rotenotes @rotenotes@qoto.org

#police #acab #terrorism

#government

"οὔτε γὰρ #ἄρχειν οὔτε #ἄρχεσθαι ἐθέλω"

"oúte gár #árchein oúte #árchesthai ethélo"

"I want neither to #rule nor to be #ruled"

[Ιστορίαι (#Ηροδότου)/Θάλεια, 83.2]

#αναρχία #anarchy #Herodotus

#wage #slavery or #starvation?
- that's not a choice, it's a threat!

Έχει ο #Θεός τη βούληση να εμποδίσει το #Κακό αλλά δεν μπορεί; Άρα δεν είναι #Παντοδύναμος. Μπορεί αλλά δε θέλει; Τότε δεν είναι #Πανάγαθος. Έχει τόσο τη βούληση, όσο και τη δύναμη να το εμποδίσει; Τότε από πού προέρχεται το Κακό; Δεν έχει ούτε τη βούληση ούτε τη δύναμη; Τότε γιατί τον λέμε Θεό;

Επίκουρος, 341-270 π.Χ., Αρχαίος φιλόσοφος —

#Epicurus #Επίκουρος #god #evil #religion #θρησκεία

"The pure #present is an ungraspable advance of the #past devouring the #future. In truth, all #sensation is already #memory."

- Henri #Bergson, Matter and Memory

"All the interests of my reason, speculative as well as practical, combine in the three following questions: 1. What can I #know? 2. What #ought I to do? 3. What may I #hope?"

- Immanuel #Kant

"He who joyfully marches to music in rank and file has already earned my contempt. He has been given a large brain by mistake, since for him the spinal cord would fully suffice. This disgrace to civilization should be done away with at once. Heroism at command, senseless brutality, and all the loathsome nonsense that goes by the name of #patriotism, how violently I hate all this, how despicable and ignoble #war is; I would rather be torn to shreds than be part of so base an action! It is my conviction that killing under the cloak of war is nothing but an act of murder."

- Albert #Einstein

"[…] Την δήμευσιν δεν την φοβείται αυτός που δεν έχει τίποτε, εκτός εάν έχης ανάγκην από αυτά τα σχισμένα κουρέλια μου και τα ολίγα βιβλία μου, που αποτελούν όλην την περιουσίαν μου. Την εξορίαν δεν την εννοώ, εγώ που δεν περιορίζομαι εις ένα τόπον, και δεν έχω ιδικόν μου ούτε το μέρος που τώρα κατοικώ, και κάθε μέρος είναι ιδικόν μου όπου και αν ευρεθώ ή μάλλον, κάθε μέρος είναι του Θεού, όπου εγώ είμαι ξένος και περαστικός. […]"

- Μέγας Βασίλειος

#existentialism #ownership #detachment #ιδιοκτησία

"I am an emotional plagiarist, stealing other people’s pain, subsuming it into my own until I can’t remember whose it is any more."

― Sarah #Kane, #Crave

"Perhaps, somewhere, some day, at a less miserable time, we may see each other again."

- Vladimir #Nabokov, Lolita

#labour creates all #wealth

#earth #man

"All actual #life is #encounter."

- Martin #Buber

"I require a #You to become; becoming #I, I say You."

- Martin #Buber (I and #Thou)

"Never will I seek nor receive private, individual salvation; never will I enter into final peace alone; but forever, and everywhere, will I live and strive for the redemption of every creature throughout the world."

- Kwan-Yin

"I believe in the efficacy of #reflection because I believe that man’s greatness lies in the #dialectic of #work and the #spoken #word. #Saying and #doing, #signifying and #making, are intermingled to such an extent that it is impossible to set up a lasting and deep opposition between ‘#theoria’ and ‘#praxis.’ The word is my kingdom and I am not ashamed of it."

- Paul #Ricoeur, History and Truth

"The #worker always has the right to leave his #employer, but has he the means to do so? And if he does quit him, is it in order to lead a free existence, in which he will have no master but himself? No, he does it in order to sell himself to another employer. He is driven to it by the same hunger which forced him to sell himself to the first employer. Thus the worker’s liberty, so much exalted by the economists, jurists, and bourgeois republicans, is only a theoretical freedom, lacking any means for its possible realization, and consequently it is only a fictitious liberty, an utter falsehood. The truth is that the whole life of the worker is simply a continuous and dismaying succession of terms of #serfdom -voluntary from the juridical point of view but #compulsory in the economic sense - broken up by momentarily brief interludes of freedom accompanied by starvation; in other words, it is real #slavery."

- Mikhail #Bakunin

Artowrk: [Artist
Constantin #Meunier (1831–1905)
Title
Unloading of a sailboat.
Object type painting
Date between 1851 and 1905
Medium oil on canvas
Dimensions height: 103 cm (40.5 in); width: 82 cm (32.2 in)
Collection
Royal Museum of Fine Arts Antwerp](https://commons.wikimedia.org/wiki/File:Constantin_Meunier_-_Unloading_of_a_sailboat.jpg)

Σε ό,τι άφορα τη Γερμανία, η κριτική της θρησκείας έχει κατά το ουσιώδες της μέρος τερματιστεί και η κριτική της θρησκείας είναι η προϋπόθεση για κάθε κριτική.

