusten

je kijkt in de kisten of je iets vind dat lijkt op een slaapzak

in de kist waar laboratoriumapparatuur in ligt zie je wel een pak folie dat je als hoofdkussen kunt gebruiken

dat zal toch iets comfortabeler liggen, zeker met die helm op, die niet eenvoudig los lijkt te komen

je gaat liggen en staart naar buiten, je ogen vallen haast vanzelf dicht, en merk je dat je lichaam écht wel aan slaap toe is

terwijl je langzaam in slaap zakt zie je, net buiten de grot, neerslag van iets lijkend op...

... sneeuwvlokken

"bijzonder," denk je en terwijl de sneeuwvlokjes lijken te dansen val je in slaap

na een tijdje schrik bibberend wakker en zie je dat de sneeuw een paar meter de grot in is gewaaid

er ligt toch wel een laagje van een paar centimeter

het vuur is nog licht aan het smeulen maar is bijna uitgegaan

de blauwe bes geeft nog steeds een fel licht

je kijkt op de stopwatch, daar zie je 6832 staan

buiten lijkt het nog donker

je loopt naar de uitgang en ziet dat buiten alles onder een laag sneeuw ligt en álles bevroren is, zelfs de zee lijkt helemaal bevroren

"zou er daarom zo weinig leven zijn op deze planeet?" vraag je je af 🤔

omdat het nog steeds donker is, en je zelf nog wel moe bent, ga je weer terug naar de plek waar je lag, om toch nog verder te slapen

je komt langs wat er nog over is van het kampvuurtje

je gooit wat kleine stukjes hout op het smeulende vuurtje en begint wat te blazen

de kleine stukjes vatten gelukkig makkelijk vlam

je zet ook wat grovere stukken hout in het midden

nadat je weer bent gaat liggen, denk je na over de ijzige toestand

"zou het beekje ook helemaal bevroren zijn?"

"zou ik, als de zee bevroren is, dat grote stuk romp van het ruimteschip kunnen bereiken? misschien voedsel en water aan boord"

terwijl je over zulke dingen nadenk val je weer in slaap

je slaapt erg onrustig

in je dromen wordt je weer vastgegrepen aan je been en dreig je de duisternis ingetrokken te worden

je bent blij als je weer wakker wordt

je kijkt op je stopwatch en ziet 148832 staan

je hebt toch wel weer een flinke tijd geslapen

buiten zie je dat het net weer wat lichter begint te worden

"de nachten duren hier dus ongeveer 148 duizend stappen," denk je

het vuurtje brand nog lichtjes

je kijkt naar de blauwe bes, die brand nog net zo fel als het eerste moment

je gooit nog meer hout op 't vuur

die grote tak meeslepen was 'n goed idee, want zo te zien heb je nog voor ongeveer 2 nachten hout

"voor die tijd kan het toch geen kwaad meer te sprokkelen" bedenk je

je besluit, boven 't vuur, 'n besje te roosteren

wie weet helpt dat tegen de hallucinerende werking

je pakt 'n takje, prikt er 'n geel besje op en houdt het boven de vlam

het begint iets te stomen, te knetteren en langzaam bruin te worden

je besluit 'n hapje te nemen en je wacht weer af...

je had gehoopt dat 't roosteren zou helpen, maar nee

kort hoor je wat gegiegel in de verte, en daarna zie je weer allerlei kleuren

dit keer geen geometrische figuren, en ook niet zo'n hevige kleurenvortex

wel zwart witte strepen die richting de uitgang wijzen

je loopt naar de uitgang en je ziet dat ze wijzen naar het grote stuk romp midden in de zee

zo snel dat het kwam, zwakt het dit keer ook weer af

"de vorige keer leidde het me ook ergens heen," denk je, "dus hier moet ik wat mee"

