rotenotes @rotenotes@qoto.org

#praxis #naturalism in social sciences #ideology

#freedom #anarchism #outlaws

Assata #Shakur #freedom

#anarchism

What is an #anarchist? One who, choosing, accepts the #responsibility of choice.

Ursula #LeGuin

#anarchism

#anarchism #anarchy is #solidarity

#anarchism

«Σημείωσε πόσο φευγαλέα και ασήμαντη είναι η περιουσία του ανθρώπου — χθες ένα έμβρυο, αύριο μια μούμια ή στάχτη. Έτσι, για το εύρος του χρόνου που σου έχει ανατεθεί, ζήσε λογικά και αποχωρίσου τη ζωή χαρούμενα, όπως πέφτει η ώριμη ελιά, εξυμνώντας την εποχή που τη γέννησε και το δέντρο που την ωρίμασε».

"Mark how fleeting and paltry is the estate of man — yesterday in embryo, tomorrow a mummy or ashes. So for the hairsbreadth of time assigned to thee, live rationally, and part with life cheerfully, as drops the ripe olive, extolling the season that bore it and the tree that matured it."

- Marcus #Aurelius, Meditations, IV, 48

Artwork: [The Three Ages of Man
Artist #Titian
Year c. 1512–14
Medium Oil on canvas
Dimensions 90 cm × 150.7 cm (35 in × 59.3 in)
Location National Gallery of Scotland, Edinburgh](https://en.wikipedia.org/wiki/The_Three_Ages_of_Man_(Titian))

«Δεν μπορώ να συλλάβω έναν #Θεό που ανταμείβει και τιμωρεί τα πλάσματά του ή έχει μια θέληση όπως αυτή που βιώνουμε στον εαυτό μας. Ούτε μπορώ ούτε θα ήθελα να συλλάβω ένα άτομο που επιζεί του φυσικού του θανάτου. Αφήστε τις αδύναμες ψυχές, από φόβο ή παράλογο εγωισμό, να αγαπούν τέτοιες σκέψεις. Είμαι ικανοποιημένος με το μυστήριο της αιωνιότητας της ζωής και με την επίγνωση και μια ματιά της θαυμαστής δομής του υπάρχοντος κόσμου, μαζί με την αφοσιωμένη προσπάθεια να κατανοήσω ένα μέρος, ακόμα και τόσο μικροσκοπικό, του Λόγου που εκδηλώνεται στη φύση.»

"I cannot conceive of a #God who rewards and punishes his creatures, or has a will of the kind that we experience in ourselves. Neither can I nor would I want to conceive of an individual that survives his physical death; let feeble souls, from fear or absurd egoism, cherish such thoughts. I am satisfied with the mystery of the eternity of life and with the awareness and a glimpse of the marvelous structure of the existing world, together with the devoted striving to comprehend a portion, be it ever so tiny, of the Reason that manifests itself in nature."

- Albert #Einstein, The World As I See It

Artwork: [Title The #Flood
Artist #Michelangelo
Date 1512
Medium fresco
Dimensions 305 cm x 550 cm
Art Movement High Renaissance
Current Location Sistine Chapel, Vatican]

The flood in #Bible
(Genesis 6:5-8,19)
(Genesis 6:13-14)
(Genesis 7:4)
(Genesis 7:10)

"Our own #death is indeed quite unimaginable, and whenever we make the attempt to imagine it we … really survive as spectators… . At bottom nobody believes in his own death, or to put the same thing in a different way, in the unconscious every one of us is convinced of his own immortality."

- #Freud, Sigmund. “Thoughts for the Times on War and Death.” The Standard Edition of the Complete Psychological Works of Sigmund Freud, Vol. 4. London: Hogarth Press, 1953, pp. 304–305

Artowrk: [Dance of Death, leaf from "The Nuremberg Chronicle"

Michael #Wolgemut German
1493 ](https://www.metmuseum.org/art/collection/search/390220)

#consumerism #marketing

[write an essay for "Ζήτω η #εργατική #αυτονομία. Τσακίστε τους φασίστες και το σύστημα που τους γεννά. #Omnia sunt #communia"

ChatGPT

Title: Long Live Workers' Autonomy: Defeating Fascists and the System that Breeds Them. Omnia Sunt Communia.

