Υπάρχει μια συλλογική αποτυχία της φαντασίας όταν οι άνθρωποι αποτυγχάνουν να συνειδητοποιήσουν ότι όλοι οι εργαζόμενοι μαζί μπορούν να κατέχουν μια επιχείρηση και να διαχειρίζονται δημοκρατικά τις υποθέσεις της, και ότι όλοι οι άνθρωποι που ζουν σε έναν τόπο μπορούν να διαχειριστούν δημοκρατικά και βιώσιμα τους κοινούς φυσικούς πόρους, προκειμένου να παρέχουν αρκετά για όλους (όπως και για τις μελλοντικές γενιές).

[εφημερίδα ΔΡΑΣΗ: Οικονομική δημοκρατία αντί της μετα-βιομηχανικής φεουδαρχίας](http://efimeridadrasi.blogspot.com/2012/09/blog-post_15.html)

There’s a collective failure of the imagination when people fail to realize that all the employees together can own a company and democratically manage its affairs, and that all the people living in a place can democratically and sustainably manage shared natural resources in order to provide enough for all (including for future generations).

[Occupy: A Path toward Economic Democracy Instead of Post-industrial Feudalism | The Future of Occupy](http://thefutureofoccupy.org/2012/04/occupy-a-path-toward-economic-democracy-instead-of-post-industrial-feudalism/)

#economicdemocracy #communism #democracy #democracyatwork #economy