>>>

maar het is nu inmiddels ochtend, en de bevoren zee is waarschijnlijk snel weer gesmolten

het begint weer langzaam licht te worden

je zet te teller van de stopwatch weer op 0 om de lengte van de dag te kunnen tellen

je vraagt je af of je de zuurstofcontainer aan je pak zult gaan ontkoppelen om sneeuw en water te gaan koken om te kijken of dat wat aan die vreemde lucht doet en je het dan wel aandurft om op te drinken

je trekt de container uit je ruimtepak en probeert de bovenkant eraf te draaien maar het zit vreselijk stevig vast

met het koevoet-achtige ding lukt het om, na wat ferme tikken, de deksel eraf te forceren

het schiet los met luid gesis van het restant zuurstof dat zich naar buiten probeert te werken

je propt het hele ding zo vol mogelijk met sneeuw en zet het bij het vuur

terwijl het smelt, merk je dat hier helemaal niet zo'n vreemde lucht afkomt

het ruikt als "gewoon" schoon water

>>>

nadat het even heeft gekookt zet je de container in de koude sneeuw, dat al langzaam begint te ontdooien

het water is na 'n paar minuutjes op drinkbare temperatuur en je neemt 'n paar slokjes

"fijn!" denk je, terwijl je 't smaakloze vocht naarbinnen werkt

nadat je de hele container hebt leeggedronken zie je dat alle sneeuw, en de laag ijs, allemaal zijn verdwenen

als je niet beter wist, zou je niet kunnen voorstellen dat het zo vreselijk koud is geweest

je denkt na wat te gaan doen vandaag

je weet nog steeds vrij weinig over de omgeving,

je bekijkt het kaartje op het schermpje op je arm, die je verder niet kunt vergroten of verkleinen of verschuiven

je besluit zo hoog mogelijk te komen dat je kan, om te zien hoe groot het gebied is waar je zit

is het een eiland, is het vaste land?

onderweg kan je dan weer wat besjes plukken en misschien wat hout sprokkelen

gezien de dag nu toch wel is begonnen, laat je de stopwatch opnieuw vanaf nul tellen

je loopt naar de kist met accu's waar dat ene besje nog fel brandt

je tilt de bovenste nucleaire accu uit de kist

het valt je op dat die aanzienlijk lichter is dan je had verwacht: 't weegt nog geen kilo

je stopt er eentje in je rugzak en prompt beginnen de besjes in je pak fel te schijnen

mocht het donker worden tijdens de wandeling, dan heb je in ieder geval een fel licht om je heen

het is voor je overlevingskansen toch verstandig om een betere indruk te krijgen waar je bent

>>>

het zou nóg mooier zijn als je een manier zou vinden om van de planeet af te komen

je hebt alleen geen idee waarheen, want je hebt helemaal geen idee waar je vandaan komt

je begint de wandeling, langs het beekje, richting de heuvels waar je de dag daarvoor al was geweest

je plukt weer wat gele bessen en zodra je de blauwe tegenkomt, pluk je daar ook nog een paar van

je komt weer bij het hele donkere bos waar je eerder werd gegrepen en vraag je af of je een kijkje zou riskeren

je loopt toch maar stevig door

je snoept wat van de blauwe bessen

"ach," denk je, "ik ben zo stom geweest om geen water mee te nemen"

die blauwe bessen wordt je dorstig van!

inmiddels ben je al het beekje door en langs dat het bos gelopen en kom je aan bij de voet van een berg

je ziet hoe het beekje gevoed wordt van verschillende stroompjes smeltwater

het lijkt dat je kunt kiezen voor een zware stevige klim, of een makkelijke lange slingerpaadje

je zoekt een begaanbare weg naar beneden en loopt richting de plek waar je wat zag glimmen

de afdaling gaat voorspoedig, al snel sta je aan de voet van de berg en baan je een weg door de begroeiing

bij elke boom die je tegenkomt zoek je naar wat afgebroken takken die je als brandstof kunt gebruiken en stopt die in de rugzak

je komt telkens dichterbij het glinsterende ding en je kunt duidelijker zien wat het is