Introduction

The rallying cry of "Ζήτω η εργατική αυτονομία. Τσακίστε τους φασίστες και το σύστημα που τους γεννά. Omnia sunt communia" encapsulates the fervent call for workers' autonomy, denunciation of fascism, and the demand for a system rooted in common ownership. This powerful statement underscores the urgent need to challenge oppressive structures and to champion a society where the fruits of labor are shared equitably among all. In this essay, we will delve into the essence of these ideals, their historical context, and their relevance in contemporary society.

I. The Essence of Workers' Autonomy

Workers' autonomy is the principle that asserts the right of the working class to govern themselves, free from exploitation and oppression. It is the assertion of the inherent dignity of labor and the belief that those who produce the wealth of a nation should have a say in its distribution and allocation. Workers' autonomy is the antithesis of a system that concentrates power and wealth in the hands of a privileged few.

II. Confronting Fascism: A Battle for Democracy

Fascism, with its insidious blend of authoritarianism, nationalism, and xenophobia, stands as a direct threat to workers' autonomy. It seeks to stifle dissent, suppress individual freedoms, and exacerbate divisions among communities. The call to "Τσακίστε τους φασίστες" is a rallying cry for unity against this malevolent force, a reminder that the struggle for workers' autonomy is inseparable from the fight for a just and democratic society.

III. The Systematic Roots of Fascism

To truly eradicate fascism, it is imperative to recognize and confront the systemic conditions that breed it. A society marked by gross income inequality, limited access to education and healthcare, and institutionalized discrimination lays the fertile ground for the rise of extremist ideologies. Thus, the call to challenge "το σύστημα που τους γεννά" is a call to dismantle the structures that perpetuate inequality and to forge a new paradigm based on justice, solidarity, and shared prosperity.

IV. Omnia Sunt Communia: The Vision of Common Ownership

The phrase "Omnia Sunt Communia" - "Everything is Common" - encapsulates the aspirational goal of a society where resources, opportunities, and benefits are shared by all. It is a rejection of the notion that wealth and power should be concentrated in the hands of a select few, and a reaffirmation of the belief in the collective ownership of the means of production.

V. The Relevance in Contemporary Society

In the 21st century, the call for workers' autonomy, the denunciation of fascism, and the demand for common ownership remain as pertinent as ever. As we grapple with global challenges such as climate change, economic inequality, and the resurgence of extremist ideologies, these ideals provide a roadmap towards a more inclusive, sustainable, and just future.

Conclusion

"Ζήτω η εργατική αυτονομία. Τσακίστε τους φασίστες και το σύστημα που τους γεννά. Omnia sunt communia" is a powerful declaration that resonates across time and space. It calls on us to stand united in the pursuit of a society where labor is dignified, fascism is defeated, and the bounty of the earth is shared by all. It is an affirmation of our collective power to shape a future that upholds the inherent worth and equality of every individual.

User
now write the answer in greek
ChatGPT

Τίτλος: Ζήτω η Εργατική Αυτονομία: Καταπολεμώντας τους Φασίστες και το Σύστημα που τους Γεννά. Omnia Sunt Communia.

Εισαγωγή

Το σύνθημα "Ζήτω η εργατική αυτονομία. Τσακίστε τους φασίστες και το σύστημα που τους γεννά. Omnia sunt communia" αποτυπώνει την έντονη έκκληση για την αυτονομία των εργαζομένων, την καταδίκη του φασισμού και την απαίτηση για ένα σύστημα βασισμένο στην κοινή ιδιοκτησία. Αυτή η ισχυρή δήλωση υπογραμμίζει την επείγουσα ανάγκη να αμφισβητήσουμε τις καταπιεστικές δομές και να υποστηρίξουμε μια κοινωνία όπου τα αποτελέσματα της εργασίας μοιράζονται δίκαια μεταξύ όλων. Σε αυτό το δοκίμιο, θα εξετάσουμε την ουσία αυτών των ιδεών, το ιστορικό πλαίσιο τους και τη σημασία τους στη σύγχρονη κοινωνία.

