Show newer

"οὔτε γὰρ οὔτε ἐθέλω"

"oúte gár oúte ethélo"

"I want neither to nor to be "

[Ιστορίαι ()/Θάλεια, 83.2]

Έχει ο τη βούληση να εμποδίσει το αλλά δεν μπορεί; Άρα δεν είναι . Μπορεί αλλά δε θέλει; Τότε δεν είναι . Έχει τόσο τη βούληση, όσο και τη δύναμη να το εμποδίσει; Τότε από πού προέρχεται το Κακό; Δεν έχει ούτε τη βούληση ούτε τη δύναμη; Τότε γιατί τον λέμε Θεό;

Επίκουρος, 341-270 π.Χ., Αρχαίος φιλόσοφος —

"The always has the right to leave his , but has he the means to do so? And if he does quit him, is it in order to lead a free existence, in which he will have no master but himself? No, he does it in order to sell himself to another employer. He is driven to it by the same hunger which forced him to sell himself to the first employer. Thus the worker’s liberty, so much exalted by the economists, jurists, and bourgeois republicans, is only a theoretical freedom, lacking any means for its possible realization, and consequently it is only a fictitious liberty, an utter falsehood. The truth is that the whole life of the worker is simply a continuous and dismaying succession of terms of -voluntary from the juridical point of view but in the economic sense - broken up by momentarily brief interludes of freedom accompanied by starvation; in other words, it is real ."

- Mikhail

Artowrk: [Artist
Constantin (1831–1905)
Title
Unloading of a sailboat.
Object type painting
Date between 1851 and 1905
Medium oil on canvas
Dimensions height: 103 cm (40.5 in); width: 82 cm (32.2 in)
Collection
Royal Museum of Fine Arts Antwerp](commons.wikimedia.org/wiki/Fil)

Σε ό,τι άφορα τη Γερμανία, η κριτική της θρησκείας έχει κατά το ουσιώδες της μέρος τερματιστεί και η κριτική της θρησκείας είναι η προϋπόθεση για κάθε κριτική.

Η εγκόσμια ύπαρξη της πλάνης αμφισβητείται από τη στιγμή που η ουράνιά της oratorio pro aris et focis αναιρείται. O άνθρωπος που δε θα έχει βρει στη φαντασμαγορική πραγματικότητα του ουρανού, όπου αναζητούσε έναν υπεράνθρωπο, παρά την αντανάκλαση του εαυτού του, δε θα είναι πια διατεθειμένος να βρίσκει απλώς την ομοίωσή του, τον μη-άνθρωπο, εκεί όπου αναζητά, και υποχρεωτικά πρέπει να αναζητά, την αυθεντική του πραγματικότητα.

Η βάση της κριτικής είναι: ο άνθρωπος κάνει τη , όχι η θρησκεία τον άνθρωπο. Βέβαια, η θρησκεία είναι η αυτοσυνείδηση και η αυτοσυναίσθηση του ανθρώπου, που ακόμη δεν έχει βρει τον εαυτό του, η που τον έχει ξαναχάσει. Ο άνθρωπος όμως δεν είναι μια αφηρημένη ουσία κουρνιασμένη κάπου έξω από τον κόσμο. O άνθρωπος είναι ο κόσμος του ανθρώπου, το Κράτος, η κοινωνία. Το Κράτος αυτό, η κοινωνία αυτή, παράγουν τη θρησκεία, μια ανεστραμμένη συνείδηση του κόσμου, γιατί αυτά τα ίδια είναι ένας κόσμος ανεστραμμένος. Η θρησκεία είναι η καθολική θεωρία του κόσμου τούτου, η εγκυκλοπαιδική του συνόψιση, η εκλαϊκευμένη λογική του, το σπιριτουαλιστικό του point d’ honneur, ο ενθουσιασμός του, η ηθική του κύρωση, το μεγαλόπρεπο συμπλήρωμα του, το καθολικό θεμέλιο της παραμυθίας του και της δικαίωσης του. Είναι η φαντασμαγορική πραγμάτωση της ανθρώπινης ουσίας, γιατί η ανθρώπινη ουσία δεν έχει πραγματωθεί αληθινά. Πάλη λοιπόν ενάντια στη θρησκεία σημαίνει πάλη ενάντια στον κόσμο, που πνευματικό του άρωμα είναι η θρησκεία.

Η θρησκευτική καχεξία είναι, κατά ένα μέρος, η έκφραση της πραγματικής καχεξίας και, κατά ένα άλλο, η διαμαρτυρία ενάντια στην πραγματική καχεξία. Η θρησκεία είναι ο στεναγμός του καταπιεζόμενου πλάσματος, η θαλπωρή ενός άκαρδου κόσμου, είναι το πνεύμα ενός κόσμου απ’ όπου το πνεύμα έχει λείψει. Η θρησκεία είναι το όπιο του λάου.

Ξεπέρασμα της θρησκείας σαν απατηλής ευτυχίας του λαού σημαίνει την απαίτηση της πραγματικής του ευτυχίας. Η απαίτηση να αρνηθεί τις αυταπάτες σχετικά με την κατάσταση του σημαίνει απαίτηση να αρνηθεί μια κατάσταση που έχει ανάγκη από αυταπάτες. Η κριτική της θρησκείας είναι λοιπόν εν σπέρματι η κριτική της κοιλάδας αυτής των δακρύων, που η θρησκεία αποτελεί το φωτοστέφανό της.