het is een koepel die uitsteekt door de grond

het lijkt erop dat het onder de grond doorgaat

je komt dichterbij en ziet dat se koepel gemaakt is van een transparant materiaal maar wat dof is van viezigheid

je veegt er wat viezigheid af en probeert naar beneden te kijken

je ziet, ver beneden, iets dat lijkt op een hele stad

ondergronds, maar zonder enige inwoners, slechts verlicht door het licht dat door de koepel heen schijnt

je loopt om de koepel heen, maar ziet geen ingang

>>>

als er een ingang zou zijn dan viel je ook helemaal naar beneden

je herinnert je dat je de grot, jouw tijdelijke thuisbasis, nog dieper de grond in ging

maar dat had je nooit verder onderzocht

misschien staat het wel in verbinding met elkaar 🤔

dit ziet er in ieder geval allemaal erg interessant uit

want misschien kom je daar, onder de grond, toch wat aanwijzingen wat hier is gebeurd, of moest gaan gebeuren...

ben jij zelf mogelijk onderdeel van een belangrijk plan of missie?

je bent zo nieuwsgierig geworden dat je hier toch het fijne van wil weten

je loopt weer richting berg maar de klim omhoog lijkt veel zwaarder dan de weg omhoog

om de berg heen lopen is de enige optie die er is

je begint met stevige tred aan de tocht, ondertussen fantaserend over wat je zult aantreffen, op feiten vooruitlopend of de grot je er überhaupt kan brengen

overblijfselen van 'n oude beschaving?

ruimtewezens?

onbekende maar handige technologieën?

>>>

ondertussen sprokkel je toch nog meer hout

je komt nog meer besjes tegen die je ook maar plukt voor de zekerheid

zo halverwege rond de berg zie je een struikje met groene besjes tegen

je bent geïntrigeerd door de kleur, maar ook door de zoete geur, dus plukt daar ook maar een paar

ze voelen rijp, maar je weet niet zeker of je deze nu wil gaan proberen of eerst boven een vuur wilt houden

misschien is het heerlijk, eentje verpulverd in dat saaie water

je wacht tot je terug bent want warme bessensap lijkt je wel wat, je hebt de container alleen niet bij je, dus water meenemen gaat lastig

je hebt wel dorst en honger en besluit dat het toch wel verstandig is om voldoende gehydrateerd op ontdekkingstocht in de grot te gaan

je stapt stevig door en bij de grot aangekomen gooi je al het hout op de berg en pakt de container en rent weer naar het beekje

je vult de container met het naar amandelen ruikende water en snelt weer terug

>>>

het vuur is inmiddels uitgegaan dus zal je het hele ritueel om het aan te krijgen weer moeten herhalen

gelukkig ben je er redelijk handig in geworden en hebt al snel wat smeulende takjes wat na wat meer moeite de eerste vlammen afgeeft

je weet nog niet hoe je het groene besje gaat opeten

eerst roosteren

of direct verpulveren en in het water doen

je houd de groene bes boven de vlam en na een tijdje begint deze te stomen

uiteindelijk begint deze te sissen en knetteren

je houdt het boven het vuur totdat er geen geknetter of gesis hoorbaar is

met de bes in je handschoen druk je deze kapot met de duim van je andere hand

dat ging erg makkelijk, het is een bruine poeder geworden

met het puntje van je tong proef je, en het smaakt net zo zoet als het geurde

het heeft een erg aangename smaak

>>>

het water is imiddels gaan koken

je ruikt

er is niets meer van de amandelgeur te merken

je gooit de verpulverde bes in het water en je ziet hoe dit vrijwel allemaal oplost terwijl het water verandert in een bruine vloeistof

het ruikt nóg sterker, nóg aangenamer

voorzichtig neem je een klein slokje

de smaak is verwonderlijk sterk, dat had je niet verwacht

het is moeilijk exact te omschrijven, maar de smaak heeft iets weg van...