Ι. Η Ουσία της Εργατικής Αυτονομίας

Η εργατική αυτονομία είναι η αρχή που επιβεβαιώνει το δικαίωμα της εργατικής τάξης να αυτοδιοικείται, ελεύθερη από εκμετάλλευση και καταπίεση. Είναι η διακήρυξη της ενσωματωμένης αξιοπρέπειας της εργασίας και η πίστη ότι όσοι παράγουν τον πλούτο μιας χώρας πρέπει να έχουν λόγο στην κατανομή και την κατανομή του. Η εργατική αυτονομία είναι η αντίθεση με ένα σύστημα που συγκεντρώνει την εξουσία και τον πλούτο σε προνομιούχους.

ΙΙ. Αντιμετωπίζοντας τον Φασισμό: Μια Μάχη για τη Δημοκρατία

Ο φασισμός, με τον φαινομενικά ανίκανο συνδυασμό αυθεντισμού, εθνικισμού και ξενοφοβίας, αποτελεί άμεσο απειλητικό παράγοντα για την εργατική αυτονομία. Αναζητά την κατάσταση της καταστολής του λόγου, την καταστολή των ατομικών ελευθεριών και την επιδείνωση των διαιρέσεων ανάμεσα στις κοινότητες. Ο φωνασκώντας "Τσακίστε τους φασίστες" είναι ένα κάλεσμα για ενότητα ενάντια σε αυτήν την κακόβουλη δύναμη, μια υπενθύμιση ότι ο αγώνας για την εργατική αυτονομία είναι αναπόσπαστος από τον αγώνα για μια δίκαιη και δημοκρατική κοινωνία.

ΙΙΙ. Τα Συστημικά Ίδρυα του Φασισμού

Για να εξαλείψουμε πραγματικά τον φασισμό, είναι απαραίτητο να αναγνωρίσουμε και να αντιμετωπίσουμε τις συστημικές συνθήκες που τον τρέφουν. Μια κοινωνία που χαρακτηρίζεται από τεράστια ανισότητα εισοδήματος, περιορισμένη πρόσβαση σε εκπαίδευση και υγειονομική περίθαλψη, καθώς και θεσμοθετημένες διακρίσεις, δημιουργεί το κατάλληλο έδαφος για την άνθηση εξτρεμιστικών ιδεολογιών. Έτσι, το κάλεσμα να αντιμετωπιστεί "το σύστημα που τους γεννά" είναι ένα κάλεσμα για την αποδιάρθρωση των δομών που διατηρούν την ανισότητα και για τη δημιουργία ενός νέου παραδείγματος βασισμένου στη δικαιοσύνη, την αλληλεγγύη και την κοινή ευημερία.

IV. Omnia Sunt Communia: Η Όραση της Κοινής Ιδιοκτησίας

Η φράση "Omnia Sunt Communia" - "Όλα είναι κοινά" - συνοψίζει τον φιλοδοξία να δημιουργηθεί μια κοινωνία όπου πόροι, ευκαιρίες και πλεονεκτήματα μοιράζονται από όλους. Είναι μια απόρριψη της ιδέας ότι ο πλούτος και η εξουσία πρέπει να συσσωρεύονται στα χέρια μερικών εκλεκτών, και μια επαναβεβαίωση της πεποίθησης στην κοινή ιδιοκτησία των μέσων παραγωγής.

V. Η Επίκαιροτητα στη Σύγχρονη Κοινωνία

Στον 21ο αιώνα, ο καλεσμός για την εργατική αυτονομία, η καταδίκη του φασισμού και η απαίτηση για κοινή ιδιοκτησία παραμένουν εξίσου επίκαιροι. Καθώς αντιμετωπίζουμε παγκόσμιες προκλήσεις όπως η κλιματική αλλαγή, η οικονομική ανισότητα και η αναβίωση εξτρεμιστικών ιδεολογιών, αυτές οι ιδέες παρέχουν μια πορεία προς έναν πιο περιλαμβαντικό, βιώσιμο και δίκαιο μέλλον.