Η εγκόσμια ύπαρξη της πλάνης αμφισβητείται από τη στιγμή που η ουράνιά της oratorio pro aris et focis αναιρείται. O άνθρωπος που δε θα έχει βρει στη φαντασμαγορική πραγματικότητα του ουρανού, όπου αναζητούσε έναν υπεράνθρωπο, παρά την αντανάκλαση του εαυτού του, δε θα είναι πια διατεθειμένος να βρίσκει απλώς την ομοίωσή του, τον μη-άνθρωπο, εκεί όπου αναζητά, και υποχρεωτικά πρέπει να αναζητά, την αυθεντική του πραγματικότητα.

Η βάση της #αντιθρησκευτικής κριτικής είναι: ο άνθρωπος κάνει τη #θρησκεία, όχι η θρησκεία τον άνθρωπο. Βέβαια, η θρησκεία είναι η αυτοσυνείδηση και η αυτοσυναίσθηση του ανθρώπου, που ακόμη δεν έχει βρει τον εαυτό του, η που τον έχει ξαναχάσει. Ο άνθρωπος όμως δεν είναι μια αφηρημένη ουσία κουρνιασμένη κάπου έξω από τον κόσμο. O άνθρωπος είναι ο κόσμος του ανθρώπου, το Κράτος, η κοινωνία. Το Κράτος αυτό, η κοινωνία αυτή, παράγουν τη θρησκεία, μια ανεστραμμένη συνείδηση του κόσμου, γιατί αυτά τα ίδια είναι ένας κόσμος ανεστραμμένος. Η θρησκεία είναι η καθολική θεωρία του κόσμου τούτου, η εγκυκλοπαιδική του συνόψιση, η εκλαϊκευμένη λογική του, το σπιριτουαλιστικό του point d’ honneur, ο ενθουσιασμός του, η ηθική του κύρωση, το μεγαλόπρεπο συμπλήρωμα του, το καθολικό θεμέλιο της παραμυθίας του και της δικαίωσης του. Είναι η φαντασμαγορική πραγμάτωση της ανθρώπινης ουσίας, γιατί η ανθρώπινη ουσία δεν έχει πραγματωθεί αληθινά. Πάλη λοιπόν ενάντια στη θρησκεία σημαίνει πάλη ενάντια στον κόσμο, που πνευματικό του άρωμα είναι η θρησκεία.

Η θρησκευτική καχεξία είναι, κατά ένα μέρος, η έκφραση της πραγματικής καχεξίας και, κατά ένα άλλο, η διαμαρτυρία ενάντια στην πραγματική καχεξία. Η θρησκεία είναι ο στεναγμός του καταπιεζόμενου πλάσματος, η θαλπωρή ενός άκαρδου κόσμου, είναι το πνεύμα ενός κόσμου απ’ όπου το πνεύμα έχει λείψει. Η θρησκεία είναι το όπιο του λάου.

Ξεπέρασμα της θρησκείας σαν απατηλής ευτυχίας του λαού σημαίνει την απαίτηση της πραγματικής του ευτυχίας. Η απαίτηση να αρνηθεί τις αυταπάτες σχετικά με την κατάσταση του σημαίνει απαίτηση να αρνηθεί μια κατάσταση που έχει ανάγκη από αυταπάτες. Η κριτική της θρησκείας είναι λοιπόν εν σπέρματι η κριτική της κοιλάδας αυτής των δακρύων, που η θρησκεία αποτελεί το φωτοστέφανό της.

Η κριτική ξεγύμνωσε τις αλυσίδες από τα φανταστικά λουλούδια που τις σκέπαζαν, όχι για να κουβαλά ο άνθρωπος τις αλυσίδες χωρίς φαντασία, απελπισμένα, αλλά για να πετάξει τις αλυσίδες και να περισυλλέξει το ζωντανό ανθό. Η κριτική της θρησκείας καταστρέφει τις αυταπάτες του ανθρώπου για να μπορέσει (αυτός) να δράσει, να σκεφτεί, να διαμορφώσει την πραγματικότητα του σαν άνθρωπος απαλλαγμένος από τις αυταπάτες, που έχει φτάσει στην ηλικία του λόγου, για να μπορεί να περιστρέφεται γύρω από τον εαυτό του, δηλαδή γύρω από τον πραγματικό του ήλιο. Η θρησκεία δεν είναι παρά ο απατηλός ήλιος που περιστρέφεται γύρω από τον άνθρωπο όσο ο άνθρωπος δεν περιστρέφεται γύρω από τον εαυτό του.

Στόχος της ιστορίας είναι, λοιπόν, μετά την εξαφάνιση του Επέκεινα της αλήθειας, να καθιερώσει την αλήθεια του Ενθάδε. Κατ’ αρχήν, είναι στόχος της φιλοσοφίας, που υπηρετεί την ιστορία, αμέσως μόλις ξεμασκαρευτεί η ιερή μορφή της αυτοαλλοτρίωσης του ανθρώπου, να ξεμασκαρέψει την αυτο-αλλοτρίωση και στις βέβηλες μορφές της. Η κριτική του ουρανού μετατρέπεται έτσι σε κριτική της γης, η κριτική της θρησκείας σε κριτική του δικαίου, η κριτική της θεολογίας σε κριτική της πολιτικής.

Κ. #Μαρξ. Κριτική της Εγελιανής Φιλοσοφίας του Κράτους και του Δικαίου

“The idea that there is a single ‘normal’ #language, a common currency shared equally by all members of society, is an illusion. Any actual language consists of a highly complex range of discourses, differentiated according to #class, #region, #gender, #status and so on, which can by no means be neatly unified into a single homogeneous #linguistic #community.”

— Terry #Eagleton, “Introduction: What is Literature?,” Literary Theory: An Introduction