Η κριτική ξεγύμνωσε τις αλυσίδες από τα φανταστικά λουλούδια που τις σκέπαζαν, όχι για να κουβαλά ο άνθρωπος τις αλυσίδες χωρίς φαντασία, απελπισμένα, αλλά για να πετάξει τις αλυσίδες και να περισυλλέξει το ζωντανό ανθό. Η κριτική της θρησκείας καταστρέφει τις αυταπάτες του ανθρώπου για να μπορέσει (αυτός) να δράσει, να σκεφτεί, να διαμορφώσει την πραγματικότητα του σαν άνθρωπος απαλλαγμένος από τις αυταπάτες, που έχει φτάσει στην ηλικία του λόγου, για να μπορεί να περιστρέφεται γύρω από τον εαυτό του, δηλαδή γύρω από τον πραγματικό του ήλιο. Η θρησκεία δεν είναι παρά ο απατηλός ήλιος που περιστρέφεται γύρω από τον άνθρωπο όσο ο άνθρωπος δεν περιστρέφεται γύρω από τον εαυτό του.

Στόχος της ιστορίας είναι, λοιπόν, μετά την εξαφάνιση του Επέκεινα της αλήθειας, να καθιερώσει την αλήθεια του Ενθάδε. Κατ’ αρχήν, είναι στόχος της φιλοσοφίας, που υπηρετεί την ιστορία, αμέσως μόλις ξεμασκαρευτεί η ιερή μορφή της αυτοαλλοτρίωσης του ανθρώπου, να ξεμασκαρέψει την αυτο-αλλοτρίωση και στις βέβηλες μορφές της. Η κριτική του ουρανού μετατρέπεται έτσι σε κριτική της γης, η κριτική της θρησκείας σε κριτική του δικαίου, η κριτική της θεολογίας σε κριτική της πολιτικής.

Κ. . Κριτική της Εγελιανής Φιλοσοφίας του Κράτους και του Δικαίου

«Σημείωσε πόσο φευγαλέα και ασήμαντη είναι η περιουσία του ανθρώπου — χθες ένα έμβρυο, αύριο μια μούμια ή στάχτη. Έτσι, για το εύρος του χρόνου που σου έχει ανατεθεί, ζήσε λογικά και αποχωρίσου τη ζωή χαρούμενα, όπως πέφτει η ώριμη ελιά, εξυμνώντας την εποχή που τη γέννησε και το δέντρο που την ωρίμασε».

"Mark how fleeting and paltry is the estate of man — yesterday in embryo, tomorrow a mummy or ashes. So for the hairsbreadth of time assigned to thee, live rationally, and part with life cheerfully, as drops the ripe olive, extolling the season that bore it and the tree that matured it."

- Marcus , Meditations, IV, 48

Artwork: [The Three Ages of Man
Artist
Year c. 1512–14
Medium Oil on canvas
Dimensions 90 cm × 150.7 cm (35 in × 59.3 in)
Location National Gallery of Scotland, Edinburgh](en.wikipedia.org/wiki/The_Thre)

«Δεν μπορώ να συλλάβω έναν που ανταμείβει και τιμωρεί τα πλάσματά του ή έχει μια θέληση όπως αυτή που βιώνουμε στον εαυτό μας. Ούτε μπορώ ούτε θα ήθελα να συλλάβω ένα άτομο που επιζεί του φυσικού του θανάτου. Αφήστε τις αδύναμες ψυχές, από φόβο ή παράλογο εγωισμό, να αγαπούν τέτοιες σκέψεις. Είμαι ικανοποιημένος με το μυστήριο της αιωνιότητας της ζωής και με την επίγνωση και μια ματιά της θαυμαστής δομής του υπάρχοντος κόσμου, μαζί με την αφοσιωμένη προσπάθεια να κατανοήσω ένα μέρος, ακόμα και τόσο μικροσκοπικό, του Λόγου που εκδηλώνεται στη φύση.»

"I cannot conceive of a who rewards and punishes his creatures, or has a will of the kind that we experience in ourselves. Neither can I nor would I want to conceive of an individual that survives his physical death; let feeble souls, from fear or absurd egoism, cherish such thoughts. I am satisfied with the mystery of the eternity of life and with the awareness and a glimpse of the marvelous structure of the existing world, together with the devoted striving to comprehend a portion, be it ever so tiny, of the Reason that manifests itself in nature."

- Albert , The World As I See It

Artwork: [Title The
Artist
Date 1512
Medium fresco
Dimensions 305 cm x 550 cm
Art Movement High Renaissance
Current Location Sistine Chapel, Vatican]

The flood in
(Genesis 6:5-8,19)
(Genesis 6:13-14)
(Genesis 7:4)
(Genesis 7:10)

"Our own is indeed quite unimaginable, and whenever we make the attempt to imagine it we … really survive as spectators… . At bottom nobody believes in his own death, or to put the same thing in a different way, in the unconscious every one of us is convinced of his own immortality."

- , Sigmund. “Thoughts for the Times on War and Death.” The Standard Edition of the Complete Psychological Works of Sigmund Freud, Vol. 4. London: Hogarth Press, 1953, pp. 304–305

Artowrk: [Dance of Death, leaf from "The Nuremberg Chronicle"

Michael German
1493 ](metmuseum.org/art/collection/s)

Show older
Qoto Mastodon

QOTO: Question Others to Teach Ourselves
An inclusive, Academic Freedom, instance
All cultures welcome.
Hate speech and harassment strictly forbidden.