Συμπέρασμα

"Ζήτω η εργατική αυτονομία. Τσακίστε τους φασίστες και το σύστημα που τους γεννά. Omnia sunt communia" αποτελεί μια ισχυρή δήλωση που αντηχεί στο χρόνο και τον χώρο. Καλεί μας να σταθούμε ενωμένοι στην προσπάθεια για μια κοινωνία όπου η εργασία είναι αξιοπρεπής, ο φασισμός είναι ηττημένος και τα καρπά της γης μοιράζονται από όλους. Είναι μια επιβεβαίωση της συλλογικής μας δύναμης να διαμορφώσουμε ένα μέλλον που υποστηρίζει την ενσωματωμένη αξία και ισότητα κάθε ατόμου.](https://chat.openai.com/c/c39e4077-ad27-4185-8aa7-f5546e5b5008)

[#Αντιφασιστικός #Συντονισμός #Αθήνας - #Πειραιά](https://www.facebook.com/antifasistikos.syntonismos)

#PavlosFyssas #ΠαύλοςΦύσσας

Εφόσον ο εργάτης περνά το μεγαλύτερο μέρος της ζωής του στη διαδικασία
της παραγωγής, οι συνθήκες της παραγωγικής διαδικασίας είναι σε μεγάλο βαθμό οι
συνθήκες της ενεργούς διαδικασίας ζωής του ή οι συνθήκες διαβίωσής του και
η οικονομία σε αυτές τις συνθήκες διαβίωσης είναι μια μέθοδος αύξησης του ποσοστού του
κέρδους. Όπως είδαμε νωρίτερα η εξαντλητική εργασία, η μεταμόρφωση του
εργάτη σε υποζύγιο, είναι ένα μέσο αύξησης του κεφαλαίου, ή
επιτάχυνση της παραγωγής υπεραξίας. Μια τέτοια οικονομία εκτείνεται στην
υπερπλήρωση κλειστών και ανθυγιεινών χώρων με εργάτες, ή, όπως
οι καπιταλιστές το λένε, στην εξοικονόμηση χώρου' στο συνωστισμό επικίνδυνων μηχανημάτων
σε κοντινή απόσταση χωρίς τη χρήση συσκευών ασφαλείας, παραμελώντας κανόνες
ασφαλείας στις διαδικασίες παραγωγής που είναι επιβλαβείς για την υγεία ή, όπως στην εξόρυξη,
συνδεδεμένες με κίνδυνο, κλπ. Για να μην αναφέρουμε την απουσία όλων εκείνων των εγκαταστάσεων
που θα έκαναν την παραγωγική διαδικασία ανθρώπινη, ευχάριστη ή τουλάχιστον υποφερτή.
Από την καπιταλιστική σκοπιά αυτό θα ήταν αρκετά άχρηστη και
παράλογη σπατάλη. Ο καπιταλιστικός τρόπος παραγωγής είναι γενικά, παρ'
όλη του την τσιγκουνιά, εντελώς σπάταλος με το ανθρώπινο υλικό του,
όπως, αντίθετα, χάρη στη μέθοδο διανομής των προϊόντων
μέσω του εμπορίου και του τρόπου του ανταγωνισμού, είναι πολύ σπάταλο
με τα υλικά μέσα, με αποτέλεσμα η κοινωνία να χάνει ό,τι κερδίζει ο ατομικός
καπιταλιστής.

Since the labourer passes the greater portion of his life in the process
of production, the conditions of the production process are largely the
conditions of his active life process, or his living conditions, and
economy in these living conditions is a method of raising the rate of
profit; just as we saw earlier^a that overwork, the transformation of
the labourer into a work horse, is a means of increasing capital, or
speeding up the production of surplus value. Such economy extends to
overcrowding close and unsanitary premises with labourers, or, as
capitalists put it, to space saving; to crowding dangerous machinery
into close quarters without using safety devices, to neglecting safety
rules in production processes pernicious to health, or, as in mining,
bound up with danger, etc. Not to mention the absence of all provisions
to render the production process human, agreeable, or at least bearable.
From the capitalist point of view this would be quite a useless and
senseless waste. The capitalist mode of production is generally, despite
all its niggardliness, altogether too prodigal with its human material,
just as, conversely, thanks to its method of distribution of products
through commerce and manner of competition, it is very prodigal with its
material means, and loses for society what it gains for the individual
capitalist.

^a See Vol. 35, pp. 239-307. [Karl #Marx, #MECW, vol. 37, p. 90]

Artwork: [This painting depicts a woman examining her work on a lathe at a factory in Britain during World War II. Her eyes are not protected. Creator: Knight, Laura](https://en.wikipedia.org/wiki/Occupational_safety_and_health)

Το χαρακτηριστικό γνώρισμα αυτού του είδους εξοικονόμησης σταθερού κεφαλαίου
που προκύπτει από την προοδευτική ανάπτυξη της βιομηχανίας είναι ότι η άνοδος
στο ποσοστό κέρδους σε /μια /γραμμή ενός κλάδου εξαρτάται από την εξέλιξη
της παραγωγικής δύναμης της εργασίας σε μια /άλλη. /Αυτό που
ωφελείται σε αυτή την περίπτωση ο καπιταλιστής είναι για άλλη μια φορά ένα κέρδος που παράγεται από
την κοινωνική εργασία, αν όχι προϊόν των εργατών που εκμεταλλεύεται ο ίδιος.
Μια τέτοια εξέλιξη της παραγωγικής δύναμης είναι και πάλι ανιχνεύσιμη σε τελευταία
ανάλυση στην κοινωνική φύση της εργασίας που ασχολείται με την παραγωγή· στον
καταμερισμό της εργασίας στην κοινωνία· και στην ανάπτυξη της
πνευματικής εργασίας, ιδιαίτερα στις φυσικές επιστήμες. Αυτό που
ο καπιταλιστής αξιοποιεί έτσι είναι τα πλεονεκτήματα ολόκληρου του συστήματος του
κοινωνικού καταμερισμού της εργασίας. Είναι η ανάπτυξη της παραγωγικής δύναμης
της εργασίας στον εξωτερικό τομέα της, σε εκείνον τον τομέα που την προμηθεύει
με μέσα παραγωγής, όπου η αξία του σταθερού κεφαλαίου
που απασχολείται από τον καπιταλιστή μειώνεται σχετικά και κατά συνέπεια
το ποσοστό κέρδους αυξάνεται.

The characteristic feature of this kind of saving of constant capitalarising from the progressive development of industry is that the rise in
the rate of profit in /one /line of industry depends on the development
of the productive power of labour in /another. /Whatever falls to the
capitalist's advantage in this case is once more a gain produced by
social labour, if not a product of the labourers he himself exploits.
Such a development of productive power is again traceable in the final
analysis to the social nature of the labour engaged in production; to
the division of labour in society; and to the development of
intellectual labour, especially in the natural sciences. What the
capitalist thus utilises are the advantages of the entire system of the
social division of labour. It is the development of the productive power
of labour in its exterior department, in that department which supplies
it with means of production, whereby the value of the constant capital
employed by the capitalist is relatively lowered and consequently the
rate of profit is raised. [Karl #Marx, #MECW, vol. 37, p. 85]

Artwork: Diego Rivera, Detroit Industry Mural

Η #επιστήμη δεν τα ξέρει όλα. Η #θρησκεία δεν ξέρει τίποτα.

#Science doesn't know everything. #Religion doesn't know anything. - @Aron_Ra

Artwork: [The Creation of Adam
Italian: Creazione di Adamo
Artist #Michelangelo
Year c. 1512
Type Fresco
Dimensions 280 cm × 570 cm (9 ft 2 in × 18 ft 8 in)[1]](https://en.wikipedia.org/wiki/The_Creation_of_Adam)

#Malatesta #anarchy #anarchism #solidarity #love #freedom #justice

#Αντιφασιστικός Συντονισμός #Αθήνας - #Πειραιά

#ΠαύλοςΦύσας #killahp

#Κομμουνισμός - «μια ένωση στην οποία η ελεύθερη ανάπτυξη του καθενός [ατόμου] είναι η προϋπόθεση για την ελεύθερη ανάπτυξη όλων».

— #Marx & #Engels, Manifesto (1848)

#Communism - “an association in which the free development of each [individual] is the condition for the free development of all.”

— #Marx & #Engels, Manifesto (1848)

Artwork: The celebration of the election of the #Commune, 28 March 1871

[Description
Italiano: Proclamazione della Comune, Parigi, 28 marzo 1871
Date 1871
Source http://www.paperblog.fr/4317074/la-commune-proclamee-le-28-mars-1871/
Author Unknown author](https://commons.wikimedia.org/wiki/File:Commune_28_mars.jpeg)